شرایط سینماگران خوب نیست اما آینده را روشن می‌بینم
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا ، خط فرضی یکی از
فیلم‌هایی بود که امسال و در خلال برگزاری سی‌ونهمین جشنواره فیلم
فجر به نمایش درآمد؛ فیلمی که بارقه‌های زنانه در تارپودش نشان از
زنانه بودن نگاه کارگردان اثر داشت و بازیگر نقش اول آن هم
سحر دولتشاهی بود.
این فیلم که روایت زنی از زندگی زناشویی و تردیدهایش در تصمیمات
فردی و خانوادگی را برجسته می‌ساخت، دروغ و دروغگویی را به عنوان
مفهومی آسیب زننده در زندگی خانوادگی هدف گرفته بود.
عنوان فیلم هم البته اشاره‌ای به این موضوع داشت؛ خط فرضی
(انگلیسی: ۱۸۰-degree rule) یا قانون ۱۸۰ درجه خطی راهنما و فرضی
در مباحث فیلمبرداری و ادیت فیلم است که بر اساس آن باید یکسانی
روابط چپ و راست دو کاراکتر در یک سکانس حفظ شود؛ رعایت نکردن خط
فرضی و شکستن آن، موجب می‌شود که، وقتی چند نما از چند فاصله یا
زاویه مختلف به هم پیوند می خورند، در دید بیننده اخلال ایجاد
شود.
برای مثال وقتی از دو نفری که روبه روی هم هستند و به هم نگاه
می‌کنند یا در حال گفت و گو با یکدیگر هستند، دو نما گرفته شود و
در گرفتن این دو نما خط فرضی توسط دوربین شکسته شود، به نظر
می‌رسد هر یک از آنها به یک سوی دیگر نگاه می‌کنند و با یکدیگر
گفتگو نمی‌کنند.
خط فرضی یکی از فیلم‌های اول در جشنواره فیلم فجر امسال بود؛
فیلمی به کارگردانی فرنوش صمدی که پیشتر به
واسطه فیلم‌های کوتاهش در عالم سینمای ایران و جهان شناخته شده و
جوایز بین‌المللی متعددی را هم کسب کرده بود.
تلاش می‌کنم به عنوان خالق اثر قضاوتی روی آن نداشته
باشم
فرنوش صمدی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به فیلم
خط فرضی و نقش خود به عنوان خالق اثر اظهارداشت: چون کارم را از
فیلمنامه‌نویسی شروع کردم بنابراین همیشه قصه از اهمیت زیادی
برایم برخوردار است و تمام تلاشم را می‌کنم که خالق اثر هیچ‌گونه
قضاوتی درباره فیلم یا قصه‌ای که دارد تعریف می‌کند، نداشته باشد.
بنابراین اگر مخاطب فیلم‌های من دوست دارد فیلم را ببیند و قصه
برایش خسته کننده نبوده علتش این است که چون سعی می‌کنم ذهن
مخاطب را تازه نگه دارم و ماجرا بدون قضاوت و داوری من به عنوان
خالق اثر اتفاق بی‌افتد. اینکه بیننده خودش را جای کاراکترها
می‌گذارد و با آنها همذات پنداری می‌کند، باعث دنبال کردن قصه
می‌شود.
ساده نگاه کردن به کارگردانی مهمترین آوردۀ من از ساختن
فیلم کوتاه است
کارگردان فیلم کوتاه نقش که در حوزه فیلم کوتاه
موفقیت‌های بسیار داشته است و پیشتر از اهمیت تجربیات خود در
تولید فیلم کوتاه به عنوان راهگشایی در تولید فیلم بلند صحبت کرده
بود، درباره مهمترین آورده خود از فیلم کوتاه، گفت: ساده به
فیلمنامه یا کارگردانی نگاه کردن مهمترین آورده من از فیلم کوتاه
به بلند است.
در فیلم‌های کوتاهی که ساخته‌ام هیچ‌گونه پیچیدگی عجیبی نیست و
قصه خیلی ساده اتفاق می‌افتد اما تلاش کرده‌ام به قصه از منظر
دیگری توجه کنم.
سینمای ایران و چالش‌های زنان سینماگر
صمدی با بیان اینکه فیلمسازی در همه جای دنیا کار سخت و طلاقت
فرسایی است که ایران هم از آن مستثنی نیست، ادامه داد: ما
چالش‌های دیگری هم داریم. یک کارگردان زن در ایران هنوز دارد با
یک موضوع ابتدایی دست و پنجه نرم می کند که البته این به معنای
مرد سالار بودن جامعه سینمایی ما نیست.
وی با تاکید بر اینکه جامعه و فرهنگ ما شرایط را طوری رقم زده است
که مردها فکر می‌کنند قدرت بیشتری دارند، در حالی که این طور
نیست، گفت: خوشبختانه مردهای فعال در عرصه فیلمسازی تلاش می‌کنند
که حضور زن‌ها در سینما بیشتر شود و البته در همه جا استثناهایی
هم وجود دارد که من به آنها کاری ندارم.
صمدی درباره تفاوت فیلم‌سازان زن و مرد، گفت: نکته سنجی، هوش،
ریزبینی و نگاه متفاوت خانم‌ها به سینمای ایران وارد شده است اما
خیلی معتقد به این نیستم که خانم‌ها باید حتما فیلم درباره زن‌ها
بسازند درحالی که فیلمساز باید به دغدغه خود نگاه کند ولی وقتی
خانم‌ها درباره همجنس‌های خود فیلم می‌سازند حتما به مسائل و
مشکلات آنها اشراف بیشتری دارند.
این روزها شرایط سینماگرهای ما خوب نیست
کارگردان فیلم سینمایی خط فرضی درباره آسیب‌هایی که
کرونا به سینمای ایران وارد کرده است، خاطرنشان کرد: یکی از
مهمترین قشرهایی که از کرونا صدمه دیده، سینما است. این روزها
شرایط سینماگرهای ما خوب نیست اما من آینده را روشن می‌بینم و
مطمئن هستم که یک روزی با تمام شدن کرونا مردم باز هم به سینماها
برخواهند گشت.
هر چند الان بلیت سینماها هم گران شده و برای یک خانواده ۴ نفره
رفتن به سینما هم دشوار است اما باید امیدوار باشیم.