از “فوتبال” تا “شهادت” با فرزند یکی از اولین‌های تیم‌ملی فوتبال
حسین برازش در سال ۱۲۹۴ در شهرستان دزفول متولد شد و ۱۳ سال بعد نیز به همراه خانواده‌اش به اهواز مهاجرت کرد. در آن سال‌ها در سینماهای اهواز فیلم‌های سینمایی از فوتبال انگلستان نمایش داده می‌شد که همین نیز باعث آشنایی او با رشته فوتبال شد. برازش در آن زمان با آن امکانات بسیار محدود و یاری سایر جوانان اهوازی، ورزش و فوتبال را در زمین‌های خاکی که فراوان یافت می‌شد، شروع کرد.
به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، برازش که علاقه‌مندی‌اش به فوتبال بیشتر شده بود، در سال ۱۳۰۸ رسما فعالیت در فوتبال را آغاز کرد و در سن ۱۸ سالگی نیز اولین تیم فوتبال اهواز را در سال ۱۳۱۲ تشکیل داد. او بعدها به عنوان یکی از اولین فوتبالیست‌های تاریخ خوزستان به تیم‌ملی دعوت شد؛ تیم‌ملی‌ای که آن زمان با نام تیم تهران فعالیت می‌کرد و تنها افراد مستعد به آن دعوت می‌شدند.
برازش در سال ۱۳۲۸ به فوتبال خود پایان داد و کفش‌هایش را آویزان کرد. او بعدها وارد عرصه مربیگری و داوری هم شد و در نهایت نیز در ۱۸ آبان ۱۳۶۰ در شهر دزفول به اتفاق همسرش بر اثر حملات و بمباران نیروهای بعثی عراق در جنگ تحمیلی به فیض شهادت نائل شد.
در ادامه گفت‌وگوی خبرگزاری تاریخ ما را با رحیم برازش فوتبالیست اسبق دزفولی و یکی از فرزندان شهید حسین برازش می‌خوانید:
علاقه‌مندی به فوتبال و تشکیل اولین تیم اهواز
“پدرم از سال ۱۳۰۸ فعالیت خود در فوتبال را آغاز کرد. او با توجه به امکاناتی که بعدها در دبیرستان‌ها وجود داشت، اندک اندک فوتبال را به شکل کلاسیک و غربی آن زمان ادامه می‌دهد. وی در ادامه فعالیت‌های خود و دوستانش در این رشته، اولین تیم فوتبال اهواز را در سال ۱۳۱۲ تشکیل می‌دهند. این تیم به نام تیم اهواز فعالیت می‌کرد که بعدها تعدادی از دانش‌آموزان دبیرستان مصطفی خمینی (شاپور سابق) به آن اضافه می‌شوند. نام‌های این بازیکنان آقایان گرگین‌زاده، نظام گنجاپور، حسنی، برادران ناقوسی و عبدالکریم فتحی و … بودند. آن زمان پدرم، حکم سرمربی آن تیم را داشت زیرا افرادی که نام برده شد از لحاظ سنی حداقل ۱۰ سال از پدرم کوچک‌تر بودند.”
برازش، از اولین فوتبالیست‌های خوزستانی تاریخ تیم‌ملی
“او یکی از اولین فوتبالیست‌های تاریخ خوزستان بود که به تیم‌ملی دعوت شد. تیم‌ملی فوتبال ایران آن زمان با نام تیم تهران فعالیت می‌کرد. در آن زمان‌ها، فوتبال یا مسابقات فوتبالی به شکل امروزی که می‌بینیم وجود نداشت. از سویی دیگر نیز امکان رفتن به تهران و اقامت در آن جا بسیار کار مشکلی بود. در سال ۱۳۱۸ اولین دوره مسابقات فوتبال قهرمانی کشور تشکیل می‌شود که مرحوم پدرم نیز در آن شرکت می‌کند. در آن زمان غالباً بازیکنان دعوتی تیم‌ملی تهرانی بودند و کم‌تر به شهرستانی‌ها توجه می‌شد، کما این که هنوز هم همین روند به قوت خود باقی مانده است. پدرم در پست هافبک راست یا مهاجم نوک توپ می‌زد و در سال ۱۳۲۸ در آخرین مسابقات قهرمانی کشور نیز حضور داشت و به فوتبال خود پایان داد. در حال حاضر متاسفانه از تعداد بازی‌های ملی و گل‌هایی که وی در تیم‌ملی به ثمر رسانده، هیچ آماری در دست نیست.”
تمایل به فوتبال از روی علاقه، نه درآمد
“به عنوان فرزند حسین برازش نمی‌خواهم صحبت‌هایم بزرگنمایی تلقی شود اما اگر از افرادی که با او کار کرده‌اند و او را می‌شناختند درباره خصوصیات اخلاقی پدرم بپرسید به شما می‌گفتند که پدرم مردی بسیار فروتن، متدین، مخلص و آری از هرگونه ریا، تزویر یا نمایش بود. او تنها عاشق و شیدای فوتبال بود و تمام عمر خود را برای اعتلای فوتبال اهواز و خوزستان صرف کرد. او صرفا فقط به دلیل علاقه و عشق این رشته را ادامه می‌داد و هیچ گونه درآمدی از این ورزش نداشت. پدرم بسیار به همسر و فرزندانش محبت می‌کرد و بسیار انسان رئوفی بود.”
عشق به فوتبال تا زمان شهادت
“نحوه رفتار حسین برازش با سایر ورزشکاران و فوتبالیست‌ها نیز فوق‌العاده بود. می‌توانید این موضوع را از هم‌دوره‌ای‌ها یا سایر افرادی که اطلاعات دقیقی از پدرم در دست دارند، بپرسید. این صفات نیک باعث شد که بعد از مهاجرت مجدد پدرم به دزفول، از طرف اداره فرهنگ آن زمان به عنوان دبیر ورزش انتخاب شده و در کار آموزش ورزش و فوتبال مشغول شود. البته در آن زمان دقیقا چیزی به عنوان دبیر ورزش وجود نداشت. او در دورانی که در اهواز و همچنین در دزفول بود، به عنوان داور نیز تمام مسابقات فوتبال را قضاوت می‌کرد و سابقه داوری وی نیز به سال‌های اولیه‌ای که در اهواز حضور داشت بر می‌گردد. او تمام مسابقات را خودش شخصا قضاوت می‌کرد و تا یک روز قبل از شهادت عشق و علاقه به فوتبال و ورزش را از یاد نبرد.”
تقدیم فرزندانی ورزشکار به جامعه
پدرم دارای ۱۱ فرزند است که خوی ورزشکاری نیز در آن‌ها جاری است. از فرزندان ورزشکار او می‌توان به کریم برازش که در سه رشته ورزشی شهرستان دزفول از جمله کشتی، والیبال و تنیس روی میز فعالیت دارد، اشاره کرد. همچنین می‌توان به فرزند دیگر وی رحیم برازش (اینجانب) که در فوتبال به عنوان عضو تیم منتخب شهر دزفول و آموزشگاه‌ها، حمید برازش مقام سوم مسابقات کشتی قهرمانی کشور و عضو تیم بوکس شهرستان دزفول و نیز قهرمان گودهای زورخانه‌ای، مجید برازش عضو تیم فوتبال بانک ملی دزفول و همچنین فرزند کوچک آن پیشکسوت فوتبال به نام بابک برازش که سال‌ها از بازیکنان کلیدی والیبال خوزستان بود، اشاره کرد. فرزندان دختر حسین برازش نیز ورزشکاران موفقی بودند؛ از جمله دختران وی می‌توان از مینا و فریده برازش اعضای تیم والیبال بانوان خوزستان نام برد.”
چگونگی شهادت حسین برازش و همسرش
“پدر و مادرم در ۱۸ آبان سال ۱۳۶۰ در شهر دزفول بر اثر حملات و بمباران نیروهای بعثی عراق در جنگ تحمیلی به فیض شهادت نائل شدند.”
درخواست از مسئولان
“از متولیان ورزش، اداره‌کل ورزش و جوانان خوزستان و هیات‌های ورزشی درخواست دارم، نسبت به معرفی آن‌هایی که از موهبت شناخته شدن محروم هستند به شکل یک وظیفه نگاه کنند زیرا احترام و یادآوری پیشکسوتان، انگیزه بسیار زیادی برای ارتقای سطح ورزش و حضور جوانان در این عرصه به وجود خواهد آورد.”
پایان خبر / تاریخ ما