طرح جامع شهری از لحاظ داده و آمایش شهری دچار مشکل است
نعمت الله اکبری در رویداد تخصصی “شهر برنامه” که امروز (پنجشنبه_۴ آذرماه) که به همت جهاد دانشگاهی اصفهان و شهرداری برگزار شد، با اشاره به همراهی و همکاری در تدوین چند برنامه توسعه کشور، اظهار کرد: مشکلی اصلی در تدوین برنامه‌ها داده است. وقتی به فرایند برنامه ریزی نگاه می کنیم اول داده، بعد برنامه و بعد بودجه مطرح است، در حالی که در ایران کاملا برعکس عمل می کنیم و اول بودجه فراهم می شود، بعد برنامه ای به آن الصاق می کنیم و داده هم ممکن است باشد یا نباشد.
وی با بیان اینکه نوشتن و داشتن برنامه واجب است، اما استفاده ای از آن نمی شود، گفت: به همان میزان هم به داده اهمیت نمی دهیم. ما داده های کلان تولید می کنیم اما در ریز داده ها حرفی برای گفتن نداریم و از همه بدتر داده های شهری است که در این زمینه حتی تفکیک بین شهر و روستا مشکل است.
رئیس سابق سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان اصفهان بر این اساس اولین مشکل در تدوین برنامه جامعی مثل برنامه جامع شهر اصفهان را داده های شهری دانست و گفت: در میکروداده ها نیز ضعف اساسی داریم، بنابراین طرح جامع شهری قطعا از لحاظ داده دچار مشکل است و این مشکل در همه کلانشهرهای دیگر کشور نیز وجود دارد.
وی نبود سند آمایش شهری را موضوع دیگری دانست که نقطه ضعف نیست، اما اراده ای نه در اصفهان که در بیشتر شهرهای کشور برای تهیه آن وجود ندارد و افزود: در سه شورای شهر گذشته این موضوع را عنوان کردم و هر سه شورا تصویب کرد، اما هیچ گاه به آن عمل نکردند، در حالی که اولین گام مورد نیاز ما تهیه آمایش شهری است. درست است رویکرد آمایش شهری را به برنامه جامع شهر الحاق کرده ایم، اما کدام سند آمایش شهری را تدوین و تصویب و بعد طرح جامع را بر روی آن استوار کرده ایم؟
به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، وی با تاکید بر اینکه در کلانشهرها به صورت جدی به آمایش نیازمندیم، تصریح کرد: آمایش نه به مفهوم کلان، بلکه از رویکرد شهری حائز اهمیت است که متاسفانه اراده ای برای آن وجود ندارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با اشاره به سرعت تحولات و تغییرات این روزها گفت: اگر مدتی از شناخت سپری شود دیگر به کار نمی آید، پس مرحله اول طرح جامع این است که حوزه شناخت هرچه سریعتر باید به مرحله عمل و سازماندهی برسد تا از شناخت در این مرحله بهره ببریم. سه سال زمان کمی نیست اگرچه بخشی از موانع اجتناب ناپذیر و خارج از اراده بوده اما بین تشخیص تا تصمیم در ایران فاصله زیادی است، ضمن اینکه بین تصمیم و اجرا هم فاصله داریم، اما باید فاصله بین تشخیص تا اجرا را کم کنیم.
وی همچنین با اشاره به همراهی و همکاری در تدوین سند چشم انداز شهر اصفهان از گذشته تا امروز، در مورد اینکه چرا به زاینده رود در چشم انداز اصفهان اشاره نشده، توضیح داد: این موضوع هم علت دارد و هم دلیل. زاینده رود یک روان آب بین حوضه ای است و آن را به عنوان یک پدیده بین حوضه ای که چند استان دخیل هستند می شناسیم و از این منظر تلاش می شود به این مفاهیم به صورت ملی نگاه کرد و تلاش کردیم حساسیت برانگیز نشود، اما شهر بانشاط این عنوان را درون خود دارد.
پایان خبر / تاریخ ما