راهکاری برای کاهش خطرات ابتلا به کووید-۱۹ در دندانپزشکی
به نقل از نیوزوایز، کنستانتین مگاریدیس، استاد برجسته مهندسی مکانیک و صنایع دانشگاه ایلینوی شیکاگو و محقق این تحقیق گفت: دانشکده دندانپزشکی با همکاران مهندسی تماس گرفت تا راه‌های بازگشایی ایمن کلینیک دندانپزشکی دانشگاه ایلینوی شیکاگو را ارزیابی کند.
از آنجایی که ابزار اولتراسونیک و سایر ابزارهای دندانپزشکی خطر انتشار عوامل بیماری‌زا به محیط اطراف را افزایش می‌دهند، محققان به‌دنبال راهکارهایی برای کاهش خطر انتقال ذرات حاوی سارس-کوو-۲ (SARS-CoV-۲ ) از طریق هوا بودند.
برخی از دندانپزشکان پیش از این می‌دانستند که افزودن یک درصد پراکسید هیدروژن یا ۰.۲ درصد پوویدون مزایای بالقوه ضدعفونی‌کننده خفیف ارائه می‌دهد و منجر به این ایده می‌شود که افزودن ترکیب پراکسید به منبع آب ابزارهای دندانی می‌تواند انتشار ویروس از طریق ذرات خارج شده حین اعمال دندانپزشکی را کاهش دهد. برای این تحقیق، دانشکده مهندسی نحوه تغییر اسپری تولید شده توسط دستگاه جرمگیر اولتراسونیک را با افزودن پراکسید هیدروژن به منبع آب دستگاه آزمایش کرد.
محققان اندازه و سرعت قطرات خارج شده از نوک یک جرمگیر اولتراسونیک دندانی را اندازه‌گیری کردند.
مگاریدیس بیان کرد که آنان استفاده از آب خالص و غلظت‌های مختلف پراکسید هیدروژن را در مسیر منبع آب ابزار مقایسه کردند.
محققان گفتند: نتایج نشان داد که افزودن اکسیدان پراکسید هیدروژن بر اندازه قطرات و سرعت خروج به‌گونه‌ای تاثیر می‌گذارد که دستورالعمل‌های مبتنی بر داده‌ها را برای کاهش خطر گسترش بیماری‌های موجود در هوا ارائه می‌دهد.
به گفته محققان، افزودن پراکسید هیدروژن به جریان آب جرمگیر اولتراسونیک خطر عفونت را کاهش می‌دهد زیرا تعداد قطرات کوچک خارج شده از دهان بیمار کاهش می‌یابد یا از بین می‌رود. همچنین پراکسید هیدروژن یک محیط ناسازگار برای (عوامل) بیماری‌زا در هوا و روی زمین ایجاد می‌کند. مسیرهای شبیه‌سازی شده آب و مسیرهای پراکسید هیدروژن که از همان نقطه خارج می‌شوند نشان می‌دهند که قطرات آمیخته با محلول بزرگتر هستند و سرعت بیشتری دارند به این معنی که زمان کمتری برای ماندن در هوا وجود دارد.
اگرچه محققان قطرات حاوی ویروس را آزمایش نکردند اما آنان فرض می‌کنند که احتمال زنده ماندن هر ویروسی در دهان بیمار با محلول پراکسید هیدروژن کاهش می‌یابد. البته در دوزهای بیشتر، پراکسید هیدروژن ممکن است مضر باشد، با این حال محلول ۱.۵ درصد بی‌خطر است و توسط برخی از دندانپزشکان طی همه‌گیری استفاده می‌شود.
مگاریدیس افزود: «ما دریافتیم که افزودن پراکسید هیدروژن در واقع یک رویکرد به‌طور کامل مستدل است و نیازی به تغییر در ابزار ندارد. فقط یک محلول یک یا ۲ درصد از پراکسید هیدروژن این کار را انجام می‌دهد. این ترکیب نه تنها به‌طور تهاجمی با بقای ویروس در هوا و روی سطوح مبارزه می‌کند بلکه قطرات بزرگتری ایجاد می‌کند که احتمال ماندن طولانی‌مدت در هوای اتاق را بیشتر کاهش می‌دهد.»
بر اساس نتایج این تحقیق، تحقیقات بیشتر برای یافتن بار بیماری‌زایی واقعی قطرات (که بستگی به فعل و انفعالات مایع خارج شده با بافت‌های دهان و دندان دارد)، خواص مایع مربوطه و نقش حرکت ابزار دندانپزشکی در اطراف دهان و پراکندگی قطرات موجود در هوا ضروری است.
پایان خبر / تاریخ ما