کتاب های تخصصی چای سبز در چین باستان
ریشه های استفاده از چای در افسانه های متعددی بیان شده است، اما مکانی که برای اولین بار چای تولید شده نامعلوم است. بر اساس یک داستان قدیمی حدود ۵۰۰۰ سال پیش، تعدادی برگ چای در اثر وزش باد به درون یک فنجان آب داغ که در دست “شن نونگ” امپراتور چین بود، می افتد. حاکم نتیجه این حادثه را به عنوان یک تحول بزرگ برای آب ساده و بی طعم می داند و پس از آن، مصرف چای همه گیر می شود.
نقاشی ای از لو یو چای شناس قدیمی چین
در یک افسانه عامه دیگر چینی نیز آمده است که “شن نونگ” امپراتور چین، ابداع کننده اسطوره ای کشاورزی و طب چینی، حدود ۵۰۰۰ سال پیش در حال سفر بود که به دلیل تبحرش در روش های علمی مشهور بود، او معتقد بود که مطمئن ترین روش برای نوشیدن آب این است که ابتدا آن را بجوشانند.
روزی او متوجه می شود که تعدادی برگ در داخل آبی افتاد که وی آن را جوشانده بود، پادشاه نکته بین و کنجکاو، جرعه ای از آن را می نوشد و از طعم مطلوب و خواص نیروبخش آن شگفت زده می شود. این داستان “شن نونگ” در کتاب «لو یو چای جینگ» که یک اثر قدیمی مربوط به این موضوع است، ذکر شده است.
در دوران قدیم، بیشتر خواص دارویی چای مد نظر بود. به طور مثال، در سلسله “هان” از چای به عنوان دارو استفاده می کردند. استفاده از چای به عنوان یک نوشیدنی فرحبخش در مناسبت های اجتماعی به تاریخ سلسله “تانگ” و قبل از آن بر می گردد.
کتاب “لو یو چان جینگ” اولین اثر درباره چای است. بر اساس این کتاب، نوشیدنی چای در آن زمان متداول بوده است. این کتاب تشریح می کند که چگونه چای عمل می آمد، برگ های آن فرآوری می شد و چگونه به عنوان یک نوشیدنی تهیه می شد. آن همچنین راجع به چگونگی ارزیابی نوع چای هم توضیح داده است.
در این کتاب حتی از این مطلب سخن به میان آمده است که چه نقاطی بهترین مکان برای کاشت چای بوده است.
بوته چای برای نخستین بار در چین، حدود ۵ هزار سال پیش شناخته شده که به تدریج خواص درمانی آن نیز کشف شده، و علاوه بر آن، از چای برای مصارف رنگ آمیزی نیز استفاده شده است.
چای نقش مهمی در فرهنگ آسیا به عنوان یک نوشیدنی پرمصرف و شفابخش ایفا کرده و قرن هاست که در چین موجود است.
ظاهرا در قرون گذشته چای نشانه ای از جایگاه اجتماعی بوده و بیشتر در میان اشراف رواج داشته و مردم عادی فقط می توانستند از طعم آن استفاده کنند.
در این مورد بد نیست اشاره کنیم به این که طبق مطالبی که از سایت های تاریخی جمع آوری شده است، نحوه تولید و تهیه همه نوع چای در دوره سلسله “سونگ” (۹۶۰- ۱۲۷۹) تغییر کرده است. چای در میان مقامات دولتی و روشنفکران، در طول دوران سلسله سونگ در جنوب چین رواج داشته است. آنها هنگام صرف چای، به اموری مثل خطاطی، نقاشی، و بحث فلسفی می پرداختند. برخی اوقات نیز آنها در مکان هایی که چای و بساط چای آماده بود، مسابقاتی برای آگاهی از کیفیت چای به راه می انداختند.
خاصیت چای به نحوی است که نوشیدنش هم به صورت گروهی دلچسب است، و هم اگر تنها، غرق در افکار خود در گوشه ای دنج نشسته باشید!
البته اگر بخواهیم بیشتر از نوشیدن چای لذت ببریم بهتر است که فقط به نوشیدن چای فکر کنیم و نه چیز دیگر! در این صورت هم از نوشیدن چای لذت می بریم و هم چای تاثیر اصلی خود را بر روی بدن ما می گذارد.
این روزها سیاست های متناقضی راجع به تولید و عرضه چای وجود دارد. اما چایکاران در ژاپن و چین اغلب از درآمدهای بهتری نسبت به کشاورزان تولید کننده چای سیاه در دیگر کشورها برخوردارند.
طبق اطلاعات تاریخی که جمع آوری شده است، خاستگاه گیاه چای، شرق و جنوب چین، میانمار شمالی و ایالت آسام هند است و گونه هایی از آن به طور طبیعی در نواحی شرقی و جنوب شرق چین رشد می کند. تحقیقات اخیر نیز وجود گونه های دورگه از نوع چای را در نواحی گسترده تری از مناطق مذکور بیان می کند که خاستگاه چای در نقطه ای واقع شده است که شامل بخش شمالی میانمار و ایالت های “یون نان” و “سی چوان” چین را شامل می شود.
برچیده از سی،آر،آی آنلاین : cri.cn
خیلی خیلی خیلی مشکرم.