بجارمالند

مقدمه

قلمرویی بود که از زمان وایکینگ ها در حماسه های نورس و از قرن ۱۶ در حساب های جغرافیایی ذکر شده است. این اصطلاح معمولاً به سواحل جنوبی دریای سفید و حوضه رودخانه دوینای شمالی ( وینانوکی در فنلاندی) و احتمالاً برخی از مناطق اطراف اشاره داشته است. امروزه این مناطق بخشی از استان آرخانگلسک را شامل می شوندروسیه ، و همچنین شبه جزیره کولا .

مسافران نورس در بجارمالند

بر اساس سفر اوهتره (حدود ۸۹۰ م.) ، بازرگان نروژی اوتار (اوهتره) به پادشاه آلفرد بزرگ گزارش داد که او به مدت ۱۵ روز در امتداد سواحل شمالی و سپس به سمت جنوب قایقرانی کرده است و سرانجام به رودخانه ای بزرگ ، احتمالاً دوینای شمالی . در دهانه رودخانه بورماها زندگی می کردند که برخلاف مردمان عشایر سامی کم تحرک بودند و سرزمین آنها غنی و پرجمعیت بود. اوهتر زبان آنها را نمی دانست اما می گفت که این زبان شبیه زبان مردم سامی است . بجارمیان درباره کشور خود و دیگر کشورهای همجوار خود به اوهتر گفتند.

بعدها ، چندین سفر از نروژ به بجارمالند انجام شد. در سال ۹۲۰، اریک بلوداکس یک اعزام وایکینگ ها و همچنین هارالد دوم نروژی و هاکون مگنوسون نروژی را در ۱۰۹۰ انجام داد.

شناخته شده ترین سفر ، سفر Tore Hund (سگ Tore) بود که به همراه تعدادی از دوستانش در سال ۱۰۲۶ وارد Bjarmaland شد. آنها با مردم شروع به تجارت کردند و تعداد زیادی گلوله خریدند ، که بعداً وانمود کردند که آنجا را ترک کرده اند. بعداً ، آنها به طور مخفیانه به ساحل رفتند و محل دفن را غارت کردند ، جایی که بجارمی ها بت خدای خود جومالی را برپا کرده بودند . این خدا یک کاسه حاوی نقره در زانوها و یک زنجیر ارزشمند در گردن خود داشت. توره و افرادش با پاداش غنی خود موفق شدند از دست تعقیب کنندگان Bjarmians فرار کنند.

شناسایی مکان

نام Bjarmaland در ادبیات نورس قدیم  وجود دارد  ، احتمالاً به منطقه ای که در حال حاضر Arkhangelsk در آن واقع شده است اشاره می کند ، و جایی که قبل از آن یک شهرک Bjarmian وجود داشته است. اولین ظهور این نام در گزارش سفرهای دریانورد نروژی به نام ( Ohthere of Hålogaland )، که در حدود ۸۹۰ نوشته شده است ، رخ می دهد.

نام پرمیان قبلاً در قدیمی ترین سند روسیه ، ( Nestor’s Chronicle (۱۰۰۰-۱۰۰۰۰) ) وجود دارد. اسامی سایر قبایل اورالی نیز شامل برخی از اقوام ساموئدی و همچنین وپس ، چرمیس ، موردوین و چودس ذکر شده است .

نام مکانی نیز بعداً توسط مورخ آلمانی  به نام : Adam of Bremen (قرن ۱۱) و اسنوری استورلوسون ایسلندی (۱۱۷۹-۱۱۲۴۱) در ( Bósa saga ok Herrauðs ) مورد استفاده قرار گرفت و در مورد جریان رودخانه های آن به گاندویک گزارش شد . مشخص نیست که آیا آنها به همان بجارمالند اشاره می کنند که در سفر (Ohthere) ذکر شده است ، نام خدای بجارمی جومالی در بیشتر زبانهای فنینی به کلمه “خدا” نزدیک است به طوری که بجارمی ها احتمالاً یک گروه فنینی بودند. در حقیقت ، زبان های متعلق به گروههای زبانی دیگر هرگز در تحقیقات جدی پیشنهاد نشده است.

منشاء نام

بجارمی ها را نمی توان مستقیماً با هیچ گروه موجودی که امروزه زندگی می کنند وصل کرد ، اما به احتمال زیاد آنها گروه جداگانه ای از سخنرانان فنلاندی در منطقه دریای سفید بوده اند. اصطلاحات و کلمات قرض گرفته شده در گویش ها در شمال روسیه نشان می دهد که مردم فینی در گذشته در این منطقه زندگی می کردند. همچنین وقایع نگاری های روسی به گروهی از مردم در این  منطقه مرتبط با زبان های فنلاندی-اورگی اشاره می کند .

بر این اساس ، بسیاری از مورخان اصطلاحات beorm و bjarm را از کلمه اورالی پرم ، که به “بازرگانان مسافر” اشاره می کند و نمایانگر فرهنگ قدیمی پرمیک است فرض می کنند.  با این حال ، برخی زبان شناسان این نظریه را حدسی می دانند.

تحقیقات اخیر بر روی بستر اورالی در گویش های شمال روسیه نشان می دهد که چندین گروه اورالی دیگر به جز پرمی ها ، در بجارمالند زندگی می کردند ، که فرض بر این بود که شامل Viena Karelians ، Sami و Kvens بودند . به گفته هلیمسکی ، زبان صحبت شده «ج. سال ۱۰۰۰ بعد از میلاد» در منطقه فرشته شمالی ، که او آن را Lop می نامد ، از نزدیک با زبانهای سامی مرتبط نبود ، اما متمایز هم نبوده است ، این کاملاً با نظریه اوتار مطابقت دارد.

تجارت بجارمی تا به جنوب شرقی و از آنجا تا بلغار ، در کنار رودخانه ولگا رسید ، جایی که بجارمی ها و همچنین با اسکاندیناوی ها و فنوسکندین ها که از منطقه دریای بالتیک به سمت جنوب حرکت کرده بودند ، تعامل داشتند .