صنعت ورزش چگونه با ویروس کرونا کنار میآید؟
بیش از ۱۰۰هزار انگلیسی در کمتر از یکسال، براثر بیماری کووید- ۱۹ جان خود را از دست دادهاند، بنابراین ممکن است صحبت در مورد ورزش و بیماری کووید- ۱۹ اندکی ناخوشایند باشد، اما ورزش اهمیت ویژهای از نظر اقتصادی، جسمی و ذهنی دارد.
بخش قابل توجهی از اقتصاد، حول محور انتخابهای اوقات فراغت است. افراد زیادی در بخش اوقات فراغت (ورزشگاهها، مراکز تفریحی، پارکهای ملی، مراکز بازی و پیستها) فعالیت دارند. ورزش و اوقات فراغت تجارت بزرگ و از نظر اقتصادی مهم هستند، البته ورزش از نظر جسم و روح نیز اهمیت دارد.
دولت انگلستان تخمین زده که هزینههای گسترده جامعه برای چاقی و بیماریهای مرتبط با وزن ۲۷ میلیارد پوند در سال است و بین سلامت جسمی و روانی رابطه وجود دارد، اما از ورزش و کرونا چه میدانید؟ همه میدانیم که رویدادهای ورزشی میتوانند عاملی برای انتقال شدید بیماری باشند اما آیا میدانید که طرفداران ورزش چگونه به بیماری کووید- ۱۹ پاسخ دادهاند و نتایج ورزشی در زمان کووید چه تفاوتی پیدا کرده است؟
رویدادهای ورزشی علاوه بر رویداد اقتصادی، رویداد اجتماعی نیز هستند. از ماه مارس سال ۲۰۲۰، خطرات ناشی از حوادث اجتماعی مرتبط با بحران سلامتی به افراد یادآوری شده است. از آنجا که بیشتر ورزشها در رعایت فاصله فیزیکی قابل انعطاف نیستند، پس آیا بیماری کووید میتواند صنعت ورزش را تغییر دهد؟
نتایج بررسی نشان داد که برگزاری رویدادهای ورزشی در سال گذشته در افزایش آمار مرگومیرهای کرونایی تاثیر داشته است. البته باید بدانیم که برگزاری بازی در فضای باز نیز مشکلات خاص خود را دارد؛ طرفداران برای رفتن به مکان تماشای بازی معمولا از وسایل حملونقل عمومی استفاده میکنند و از مکانهایی که مملو از جمعیت است باید عبور کنند، موادغذایی و نوشیدنی خریداری میکنند و در هنگام ترک محل نیز از فضاهای بسته و کوچک عبور خواهند کرد و همین عوامل در انتقال ویروس بسیار موثر هستند، پس تجمع تنها در فضای بسته نیست و میتواند در مسابقات فوتبال که در فضای باز برگزار میشود نیز، منجر به گسترش ویروس شود. البته این به معنای خداحافظی کامل با ورزش نیست اما در حال حاضر رویدادهای ورزشی متفاوت خواهند بود.
محققان اظهار کردند: نفوذ جمعیت میتواند تاثیر مهمی بر نتایج مسابقات داشته باشد و بیماری کووید- ۱۹ فرصتی ایدهآل برای تحقیق درباره تاثیر جمعیت در این مورد را فراهم کرده است، زیرا از زمان شیوع ویروس به جز موارد اندک، مسابقات فوتبال بدون حضور تماشاگر برگزار شده است و بررسیها در مورد تاثیر بازی بدون طرفدار بسیار جالب بوده است.
آیا بازیکنان ورزشی در یک استادیوم با تماشاگر و یا بدون تماشاگر متفاوت عمل میکنند؟
پیش از شیوع بیماری کووید، فوتبال بدون حضور تماشاگر، مجازاتی برای تیم میزبان و یا رفتار ضعیف هواداران بود. در آن زمان، اگر چه عدم حضور تماشاگر بر روی نتایج مسابقه تاثیر مشخصی نداشت، اما در تصمیمات داوری (ارائه کارت زرد و قرمز) موثر بود. داوران در دیدارهای بدون هوادار کمتر از نصف کارتهای زرد را به بازیکنان مهمان میدادند. همچنین تعداد کارتهای قرمز در پشت درهای بسته استادیومها به تیمهای خارج از خانه نیز کمتر داده میشد.
در اینجا به ورزش فوتبال بهعنوان بزرگترین ورزش در سطح جهان نگاه میکنیم. تخمین زده میشود که ۳.۵ میلیارد نفر جام جهانی ۲۰۱۸ فوتبال را تماشا کردهاند. محققان دریافتند: دیدارهایی که پشت درهای بسته انجام ۳ درصد کمتر به پیروزی خانگی ختم میشد و این موارد میتواند در تغییر نتایج موثر باشد.
لغو بازیها علاوه بر پیامدهای اقتصادی همچنین بر بسیاری از مزایای اجتماعی رویدادهای ورزشی جهانی و منطقهای تاثیر خواهد گذاشت که شامل تقویت انسجام اجتماعی، کمک به هیجان اجتماعی و عاطفی هواداران و شناسایی ورزشکاران برجسته است. ورزش بهعنوان ابزاری برای ایجاد فرصتهای یادگیری و دسترسی به جمعیتهای اغلب حاشیهای یا در معرض خطر استفاده میشود.
بازی بدون تماشاگر مانعی برای انتقال ویروس کروناست، اما عواقب مالی بالقوهای برای باشگاههای سطح پایین دارد. محدودیت شرکت تماشاگران در استادیومها و تماشای مسابقات ورزشی پیامدهای گستردهای برای موسسات ورزشی به همراه داشته است و هنوز مشخص نیست که چه زمانی این تماشاگران میتوانند در استادیوم حضور یابند.
ورزشکاران حرفهای ضمن تلاش برای حفظ تناسب اندام در خانه، برای برنامهریزی مجدد تمرینات خود تحت فشار هستند و خطر از دست دادن اسپانسرهای حرفهای را دارند که ممکن است طبق توافق اولیه از آنها حمایت نکنند.
این سوال که بازیکنان در کدام صف برای دریافت واکسن قرار میگیرند نیز ممکن است بحثبرانگیز باشد، زیرا این افراد اولویت کمتری نسبت به کادر درمانی و افراد آسیبپذیر دارند، اما اگر واکسن زیاد باشد، این افراد نیز باید به سرعت واکسینه شوند.
منابع
healthychildren.org
economicsobservatory.com
forbes.com
un.org
پایان خبر / تاریخ ما