ستادهای تخریبگر نامزدها را ببندید!
برخی از نامزدها که تا حدی صلاحیت خود را تأیید شده میدانند پای خود را فراتر گذاشته و ستادهای انتخاباتی را فعال کردهاند. گرچه این ستادها در نهان و خفا به صورت چراغ خاموش کار میکنند و رسماً کرکره ستادها را بالا نکشیدهاند اما به طور جدی در فضای مجازی در حال تولید محتوا و انتشار مطلب هستند. از آنجا که نظارت بر فضای مجازی در کشور ما متولی مشخصی ندارد و اگر دارد تا کنون چندان موفق عمل نکرده و نتوانسته جلوی انتشار مطالب کشمکش زا را بگیرد از این رهگذر ستادهای انتخاباتی عرصه را خالی دیده و اقدام به انتشار محتوای تبلیغاتی میکنند.
فارغ از غلط یا صحیح بودن تبلیغات زود هنگام، قانونی بودن یا نبودن این فعالیتها، آنچه باید مورد دقت و نظارت از سوی ارگانهای ناظر قرار گیرد کیفیت محتواهای تولید شده است. ستادهای تبلیغاتی در سراسر دنیا معمولاً از دو منظر اقدام به فعالیتهای انتخاباتی میکنند یکی اعلام برنامههای نامزدها و مانور در این زمینه است که غالباً آنچه در این حیطه برجسته میشود برنامههای عامه پسند و گاها عوام فریب است فارغ از اینکه تا چه حد عملیاتی است یا غیر اجرایی، خوب است یا بد، گره گشا است یا مشکل آفرین. شاید بتوان نام این برنامهها را برنامههای رأی ساز گذاشت تا برنامههای کارشناسی شده؛ یارانه باید افزایش یابد، نفت بر سر سفره مردم بیاید، بنزین را ارزان میکنیم، هر ایرانی یک مسکن و … برنامه نیستند، شعارهایی هستند که گوش هر ایرانی به آن ها عادت کرده و به جای امید در دل مردم شاید اکنون اعلام این قبیل برنامهها بیشتر هراس در دل مردم ایجاد میکند و میدانند که اگر یک نامزد میگوید نان را ارزان میکنم، آب را گران میکند. اما کانال دیگری که مرسوم است و ستادهای انتخاباتی در سراسر دنیا روی آن تمرکز میکنند نقد برنامههای جناح مقابل یا دولت مستقر است. حتماً و باید که نقد در جامعه آزاد باشد و به فرموده مقام معظم رهبری در جامعه ما هیچ کس مصون از نقد نیست. انتقاد خوب نتیجه خوب در پی دارد و باعث میشود برنامهها پختهتر و کارشناسیتر شوند لکن شوربختانه انتقاد در جامعه ما پنجره ایست برای ورود به عرصه تخریب، دستاویزی است برای سیاه نمایی.
آری اعلام برنامهها اگر کارشناسی و برگرفته از بستر جامعه و برای رفع مشکلات و گرفتاری باشد نگاه به آینده است و گامی به جلو؛ اما تخریب اگر با ارائه مستندات باشد بردن آبروی مؤمن و شهروندان در بین عموم است که مطابق آموزههای دینی بسیار منفور است و اگر بدون ارائه مستندات باشد تهمت است و باز هم منفور. شاید رسیدن به کرسی آنقدر جذاب بوده که تاکنون نامزدها کمتر به فکر حفظ آبروی یکدیگر بودهاند و برای آن ها هدف وسیله را توجیه کرده به این معنی که از هر وسیله و ابزار قانونی و غیرقانونی برای رسیدن به این منصب کوتاهی نکردهاند. شاید قبل از مرسوم شدن مناظرات تلویزیونی گمان میکردیم که تخریب شاید شیطنت برخی افراد در ستادهای انتخاباتی باشد اما اکنون میبینیم که نامزدها مقابل هم نشسته و از کوره درمی روند، از کوره در درفتن همان و درهم آمیختن مطالب درست و غلط همان.
گرچه تبلیغات انتخاباتی و نقد برنامه نامزدهای دیگر باعث میشود بهتر سوابق آن ها را بشناسیم لکن در کشاکش آداب و رسوم انتخاباتی شاید کمتر به این نکته اندیشیده باشیم که چقدر افراد توانمند در میدان تبلیغ با تخریب سوختهاند و بلیط خدمتشان در مناصب دیگر نیز باطل شده، شاید کمتر به این نکته اندیشیده باشیم که تخریب مساوی است با سلب اعتماد از مردم، تخریب مساوی است با کمرنگ کردن ارزشها و قواعد اجتماعی. نامزدهای انتخاباتی باید بدانند که تخریبگر خوب، مدیر خوب نیست، تخریبگر خوب شایستهتر نیست. مردم اکنون نیاز به رئیس جمهوری دارند که خود را در میدان مبارزه با گرفتاریها و مشکلات مردم ثابت کند نه در میدان تخریب و شعار، تخریب در این سطح از جامعه و با این حجم قطعاً فلسفه و ثمرهای جز اضمحلال جامعه ندارد. ستادهای انتخاباتی باید بدانند بیکاری، تورم، گرانی و کمبود منابع، جسم و روح مردم را آزرده. لذا اینبار بر خلاف گذشته ستادهای انتخاباتی باید بلندگویی باشند برای رساندن صدای مردم به نامزدها، نه واسطهای یکطرفه برای کسب رأی و بعضاً فریب افکار عمومی، اگر هر شخصی در هر شهری مدیریت ستاد انتخاباتی نامزدها را به عهده میگیرد باید جانب مردم را بگیرد و از مدار عدالت دور نشود. ستاد انتخاباتی باید کانالی باشد برای گرفتن حق مردم نه رأی مردم. تخریب از سوی نامزد ریاست جمهوری و ستاد انتخاباتی وی دردی از مردم دوا نمیکند و گرهای بر گرههای دیگر می زند. ضروری است که شورای نگهبان و سایر ارگانهای نظارتی و اجرایی انتخابات، قویتر از قبل در حیطه تبلیغات نظارت کنند و جلوی ستادهای تخریباتی نامزدها را بگیرند.
یادداشتی از مصطفی آشفته؛ کارشناس ارشد روابط بین الملل، خارج فقه و اصول
پایان خبر / تاریخ ما