زنان ایرانی در طول چهار دهه گذشته به عنصر پیشران جامعه تبدیل شدند
به گزارش خبرگزاری تاریخ ما به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی ستاد حقوق بشر، علی باقری‌کنی، دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران و معاون بین‌الملل قوه قضائیه ظهر امروز (پنج‌شنبه) در “کنفرانس بین‌المللی علم سیاست، مطالعات زنان و آینده” با اشاره به وجوه شخصیتی زن، اظهار داشت: تا زمانی که به تعریف مشترک درباره ویژگی‌ها و وجوه هویت شخصی و هویت شخصیتی زن دست پیدا نکنیم و یا دست‌کم به وجوه اختلافی یکدیگر درباره “تعریف زن” اشراف پیدا نکنیم، اختلاف درباره ابعاد “حقوق زن” پایان نمی‌پذیرد.
وی با بیان اینکه در تعریف پدیده زن نباید هویت شخصی و هویت شخصیتی زن فدای یکدیگر شوند، تصریح کرد: هر یک از این دو هویت باید بر اساس مبانی دینی و نیز بر مبنای اقتضائات زمانی و مکانی و تنوع فرهنگی و همچنین در نظرگرفتن ظرفیت‌های افراد زنان تعریف شوند.
معاون امور بین‌الملل رئیس قوه قضائیه افزود: ایجاد تضاد میان دو هویت شخصی و شخصیتی زنان از مهمترین آسیب‌های واکاوی کارشناسانه و منصفانه موضوع حقوق زنان است. باید به زنان و دختران اجازه داد تا حق داشته باشند که در بروز و نمود متعادل دو هویت شخصی و شخصیتی خود تصمیم‌گیری نمایند.
بنا به گفته باقری‌کنی، شخصیت مادری از مهمترین و اساسی‌ترین ابعاد هویت شخصیتی زنان است که هیچ جایگزینی نه از نظر طبیعی و نه از لحاظ عاطفی و معنوی ندارد.
وی در ادامه گفت: جامعه‌ای که نقش مادری را حذف کرده و به زن صرفا به‌عنوان ماشین تولیدمثل نگاه می‌کند، عقیم است، چراکه خود را از بازتولید عشق و محبت و صفا و مهربانی توسط شخصیت متعالی و بدون جایگزین مادر محروم کرده‌است.
دبیر ستاد حقوق بشر یادآور شد: از آنجا که زنان حق وجودی بر آحاد بشر دارند، همه ارکان جامعه مسؤولیت دارند تا برای صیانت از هویت شخصی و شخصیتی زنان و احیای حقوق آنان تلاش کنند.
وی خاطرنشان کرد: با تمرکز صرف بر روی “حق” بدون توجه به “مسؤولیت” موجب می‌شود تا در جامعه هر طرف برای استیفای حقوق خود ظرفیت‌های مختلف را به استخدام خود در بیاورد و در این چارچوب قدرت و نفوذ است که نقش تعیین‌کننده در برتری و تقدم در استفاده از این ظرفیتها و در نتیجه تقدم در احقاق حقوق خواهد داشت. بنابراین، به‌جای تمرکز بر روی” استیفای حقوق” باید بر روی “ادای مسؤولیتها” متمرکز شد تا به جای تحمیل یک “زندگی ماشینی” بر فرد و جامعه، در جستجوی دستیابی به “زندگی گوارا” بود.
باقری‌کنی بیان کرد: در زندگی گوارا هم هر دو هویت شخصی و شخصیتی زن عینیت می‌یابد و هم آرامش و سکینه و امید و نشاط بر فضای جامعه حاکم خواهد شد، ولی در زندگی ماشینی که محصول و دستاورد فرهنگ لیبرالیسم و دوری از خدا است با وجود این که امکانات مادی در حد مطلوبی در دسترس جامعه قرار می‌گیرد، اما سراب “زندگی مدرن” نتوانسته است آرامش و سکینه را بر جامعه حکمفرما کرده و آحاد جامعه را امیدوار و با نشاط سازد.
وی بزرگترین آفت در زمینه حقوق زنان را حاکمیت سیاست‌زدگی بر موضوع زنان و استفاده ابزاری بازیگران سیاسی به‌ویژه در بزنگاه های ربایش قدرت از جمله هنگام انتخابات دانست و گفت: اگر بخواهیم زندگی گوارا را برای زنان به ارمغان بیاوریم باید ابزار سیاست در خدمت صیانت از هویت‌های شخصی و شخصیتی زنان بود و بسترساز ارتقای نقش و جایگاه زن در ابعاد فردی، خانوادگی و اجتماعی باشد.
دبیر ستاد حقوق بشر تاکید کرد: نباید اجازه داد که بیگانگان بر اساس اهداف و منافع نامشروع سیاسی خود درباره هویت و شخصیت و حقوق زن و دختر ایرانی تصمیم بگیرند.
وی همچنین گفت: در عرصه حاکمیت، صیانت از حقوق مردم بدون توجه به حقوق زنان و دختران، امکان‌پذیر نیست. باقری‌کنی ادامه داد: زن و دختر ایرانی در طول چهار دهه گذشته توانستند با ارائه روایت نوینی از بروز و ظهور عملی دو هویت شخصی و شخصیتی زنان و هم‌افزایی این دو، چشم‌انداز جدیدی از نقش‌آفرینی مؤثر و مؤمنانه زنان و دختران را به جامعه جهانی ارائه کنند و زنان و دختران را به عنصر پیشران جامعه تبدیل کردند.
معاون امور بین‌الملل رئیس قوه قضائیه در خاتمه گفت: نباید اجازه داد دستاوردهای تجلی شخصیت اجتماعی زنان که در پرتو انقلاب اسلامی متبلور شد در هیاهوهای سیاسی بیگانگان و یا برخی ناآگاهان داخلی گم شود.
پایان خبر / تاریخ ما