۳ رهبر مهم در انقلاب فرانسه!

۱.امانئول ژوزف سییس

سییس یک کشیش کاتولیک رومی بود که تحت تاثیر اندیشمندان سیاسی عصر روشنگری قرار گرفته بود. فرانسه در آن زمان به سه بخش تقسیم می شد: اول روحانیت، دوم طبقه اشراف و سوم طبقه عادی که ۹۸ درصد جمعیت را تشکیل می دادند. در ۱۷۸۹ درست قبل از انقلاب فرانسه، یک رساله نوشت با این عنوان: بخش سوم چیست؟ او مدعی شد که این بخش سوم ، نمایندگان واقعی در اداره کشور هستند. این رساله باعث یک جنبش در فرانسه شد و منجر به شکل گیری یک اندیشه انقلابی شد. سیسی در طول انقلاب یک شخصیت تاثیرگذار تلقی می شد و در ۱۷۹۹ به عنوان مدیر فرانسه منصوب شد. او از فساد رایج در مدیریت اطلاع داشت و به کمک رهبر نظامی محبوب، ناپلئون بناپارت آن را سرنگون ساخت. مورخان این اتفاق را پایان انقلاب فرانسه می خوانند. بناپارت، سییس و راجر دوکو به عنوان “کنسول جمهوری فرانسه” منصوب شدند.

۲.انوره گابریل ریکوتی، کنت دو میرابو

قبل از انقلاب فرانسه، شهرت کنت دومیرابو به خاطر روابط عاشقانه رسوایی آمیز و قمارهای پی در پی ، خدشه دار شد. اما مهارت های علمی و کاری او باعث شد تا در بین انقلابیون محبوب شود. همچنین قهمید که برای داشتن یک دولت قوی ، باید با خواسته های اکثریت هماهنگ شد. کلوب ژاکوبین در ۱۷۸۹ توسط ضد سلطنتی ها تاسیس شد و تاثیرگذارترین کلاب سیاسی در طول انقلاب فرانسه به شمار می رفت. میرابو در اوایل انقلاب به یک شخصیت برجسته در کلاب زاکوبین تبدیل شد و در ۱۷۰۹ به عنوان رییس جمهور انتخاب شد. سال بعد بیمار شد و در پاریس مرد. در زمان مرگ، از او به عنوان یکی از پدران انقلاب ستایش شد. هرچند بعدها معلوم شد که میرابو یکی از نیروهای مخفی پادشاه لوئیز شانزدهم بوده که سالانه ۶۰۰۰ لیر دریافت می کرده است. این مسئله شهرت او در فرانسه را خراب کرد. جسد او بعد از این مسئله از پانتئون برداشته شد و در یک گورستان عمومی قرار گرفت.

۳.ناپلئون بناپارت

انقلاب فرانسه تا سال ۱۷۹۳ گسترده و خشونت آمیز بود. برخی از شهروندان شروع به حمایت از جناح سلطنتی کرده بودند و علیه نیروهای انقلابی مسلح شدند. فرانسه درگیر جنگ داخلی بود و همچنین با سایر کشورها که میخواستند سلطنت را احیا کنند درگیر بود. در چنین برهه زمانی، ناپلئون بناپارت به عنوان ژنرال مردم انقلابی علیه نیروهای سلطنتی برخاست. بعد از سرکوب یک شورش داخلی توسط نیروهای سلطنتی، فرماندهی ارتش ایتالیا به او داده شد. سپس چندین مبارزه موفقیت آمیز علیه کشورهای اروپایی انجام داد. او به دلیل استعداد های بی نظیرش در عملیات نظامی به یک قهرمان ملی تبدیل شد. او در ۱۸۰۴ به امپراطور فرانسه تبدیل شد  و مدتها فرانسه را به یک قدرت پیشرو مبدل ساخت.