گردشگری؛ از مهمترین حوزه‌های قابل تغییر در دولت آینده
صادق کاظمیان در گفت‌وگو با خبرگزاری تاریخ ما به بررسی عملکرد دولت در حوزه گردشگری پرداخت و اظهار کرد: مدیران فعلی گردشگری زحمات بسیار کشیدند و من از زحمات آن‌ها تشکر می‌کنم. اکثر این افراد در حوزه گردشگری و وزارتخانه سابقه کاری خوبی داشتند و این خود نقطه قوت محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: اما متاسفانه وجود ساختار ضعیف در کل وزارتخانه و نهادهای حامی صنعت گردشگری و عدم وجود نقشه راه جامع برای صنعت گردشگری، موجب شد که نتایج مورد انتظار برای گردشگری رقم نخورد.
دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران افزود: در حال حاضر با صنعتی روبرو هستیم که در مرز ورشکستگی بوده و به‌رغم فشارهای زیاد در بحث مبارزه با کرونا به غلط عنوان می‌شود که با بعضی سیاست‌ها می‌توان به دوران پیش از کرونا بازگشت، اما واقعیت این است که قبل از کرونا هم اوضاع گردشگری چندان مناسب نبود و ما در حال حاضر نیازمند تغییر و تحول جدی هستیم.
واگذاری مدیریت گردشگری به بخش خصوصی مهمترین انتظار از مدیران این صنعت است
کاظمیان خاطرنشان کرد: مشکل عمده ما عدم وجود نگاه کلان به صنعت گردشگری با توجه به اهمیت آن در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و به عبارتی توسعه پایدار کشور است. در همین راستا مهمترین انتظار ما از مدیران صنعت گردشگری این است که مدیریت گردشگری به تشکل‌ها و فعالان بخش خصوصی سپرده شود.
دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گری ایران تشریح کرد: یکی از اقدامات مورد انتظار از دولت آینده این خواهد بود که مدیریت گردشگری به بخش خصوصی داده شود؛ چراکه ورود نهادهای دولتی با حالت تصدی‌گری این حوزه را غالبا با مشکل همراه کرده و انتظار جدی این است که دولت تصدی‌گری خود در بخش گردشگری را کنار بگذارد.
وی عنوان کرد: در اکثر مواردی که دولت‌های ما در تصدی‌گری و اجرا ورود داشتند شاهد تجربه‌های ناموفق بودیم. در کشورهای توسعه یافته نیز شاهد این هستیم که مشکلات این حوزه را برطرف کرده‌اند و امور گردشگری را متخصصین و افراد با تجربه در بخش خصوصی بر عهده دارند.
در حال حاضر حمایت شایسته‌ای از تشکل‌های خصوصی گردشگری صورت نمی‌گیرد
دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران گفت: تشکل‌های بخش خصوصی با حمایت وزارت گردشگری شکل گرفته‌اند، اما در حال حاضر حمایت شایسته از این تشکل‌ها صورت نمی‌گیرد.
کاظمیان افزود: براساس بند ث ماده ۱۰۰ و بند الف ماده ۹۸ قانون برنامه ششم توسعه، ضروری است بخشی از امور اجرایی و تصدی قابل واگذاری به تشکل‌های حرفه‌ای گردشگری واگذار شود، اما این مهم در عمل و آنچنان که مورد انتظار است، محقق نشد.
وی تصریح کرد: در بسیاری از استان‌ها تشکل‌های اقامتگاه‌های بوم‌گردی شکل گرفته‌اند، اما متاسفانه این امور اجرایی قابل تصدی که توسط وزیر محترم نیز ابلاغ شد در دستور کار قرار نگرفت و انتظار ما این است که امور اجرایی و تصدی قابل واگذاری به تشکل‌های گردشگری واگذار شود.
دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران گفت: در حال حاضر شاهد اعتراض‌های مختلف از جانب تشکل‌های مختلف بخش خصوصی از اقامتگاه‌های بوم‌گردی، جامعه هتلداران و سایرین به وضع موجود و عدم واگذاری و تفویض اختیارات دولتی هستیم.
کاظمیان بیان کرد: در این راستا تشکل جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی کشور و خراسان رضوی با استفاده از افراد مجرب و متخصص در این زمینه تشکیل و آمادگی تصدی امور اجرایی را داراست.
ایجاد نگاهی واحد و جامع در گردشگری از مهمترین مسائلی است که نیاز به تغییر جدی دارد
وی تصریح کرد: بحث گردشگری نباید صرفا به وزارت گردشگری محدود شود، زیرا گردشگری به زنجیره‌ای از نهادها و سازمان‌ها از جمله نیروی انتظامی، وزارت راه و شهرسازی، وزارت بهداشت، استانداری‌ها و … مرتبط است که همگی برروی این صنعت اثر می‌گذارند.
رئیس هیات مدیره جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی خراسان رضوی اظهار کرد: مهمترین موردی که باید تغییر و تحول جدی پیدا کند، ایجاد یک نگاه واحد و جامع در گردشگری، اذعان به اهمیت گردشگری و ارزش مهم آن در توسعه پایدار کشور در راستای عدم وابستگی به نفت و جلوگیری از رشد اقتصاد غیر مولد است.
حمایت‌های دولت در قالب بسته‌های حمایتی، اجرایی نشد
کاظمیان خاطرنشان کرد: در این روزهای سخت مقابله با کرونا، برنامه‌ای برای امهال اقساط تسهیلات و ارائه تسهیلات جدید کرونا وجود داشت، اما می‌توان گفت به شکل فراگیر و کامل محقق نشد.
وی ادامه داد: عدم پرداخت قبوض آب، برق، گاز و امهال آن‌ها انجام نشد و روز به روز بر فشارهای وارد بر صنعت گردشگری افزوده می‌شود. به جرأت می‌توان گفت این بسته‌های حمایتی بیشتر بسته‌های کلامی بودند و نمی‌توان روی آن‌ها نام بسته حمایتی گذاشت.
دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران تشریح کرد: ما مانند سایر کشورهای دنیا نیازمند یک حمایت جدی در بحث گردشگری به خصوص بخش اقامتگاه‌های بوم‌گردی که تنها منبع درآمد افراد ساکن در جوامع محلی است، هستیم.
کاظمیان افزود: این افراد کسانی هستند که از جان و مال خود گذشته‌اند و به روستاها مهاجرت کرده‌اند تا با احیاء خانه‌های اجدادی‌شان راهی برای مواجهه واقعی و بدون واسطه برای گردشگران با طبیعت، فرهنگ، تاریخ و سبک زندگی مناطق مختلف ایران ایجاد کنند، که این خود نمی‌تواند باعث ایجاد ساختارهای پایدار اشتغال در روستاها، رشد صنایع‌دستی و صنایع تبدیلی شود.
وضعیت اقامتگاه‌های بوم‌گردی مساعد نیست
رئیس هیات مدیره جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی خراسان رضوی با اشاره به موضوع خشکسالی، تصریح کرد: این طور به نظر می‌رسد که تنها راه برون رفت از مشکلات اشتغال و افزایش شاخص‌های رفاهی روستا بحث زنجیره صنعت گردشگری وصنایع‌دستی وابسته به آن است.
کاظمیان با اشاره به اینکه باید از اقامتگاه‌های بوم‌گردی حمایت جدی شود، افزود: متاسفانه امهال اقساط تسهیلات صورت نگرفته است و ما به شدت دچار مشکل هستیم و در نهایت باید گفت اقامتگاه‌های بوم‌گردی شرایط مساعدی ندارند.
حمایت از سرمایه‌گذاران باید در دستور کار دولت قرار گیرد
وی ادامه داد: باید در نظر داشته باشیم که پایداری محیط به‌خصوص در روستاها نیازمند ظرفیت‌سنجی و امکان‌سنجی است. باید کفاف منابع آب بررسی شود، باید زیرساخت‌های راه، زیرساخت‌های پزشکی، ارتباطی و دیگر مسائل مرتبط با این موضوع که قصد توسعه آن را داریم بررسی شوند. به عنوان مثال شاید صدور مجوز تاسیس چندین اقامتگاه بوم‌گردی در یک روستا با اصول پایداری آن هم‌خوانی نداشته باشد.
رئیس هیات مدیره جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی خراسان رضوی خاطرنشان کرد: باید حمایت از سرمایه‌گذاران که در این شرایط کرونایی اقامتگاه‌های بوم‌گردی و پرسنل خود را حفظ کرده‌اند، در دستور کار دولت قرار گیرد تا شرایط اقامتگاه‌های بوم‌گردی مساعد شود.
کاظمیان تاکید کرد: شایان ذکر است که به جای بازی با آمار باید توسعه کمی در اولویت قرار گیرد و بهتر است که توسعه کیفی، ارتقاء بحث‌های آموزشی، شاخص‌های رفاهی برای گردشگری و زیرساخت‌ها نیز در اولویت‌های مورد توجه باشند. اما متاسفانه توسعه کمی صورت گرفت و توسعه کیفی آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفت.
در توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی به کار علمی و مبتنی بر اصول توسعه پایدار نیازمند هستیم
وی عنوان کرد: ما از افزایش و توسعه کلان اقامتگاه‌های بوم‌گردی استقبال می‌کنیم، اما به نظر می‌رسد این اقدام بر مبنای اصول توسعه پایدار و مبتنی بر مطالعه، امکان‌سنجی و ظرفیت‌سنجی نبوده است.
دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران بیان کرد: آنچه اکنون شاهد آن هستیم، افزایش تعداد اقامتگاه‌های بوم‌گردی و عدم حمایت از آن‌ها است؛ ضریب اشتغال آن‌ها پایین و کمتر از ۱۰ درصد بوده که عملا می‌توان گفت این عدد نزدیک به صفر است.
کاظمیان ادامه داد: مشارکت اقامتگاه‌های بوم‌گردی در پذیرش کمتر مهمان با توجه به شرایط همه‌گیری بیماری کرونا، کاهش چشمگیر سفرها، ممنوعیت‌های سفر و جاده‌ها در مناسبت های مختلف در ۱۴ماه گذشته، عدم ورود گردشگران خارجی و … منجر به شرایط نامساعد برای آن‌ها شده است.
وی اضافه کرد: ما در توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی نیاز به یک کار علمی، توجه به تشکل‌های بخش خصوصی، توجه به افراد خبره، دانشگاهیان و افراد با تجربه در حوزه گردشگری و اقامتگاه‌های بوم‌گردی داریم که براساس آن بتوان چشم‌انداز روشن‌تری را برای پایداری آن‌ها متصور شد.
پایان خبر / تاریخ ما