هیچ دری به روی «فوتبال» بسته نیست

به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، روزنامه دنیای‌ اقتصاد نوشت: «هم‌زمان با آغاز فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا و توجه فزاینده میلیون‌ها ایرانی به این رویداد، بار دیگر می‌توان ارزش‌های منحصر به فرد پدیده‌ای به نام «فوتبال» را مرور کرد؛ کلیدی کارگشا برای همه قفل‌ها. جزئی‌تر و عمیق‌تر نگاه کنید و ببینید که با فوتبال تا کجا می‌شود رفت. اگر زبانش را بدانیم، اگر در اختیار بگیریمش و به‌خوبی اداره‌اش کنیم، سود و ثمرش را در همه جنبه‌ها خواهیم دید.

فوتبال و سیاست

دو تیم ایرانی استقلال و فولاد این روزها در خاک عربستان پذیرایی می‌شوند. از قرار، مطابق اخبار ارسالی تا این لحظه همه چیز برای آنها عالی پیش رفته است. عزت و احترام‌شان حفظ شده و همه امکانات را در اختیارشان قرار داده‌اند. بیش از دو هزار روز بود که چنین اتفاقی رخ نمی‌داد. به دلایلی که همه می‌دانیم، روابط دو کشور بسیار «خاص» است و تصور همین مقدار همزیستی و تعامل هم دشوار به‌ نظر می‌رسید. حتی زمانی که AFC رای به میزبانی عربستان داد، زمزمه‌هایی در مورد احتمال عدم اعزام نمایندگان ایران به این کشور و تحریم مسابقات به گوش رسید. با این حال خوشبختانه تصمیمات منطقی اتخاذ شد تا امروز شاهد گشوده‌شدن یک دریچه جدید در دیوار روابط ایران و عربستان باشیم. بله؛ این فوتبال است.

فوتبال و اقتصاد

پاشنه آشیل بزرگ فوتبال ایران، بی‌اعتنایی به پتانسیل اقتصادی عظیم این رشته ورزشی است. از تلویزیون تا کپی‌رایت و تبلیغات محیطی اگر حق واقعی فوتبال داده شود، باشگاه‌های محبوب ایرانی خودکفا و قدرتمند خواهند شد و هزاران شغل جدید هم ایجاد می‌شود. اگرچه در داخل کشور هنوز این اتفاق رخ نداده، اما دست‌ کم باید خوشحال باشیم که حکایت مسابقات بین‌المللی فرق دارد. همین حالا هر پیروزی نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا یک میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان پاداش به همراه دارد. جایزه قهرمانی در همین تورنمنت چیزی حدود ۱۰۰ میلیارد تومان است و البته همزمان تیم ملی ایران هم برای سومین صعود پیاپی به جام‌ جهانی و برخورداری از جایزه حداقل ۱۰ میلیون دلاری تلاش می‌کند؛ ۲۵۰ میلیارد تومان.

فوتبال و رسانه

این هفته جلد معتبرترین مطبوعات پرتغالی و انگلیسی در تسخیر ضربه قیچی برگردان مهدی طارمی برابر پورتو بود. مگر یک ایرانی به چند روش می‌تواند ویترین مدیا را آن هم در مقیاس جهانی فتح کند؟ آیا این ارزشمند نیست؟ آیا استفاده از فوتبال، با این همه علاقه و استعداد در کشور، راه ارزان و آسانی برای تبلیغ نام ایران در جهان نیست؟ با چقدر سرمایه‌گذاری و هزینه می‌توانستیم کاری کنیم که در آن واحد گزارشگران عرب و انگلیسی و فرانسوی‌زبان نام کشور ما را برای میلیون‌ها مخاطب‌شان صدا بزنند؟ سیاست دنیای خودش را دارد و خیلی از مردم دنیا دوست ندارند اخبارش را جدی و مستمر پیگیری کنند؛ برای نفوذ در میان آنها، فوتبال و سینما و موسیقی ترفندهای بهتری هستند. ما گنج را داریم اما درش را بسته‌ایم. همین دیروز یک سایت ایتالیایی در گزارشی مفصل طارمی را مروارید خلیج‌ فارس دانست و مطلبی پر از جزئیات برای معرفی بوشهر منتشر کرد. هم‌زمان همشهری طارمی یعنی مهدی قائدی هم با شادی گلش نی‌انبان بوشهری را به آسیا شناساند و این خوشحالی، از سوی AFC به‌عنوان زیباترین جشن روز نخست لیگ قهرمانان معرفی شد. این یعنی تلفیق همزمان صلح و سرگرمی و صنعت و تجارت؛ فوتبال را باید خیلی جدی‌تر از اینها گرفت.

پایان خبر / تاریخ ما