سه نقل قول درباره ارنست پرون دوست سوئیسی شاه

پرون در کتاب نگاهی به شاه عباس میلانی

ارنست پرون (سمت چپ پشت شاه) نه تنها در حدود ۲۰ سال در زندگی شاه نقشی ویژه بازی کرد بلکه در مسائل مذهبی همدل و همدم خواهر شاه شمس بود، پرون هم همچون شمس کاتولیک بود.از طرفی سخت مومن و متعهد به مذهبش بود و از سوی دیگر هرگز تلاشی در پنهان کردن گرایشات همجنس گرایانه خود نداشت. ولیعهد و پرون در لاروزه آشنا شده بودند و در آنجا پرون به نزدیک ترین دوست محمد رضای جوان تبدیل شد. پرون در واقع فرزند باغبان و سرایدار لاروزه(مدرسه محل تحصیل شاه در سوئیس) بود. متولد ۲۹ ژوئن ۱۹۰۹(۸ تیر ۱۲۸۸)بود به دین سان ده سال از شاه بزرگتر بود.
زندگی برای کسی چون پرون که هم لنگ می زد و هم کارگرزاده بود و هم گرایشات جنسی متفاوتی داشت چندان آسان نبود.شواهد گونه گون موئید آن است که پرون اغلب به خاطر همین خصوصیات مورد اذیت و آزار و تمسخر شاگردان و حتی گاهی مورد ضرب و شتمشان قرار می گرفت.ظاهرا در یکی از همین مواقع بود که دل محمد رضا برای او سوخت و به دفاع از او برخواست و در همانجا به دفاع از او برخواست و دوستی آن دو آغاز شد.
قبل از پرون همه دوستان و نزدیکان ولیعهد را پدرش انتخاب می کرد،پرون نخستین کسی بود که محمد رضای جوان خود به دوستی برگزید.مهم تر اینکه نقش دقیق پرون در زندگی شاه هرگز روشن نشد، شکی نیست که مخالفان و معاندان شاه می کوشیدند از این دوستی چون ابزاری علیه او بهره جویی کنند.

ارنست پرون در کتاب زیبای تنها محمود طلوعی صفحه: ۴۱۱ و ۴۱۲

شمن دیگر من در دربار محمدرضا شاه ، یک مرد سوییسی به نام ارنست پرون بود، که هرگز به علت نفوذ او در شاه پی نبردم. ارنست پرون که می توان او را مرموزترین چهره دربار محمدرضا شاه بنامم، محبوب هیچ کس نبود و خیلی ها به او لقب « راسپوتین ایران » را داده بودند. می گفتند او باغبان یا پسر باغبان مدرسه ای بود که شاه در آن تحصیل می کرد. محمدرضا پس از خاتمه تحصیلات او را با خود به ایران آورد، و رضاشاه که همیشه به خارجی ها سوءظن داشت در مورد این مرد ناشناخته سوییسی استثناء قائل شد و او را به دربار راه داد. ارنست پرون در زمان سلطنت رضاشاه نفوذی نداشت، ولی پس از استعفای اجباری رضاشاه و انتقال سلطنت به محمدرضا شاه ، دارای نفوذ و قدرت زیادی در دربار شد. بعدها شنیدم که یکی از دلایل نفوذ او در دربار این بود که نقش رابط بین شاه و سفارتخانه های خارجی را بازی می کرد. علت دشمنی او با من هم این بود که من به او اجازه مداخله در زندگی خصوصی خود را نمی دادم و یک بار او را با عصبانیت از اتاقم بیرون کردم. پرون در سال ۱۹۶۱ درگذشت و اسرار زیادی را با خود به گور برد.

ارنست پرون دوست صمیمی شاه

ارنست پرون در کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوی فردوست

ارتشبد حسین فردوست در جلد اول کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوی راجع به یکی از جاسوسان انگلیس در دربار محمد‌رضا پهلوی اطلاعات جالبی ارائه کرده است. پرون کسی بود که از زمان تحصیل محمد‌رضا پهلوی در سوئیس، به عنوان «مستخدم» و «باغبان» در اطراف وی بود. او تا ۱۳۴۰ ـ زمان مرگ خود ـ گزارش محرمانه تحولات دربار را به سفارت انگلیس می‌داد. در کتاب فرودست می‌خوانیم: رضاخان علناً از پرون بدش می‌آمد. هرگاه به کاخ ولیعهد می‌آمد، می‌پرسید که ‌آیا این ارنست پرون در ساختمان است یا نه؟! اگر بود به ساختمان نمی‌آمد و نمی‌خواست با وی مواجه شود. یکبار به محمد‌رضا گفت: «اگر من پرون را در باغ نزدیک خودم ببینم طوری او را می‌زنم که جان سالم به در نبرد!» ولیعهد هم مسئله را به پرون گفت و او پاسخ داد که سعی می‌کنم طوری رفت و آمد کنم که از یکی دو کیلومتری شاه رد شوم! به هر حال، یکبار پرون اشتباه کرد و به محل قدم زدن رضاخان در کاخ سعد‌آباد نزدیک شد و شاه او را دید و با عصا دنبالش کرد. پرون نیز که جوان بود از لای درخت‌ها فرار کرد و جان سالم به در برد! یک روز ولیعهد به من گفت از پدرم پرسیدم این چه دشمنی است که شما با پرون دارید؟ و او پاسخ داد که پرون جاسوس مسلّم انگلیس است، من تردیدی ندارم که او جاسوس انگلیس‌ها است و خوشم نمی‌آید در خانه‌‌ام یک جاسوس باشد. مسلماً در دربار رضاخان جاسوس انگلیس فراوان بود، و شاید همه بودند،‌ولی رضاخان از پرون نفرت خاصی داشت این نفرت فقط به دلیل جاسوس بودن او نبود هر چند کسر شأن خود می‌دانست و دلخور بود که در حریم زندگی خصوصی او یک جاسوس حضور داشته باشد. نفرت رضاخان از پرون به علت نمودهای رفتارهمجنسگرایانه پرون بود و رضاخان با شمّ قوی خود و تجربه زندگی قزاقیش این حالت را در پرون حس کرده بود و طبیعی بود که به عنوان یک پدر از مجاورت او در کنار پسرش نفرت داشته باشد. این رفتار پرون بعدها برای همه محرمان دربار محمد‌رضا پهلوی آشکار شد. پرون به تشکیل یک باند هـ هوموسکسوئلاز نزدیک‌ترین دوستان شاه دست زد.