معتادان معضل بزرگ بافت تاریخی شیراز!

از چند سال پیش که بافت تاریخی یزد در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد، مسئولان شیراز نیز به بافت تاریخی و طی کردن مسیری که یزدی‌ها رفته بودند، علاقه وافری پیدا کردند! ولیکن علی‌رغم تمام تلاش‌های شورا و شهرداری برای سنگ‌فرش کردن بخش بزرگی از بافت تاریخی شهر حافظ و سعدی، این بافت، که بخش عمده‌ و مهمی از آن پیرامون حرم حضرت شاهچراغ (ع) و دیگر حرم‌های اهل بیت(ع) واقع شده است، چندان وضعیت اجتماعی مناسبی ندارد و به گفته یاور شورای شیراز، در یکی از محلات بافت تاریخی اطراف حرم حضرت احمدبن موسی(ع)، بیش از زائر، معتاد دیده می‌شود.

پورحسینی؛ یاور شورای محله لب آب شیراز، می‌گوید معتادان امنیت را کم می‌کنند و سرمایه‌گذاری را مختل. هیچ اداره‌ای هم ساماندهی آنان را گردن نمی‌گیرد. حتی در دوران پیش از کرونا، مردم محل توریست‌های خارجی را اسکورت می‌کردند تا مبادا معتادی آبروی ایران را ببرد!

به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، عصر پنجشنبه 10 تیر، جلسه‌ای توسط دفتر تسهیلگری و توسعه محلی بافت قدیم شیراز برای بررسی این موضوعات با حضور مردم و مسئولین و خبرنگار خبرگزاری تاریخ ما در مسجد آقالر شیراز برگزار شد، در محله‌ای که یکی از کانون‌های تجمع معتادان متجاهر این شهر است. محله‌ای که از چند دهه پیش با موج مهاجرت روربرو شده و ساکنین آن آنجا را ترک گفته‌اند. لذا امروز خانه‌های متروک این محل، هم مکانی برای استخراج بیت کوین هستند، و هم سرپناهی برای معتادان کارتن‌خواب.

به گفته رسول اسکندری، معاون شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان فارس، ۳۵۰۰ معتاد متجاهر در شیراز زندگی می‌کنند که تقریبا یک سوم آن‌ها غیربومی، و ۱۵۰ نفرشان خانم هستند. معتادینی که سال گذشته ۸ میلیارد تومان هزینه نگهداری از آن‌ها شده، حتی با وجود اینکه خود معتادین علاقه چندانی به سم‌زدایی ندارند.

اسکندری می‌گوید حتی در آلمان هم امار درمان معتادان تنها ۵ درصد است. وضعیت ایران هم چندان بهتر از آلمان نیست! رسول اسکندری خاطره‌ای تعریف می‌کند از دورانی که شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر فارس، با شرکت شهرک‌های صنعتی به توافق رسید و ۲۰۰ معتاد متجاهر را ترک داده و برای اشتغال به شهرکی فرستادند. مشاغلی به گفته اسکندری آسان و همراه با غذا و جای خواب. ولی ۳ روز بعد فقط ۱۴ نفر از آن ۲۰۰ تا باقی ماندند و اکنون فقط ۲ نفر! یا به عبارتی یک درصد موفقیت!

البته اسکندری ذکر کرد که سال ۸۹ بیش از ۵ هزار معتاد متجاهر در شیراز زندگی می‌کردند؛ پس بهره‌وری مراکز ترک اعتیاد آنقدر هم پایین نیست. همچنین اسکندری بیان کرد که ستاد مطبوعش با توسل به بندی از قانون ششم توسعه، توانسته است بودجه لازم برای نگهداری دائم ۷۰۰ معتاد متجاهر را فراهم کند. این معتادین در طول زمان با معتادین جدیدتر جایگزین می‌شوند ولی عدد ۷۰۰ ثابت باقی خواهد ماند. لازم به ذکر است که هزینه نگهداری از یک معتاد، روزانه ۳۰ هزار تومان است.

ولی این حرف‌ها چندان برای اهالی محل مهم نیست. آن‌ها فقط می‌خواهند دیگر چهره هیچ معتادی را در محله خود نبینند. حتی اعدام تمام آن‌ها را هم به عنوان راه‌حل نهایی می‌پذیرند و علنا به مصوبه چند سال پیش مجلس که خرده‌فروشان مواد مخدر را از چوبه‌دار نجات داد، اعتراض می‌کنند. اهالی حسابی به جانشین کلانتری منطقه، سرهنگ محمود رزمجو از کلانتری ۱۴ عباسیه، که در جلسه حاضر بود اعتراض کردند و عملکرد او و نیروهای تحت امرش را ناکافی دانستند. ولی رزمجو در مقام دفاع گفت که فقط در نیم سال گذشته بیش از ۲۰۰۰ معتاد توسط کلانتری آن‌ها بازداشت شده که یعنی برخی معتادان حتی چند بار سر از بازداشتگاه ایشان درآورده‌اند.

سرهنگ رزمجو می‌گوید معتادین اگر با نتوانند با جمع‌آوری ضایعات هزینه زندگی خود را تامین کنند، دست به سرقت کابل و کنتور می‌زنند که رایج‌ترین سرقت در منطقه به شمار می‌آید. و این خود قوزی بالای قوز است و گره کلاف درهم پیچیده معتادان کارتن‌خواب را عملا کور می‌کند.

به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، گاهی اوقات خیرین و سازمان‌های غیردولتی برای معتادین اینجا غذا می‌آورند، ولی تمام حضار حاضر در این جلسه یک صدا درخواست کردند که این کار به هیچ وجه ادامه پیدا نکند. انگار معتادها عناصر معیوب سیستم هستند و باید حذف شوند.

چند روز پیش از این برنامه، در محله‌ای دیگر از شهر شیراز، ولی به همین اندازه معتادخیز، تنی چند از معتادان بهبودیافته پشت تریبون آزادی که معاونت اجتماعی سپاه فجر فارس، برای اولین بار و به مناسبت هفته مبارزه با مواد مخدر مبدع آن بود، قرار گرفتند و یکی از آن‌ها با صدای بلند خطاب به مسئولان داد زد که فقط ماده ۱۶ بلد هستید….

پایان خبر / تاریخ ما