سنت‌های ماندگار مسلمانان کویت در ماه رمضان
هریک از کشورهای اسلامی تلاش می‌کنند تا با برگزاری آداب و رسومی که از جمله میراث گرانبها گذشتگان به شمار می‌رود، ماه مبارک رمضان را جشن گرفته و به استقبال این ماه پر فضیلت بروند؛ مردم کشور کویت نیز از جمله کشورهایی هستند که تلاش می‌کنند، با انجام مراسم مختلف در ماه رمضان آداب و رسوم و سنت‌های دیرین و کهن سرزمین خود را زنده نگاه دارند.
بسیار از آداب و رسومی که برای استقبال از ماه مبارک رمضان انجام می‌شود، بین کشورهای اسلامی و عربی شباهت دارند که از جمله آنها می‌توان به سفره‌های افطاری، شب‌زنده‌داری، جمع شدن خانوده کنار یکدیگر، تجمع در مساجد و یا حتی یاد کردن از گذشته و تعریف داستان‌هایی کهن اشاره کرد.
با شروع ماه مبارک رمضان، شور و شعف خاصی در سرتاسر کشور کویت ایجاد می‌شود و مسلمانان این کشور با برگزاری آداب و رسوم خاص خود این ماه پرفضیلت را گرامی می‌دارند. در ادامه به معرفی تعدادی از این آداب می‌پردازیم.
مسلمانان کویت آخرین روز ماه شعبان که هلال ماه رؤیت می‌شود را «یوم‌القریش» می‌نامند و در این روز خود را برای آغاز ماه مبارک رمضان آماده کرده و این روز را جشن می‌گیرند؛ این جشن از قرن ۱۹ آغاز شده است. در این روز تمام اعضای خانواده در کنار یکدیگر جمع شده و با تهیه انواع غذاهای خوشمزه این روز را جشن می‌گیرند. به طوری که مردم در «دیوانیه‌ها» که محل‌هایی برای تجمع اهالی یک قوم یا محله‌اند، برای دیدار و گفت‌وگو با بزرگان خود جمع می‌شوند و فرا رسیدن این ماه را به یکدیگر تبریک می‌گویند.
قریش در زبان عربی به معنای سخاوت و بخشش است و می‌توان گفت که انسان‌ها در این روز با خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های خوشمزه بخشش کرده و مهمانی‌هایی برگزار می‌کنند. ماهی از غذاهای اصلی این آیین به شمار می‌رود و در طول ماه رمضان بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد، زیرا مردم کویت معتقدند خوردن ماهی سبب می‌شود تشنگی آنها برطرف شود.
در این روز مردم خانه‌های خود را نظافت کرده و خانم‌ها دست و پای خود را حنا بسته و خانه‌های خود را با انواع بخور، معطر می‌کنند. همچنین با شروع ماه مبارک رمضان گلدسته‌ها و مساجد نیز تزئین شده و مردم فانوس‌ها و چراغ‌هایی را در مناطق مختلف شهر می آویزند.
از دیگر مراسم قدیمی مسلمانان این کشور همچنین می‌توان به شست‌وشوی لباس‌ها در آب دریا با نزدیک شدن به ماه رمضان اشاره کرد؛ البته این رسم در حال حاضر رسمی قدیمی است که اجرایی نمی‌شود و تنها برای مردم خاطرات آن باقی مانده است.
در این کشور نیز همچون دیگر کشورهای اسلامی اشخاصی با نام «مسحراتی» وجود دارند که در سحرهای رمضان، مردم را از خواب بیدار می‌کنند. سحرخوان از شخصیت‌های برجسته در ماه رمضان است که به او «پدر طبل» نیز گفته می‌شود. مردم این کشور نیز با دادن مقداری پول یا سحری از این فرد تشکر می‌کنند.
جشن «قرقیعان» نیز از آداب و رسوم کهن مردم کویت است که از اجداد و نیاکان خود به ارث برده‌اند و هم‌اکنون نیز برای حفظ و برگزاری این جشن تلاش بسیاری کرده‌اند. بر اساس این آیین، کودکان در شب‌های ۱۴، ۱۵ و ۱۶ ماه رمضان جشن می‌گیرند و ظروفی مانند کاسه و بشقاب در دست گرفته و با استفاده از آنها صدایی تولید می‌کنند. آنها در این روز به خانه همسایه‌ها، دوستان و آشنایان رفته و خوراکی‌هایی مانند انجیر خشک، فندق، بادام، شیرینی، نقل و گردو دریافت می‌کنند.
در گذشته کودکان سبدی ساخته شده ازبرگ و شاخه‌های درخت نخل در دست داشتتند و خوراکی‌هایی مانند انجیر خشک، گردو، نقل، فندق، بادام و شیرینی را در آن سبد قرار می‌دهند؛ سپس به خانه‌های خود رفته و به مناسبت این ایام با خواندن شعر و سرودهایی به خانه باز می‌گشته‌اند.
روزه‌داران کویتی در این ماه مبارک معمولا در خانه بزرگان خانواده جمع شده و برای برگزاری دو ضیافت «افطار» و «الغبقه» حاضر می‌شوند؛ «الغبقه» وعده‌ای است که پیش از سحر و معمولا از ساعت ده تا یک بامداد است. در دهه آخر ماه مبارک رمضان، روزه‌داران کویتی در مراسم احیای شب‌های قدر در مساجد شرکت می‌کنند که برجسته‌ترین آنها اجرای مراسم در مسجد «الدولة الکبیر» است.
مراسم و مناسک ماه رمضان در کشور کویت هر سال در مساجد این کشور برگزار می‌شده است، اما در سال گذشته و در روزهای شیوع ویروس کرونا با توجه به ممنوعیت برگزاری مراسم افطار و اقامه نماز جماعت در مساجد، در کشور کویت نیز برگزاری این مراسم ممنوع اعلام شده است.
منبع:
kuwaitofw.com
news.kuwaittimes.net
پایان خبر / تاریخ ما