۵ اختراع بی همتا در بین النهرین باستان!
۵.نقشه
قدیمی ترین نقشه در بابل باستان حدود سال ۲۳۰۰ قبل از میلاد اختراع شد. در بابل نقشه کشی به روش باستانی با طرح های ساده و لوح رسی مورد استفاده قرار می گرفت. یک نقشه رسی یافت شده در بین النهرین، منطقه آکد باستان (شمال عراق امروزی) را نشان می دهد . این منطقه کوچک برای گروه های نظامی ، شکار، یا تجارت به عنوان یک شهر محسوب می شده است.
اگرچه نقشه اولین بار در بین النهرین اختراع شد، نقشه کشی روم پیشرفته تر بود و مفهوم زمین کروی توسط فیلسوف های یونانی در ۳۵۰ سال قبل از میلاد گسترش یافت.
۴.ریاضیات
وقتی تمدن شروع به شکوفایی کرد، مردم شروع به تجارت کردند. حالا نیاز به سیستم دقیق داشتند تا کالاهای دریافتی و فروشی را بشمارند. سومریان باستان اولین مردمی بودند که مفهوم شمارش را گسترش دادند.
آنها یک سیستم شصت تایی ایجاد کردند. این سیستم میتوانست مفاهیمی مثل ۳۶۰ درجه و ۱۲ ماه سال را پوشش دهد.
مفهوم عدد صفر هم توسط بابلی ها گسترش یافت. مردم معنی مقدار صفر را میدانستند ولی عدد صفر تا قبل از آن درک نشده بود. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که اولین بار بابلی ها این عدد را اختراع کردند و سپس توسط سایر تمدن ها پذیرفته شد. برخی نیز بر این باورند که اولین بار در هند اختراع شد.
۳.تمدن شهری
بین النهرین به عنوان مهد تمدن، مفهوم شهرسازی را توسعه داد. برای اولین بار در تاریخ، مردم شروع مستقر شدن در یک مکان خاص کردند. اختراع کشاورزی باعث شد بتوانند به راحتی غذای خود را تامین کنند. مردم یاد گرفتند تجارت کنند و مفهوم مالیات گسترش یافت.
بین النهرین یکی از اولین شهرهایی ست که با آجرهای خشک شده در آفتاب ساخته شد. شهرسازی در بین النهرین در دوره اوروک (۴۳۰۰ تا ۱۳۰۰ سال قبل از میلاد) آغاز شد. شهر با دیوارهای بزرگ احاطه شده بود که توسط پادشاه گیلگامش ساخته شد.
۲.خط میخی
سومری ها اولین خط نوشتن یعنی خط میخی را توسعه دادند. اولین بار بیشتر در تجارت استفاده می شد، جایی که بازرگانان اطلاعات خود را ثبت می کردند. بین النهرین هم از این خط برای ثبت رویدادهای نجوم شناسی استفاده می کردند.
خط میخی در ابتدا با رسم تصاویر ساده نشان داده میشد. . به خاطر سپردن هر کلمه دشوار بود و ۱۲ سال طول می کشید تا یک نفر خط میخی را به طور کامل یاد بگیرد.
۱.ستاره شناسی
مفهوم ستاره شناسی در دوره سومریان باستان گسترش یافت و هر یک از حوادث آن دوران یک معنایی داشت. آنها معتقد بودند که هر اتفاق خوب و بدی به دلیل خاصی رخ میدهد.
ستاره شناسان باستان موقعیت سیارات را مشاهده می کردند و بر اساس مشاهداتشان به افراد در موقعیت های سیاسی و اجتماعی هشدار می دادند. اساطیر نجومی مثل مفاهیم صورت فلکی همچون برج جدی، برج اسد و قوس صورت فلکی وجود داشت که توسط سومریان و بابلی ها به یونانیان انتقال یافت و هنوز مورد استفاده قرار می گیرند.
