جامعه شعر در تدارک دویستمین سالمرگ «جان کیتس»

به گزارش گروه فرهنگی گروه ایرنا از روزنامه گاردین، جان
کیتس شاعر معروف انگلیسی روز ۲۳ فوریه ۱۸۲۱ (۴ اسفند
۱۱۹۹) در ۲۵ سالگی بر اثر بیماری سل در شهر رم درگذشت. او وصیت
کرده بود روی سنگ مزارش بنویسند: اینجا آرامگاه کسی است که نامش
روی آب نوشته شده بود. اما امروز با گذشت ۲۰۰ سال از روزی که
کیتس درگذشت، نامش فراموش نشده است؛ گردشگران
همچنان از مزارش در قبرستان پروتستان رم بازدید می‌کنند و اشعارش
هنوز خوانده و تحسین می‌شود. با نزدیک شدن به دویستمین سالمرگ این
شاعر پرآوازه، چندین رویداد، نمایش و محفل شعرخوانی برای
گرامیداشت یاد او در حال تدارک است.

انجمن شعر انگلیس و عمارت کیتس در تدارک برنامه‌های دویستمین
سالمرگ این شاعر با هم همکاری می‌کنند. انجمن شعر انگلیس از چند
شاعر معاصر خواسته با الهام از اشعار این شاعر انگلیسی چند شعر
بنویسند. خانه یادبود کیتس-شلی در رم که کیتس در
آن درگذشت نیز به مناسبت این روز با حضور باب
گلداف خواننده و ترانه سرای ایرلندی، یک تور ویدئویی از
این موزه برگزار می‌کند. گلداف همچنین در یک
روایت ویدئویی، نامه‌هایی پیرامون دوره اقامت و
مرگ کیتس در این عمارت را روخوانی می‌کند.
 

همچنین صبح روز سالگرد همزمان با برگزاری یک مراسم شعرخوانی، دسته
گلهایی روی مزار کیتس قرار داده خواهد شد. عصر
این روز نیز کیتس مجازی که توسط موسسه
باستان‌شناسی دیجیتال دانشگاه آکسفورد طراحی شده است در یک اجرای
زنده شعر ستاره درخشان از سروده‌های کوتاه و معروف
این شاعر رمانتیک را قرائت می‌کند.

انگوس گراهام کمپبل (Angus Graham-Campbell)
نمایشنامه‌نویس و استاد دانشگاه که نمایشنامه نوشته شده روی
آب از او با موضوع چند هفته پایانی عمر
کیتس، ۲۳ فوریه (۵ اسفند ۹۹) از رادیو فور
بی‌بی‌سی پخش می‌شود، می‌گوید: در ۲۰۰ سال گذشته شهرت
کیتس افزایش یافته است در حالی که برخی از هم
عصرانش دوره‌هایی از محبوبیت و افول را تجربه کرده‌اند. مرگ
زودهنگام، عشق ناکام، شخصیت گیرا، چهره جذاب و شعر قابل فهم و
فاخرش تخیل نسل‌ها را تسخیر کرده است. شهرت کیتس
روزبه‌روز بیشتر می‌شود.

جان کیتس (زاده ۳۱ اکتبر ۱۷۹۵ – درگذشته ۲۳
فوریه ۱۸۲۱) یکی از شاعران بزرگ و برجسته مکتب رمانتیسم است و هم
ردیف بایرون و شلی، از
چهره‌های شاخص نسل دوم این مکتب به شمار می‌رود.
کیتس در ۱۸۱۷ اولین دیوان اشعارش را منتشر کرد و
سعی کرد در مدتی کوتاه خود را به اوج شهرت در ادبیات برساند، در
سال ۱۸۱۸ دومین و در سال ۱۸۲۰ سومین و آخرین جلد مجموعه شعر از او
تالیف و منتشر شد. برخی از اشعار این شاعر برجسته به همت مترجمان
آزاد به زبان فارسی نیز ترجمه شده‌اند.