۳ نکته درباره بگومگوی میثاقی با پیروانی
به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، رسول بهروش، روزنامه‌نگار، در یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت: «دوشنبه‌شب برنامه «فوتبال برتر» بار دیگر شهر را شلوغ کرد. محمدحسین میثاقی و همکارانش یک فقره مچ‌گیری از افشین پیروانی داشتند و در کنارش به حواشی داربی تهران هم پرداختند که سروصدای زیادی داشت. این احتمالا از آن دست قسمت‌های فوتبال برتر بود که میثاقی بعد از پایانش با خیال راحت، تخت خوابید و در اعماق وجودش احساس موفقیت و اثرگذاری داشت. با این همه، ۳ نکته برای عرض داریم که مرور آنها خالی از لطف نیست.
به دیگر مسئولان می‌شود گفت بی‌شعور؟
همین اول مطلب عرض کنیم که هیچ دفاعی از محمدجواد آذری جهرمی نداریم. بسیاری از رفتارهای وزیر ارتباطات تنه به عوامگرایی می‌زند. این کری‌خوانی هم در امتداد همان انتشار تصاویر با شلوار جین یا خردکردن سبزی است. این کارها مصداق پوپولیسم است و نمی‌شود دوست‌شان داشت. عملکرد او هم در بزنگاه‌های مختلف جای بحث دارد و متخصصان باید در موردش اظهار نظر کنند. با این حال خوشحال می‌شویم بدانیم اگر یک مربی فوتبال به یک مقام عالی‌رتبه دیگر کشوری لفظ «بی‌شعور» را اطلاق می‌کرد، باز صداوسیما با همین سخاوت اظهارات کامل او را بدون سانسور به نمایش می‌گذاشت؟ واقعا با دیگر مدیران این کشور هم می‌شود از این شوخی‌ها کرد؟ خداوکیلی اگر یک نفر لفظی ۱۰ برابر از این سبک‌تر را در مورد رئیس سازمان صداوسیما به کار می‌برد، باز تلویزیون حرف‌هایش را روی آنتن می‌برد؟ اصلا چنین لفظی به کنار. فرض کنیم یک مربی فوتبال در نهایت ادب و احترام و حتی با عرض دستبوسی نسبت به رئیس محترم صداوسیما خواهان اعاده حق پخش تلویزیونی شود؛ خداوکیلی یک کلمه از حرف‌هایش را پخش می‌کنید؟ پس چطور است که پرخاش مجیدی به جهرمی تمام و کمال روی آنتن می‌رود، جناب میثاقی دقایقی در مذمت رفتار وزیر ارتباطات نطق می‌کند و تازه وقتی مددی حواسش نیست، به مدیرعامل استقلال یادآوری می‌کند که او هم چهارتا بد و بیراه به جهرمی بگوید؟ به زاویه شدید تلویزیون با دولت کار نداریم که این آش و کاسه ۸ سال به راه بوده، اما شخص وزیر ارتباطات هم داستان‌هایی برای صداوسیما رقم زده که برای آقایان حسابی گران آمده است. اگر جهرمی بساط ستاره‌مربع‌ها را جمع نمی‌کرد یا اگر در رسوایی تقلب عظیم رخ داده بین برنامه نود و مسابقه «برنده‌باش» دست به افشاگری نمی‌زد، باز این طوری توی شکمش می‌رفتید؟ چشم‌بسته عرض می‌کنیم که اگر آدم خودتان بود، نیم‌ساعت فرهاد مجیدی را می‌کوبیدید که چرا حرمت نگه نداشته است. نه رفقا! وصله «صلاحیت» به دادگاه شما نمی‌چسبد.
دیده‌شدن؟ همه به شما درس پس می‌دهند
محمدحسین میثاقی در بخش‌های مختلف این برنامه دیگران را متهم کرد به این که دنبال دیده‌شدن هستند و از عمد کاری می‌کنند که در مورد آنها حرف زده شود. او آذری جهرمی را هم در همین دسته قرار داد. اصل حرف درست است و مشکلی با آن نداریم اما همه اینهایی که دربه‌در دنبال دیده‌شدن و گدایی توجه هستند، پیش شما درس پس می‌دهند حضرت میثاقی! طی همین ۲ سال که مفت و مسلم صندلی «استاد» را تصاحب کردید، چند بار بیخود و بی‌جهت به عادل فردوسی‌پور طعنه زدید تا در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار بگیرید؟ یک بار، دو بار، ۱۰ بار، چند بار؟ شما حتی تیزر ساختید و گزارش فینال آسیا از طرف این بدبخت بینوا را روی اینستاگرام AFC در حکم وطن‌فروشی جلوه دادید. بعد با چه رویی تلاش برای دیده‌شدن را تقبیح می‌کنید؟ این نقاب اخلاق‌گرایی روی صورت شما زار می‌زند.
شما هم مثل پیروانی اعتراف کن!
دست کم برای نگارنده این مطلب، افشین پیروانی یک «اندوه» بزرگ است. این که یک نفر به خاطر چهار تا سخنرانی پرشور سطح پایین مثلا در حمایت از حقوق تیم به قهرمان اینستاگرام تبدیل شود و کسی کاری به گذشته و عمق کار او نداشته باشد، زجرآور است. این که هیچ‌کس با خودش نمی‌گوید جنس پیروانی چطور بوده که از نلو وینگادا تا کارلوس کی‌روش و گابریل کالدرون این آدم را نخواستند، دردناک است. این که افکار عمومی از رابطه غیر رسمی او با اینستاگرام باشگاه بی‌خبر است، جای غصه دارد. همه اینها قبول! مچ‌گیری از افشین در مورد آن غریبه آشنا هم در استانداردهای بالای رسانه‌ای انجام شد. این هم گوارای شما و برنامه‌تان. الان با آن بخشی کار داریم که میثاقی به پیروانی پیله کرده بود: «اعتراف کنید صداقت نداشتید.» خب محمدحسین خان! بد نیست شما هم اعتراف کنید روز اول غصب باکس دوشنبه‌ها صداقت نداشتید که فرمودید: «ما آمده‌ایم ذائقه مردم را عوض کنیم و به جای حواشی به متن بپردازیم. ما نمی‌خواهیم کسی را رودرروی هم قرار بدهیم.» الان واقعا دارید به متن می‌پردازید؟ آن آهنگ جنایی روی فیلم‌های اصفهان جزو متن بود؟ التماس به آدم‌ها برای این که روی خط بیایند و به هم فحش بدهند جزو متن است؟ این مناظره‌های سخیف و سطح پایین که با عطش وایرال‌شدن ترتیب داده می‌شود، در حکم رویارویی آدم‌ها نیست؟ راستی مجید جلالی با آن عینک ته‌استکانی‌اش کجاست و چرا دیگر آموزش فن و تاکتیک فوتبال نمی‌دهد؟ دکان و دستک روشنفکری و دگراندیشی را چه زود جمع کردید! بالا بروید، پایین بیایید، حنای شما رنگ ندارد. خوش باشید دور هم.»
پایان خبر / تاریخ ما