بوروکراسی؛ بلای جان توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی

وی اظهار کرد: واقعیت این است که سیستم حمل‌ونقل عمومی تهران در آستانه فروپاشی است؛ چراکه ۱۰ سال است ناوگان اتوبوسرانی تهران نوسازی نشده و در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد اتوبوس‌های تهران فرسوده شده و با کمبود ۵۰ درصدی هم مواجه هستیم؛ یعنی به جای ۹هزار دستگاه اتوبوس در حدود ۵هزار و ۵۰۰ دستگاه اتوبوس فعال داریم. رئیس شورای شهر تهران با تاکید بر اینکه در مترو این کمبودها بیشتر احساس می‌شود؛ چراکه سه خط مترو در سال‌های اخیر افتتاح شده اما واگن وتجهیزات آن تامین نشده است و این خطوط تجهیزات سایر خطوط را استفاده می‌کنند، گفت: طبیعی است این مشکلات، موجب کمبود تجهیزات و افزایش استهلاک و عدم اورهال و تعمیرات اساسی به موقع در تجهیزات می‌شود و اخیرا هم شاهد سوانحی در این حوزه بودیم که به دلیل عدم تلفات، متاسفانه رسانه‌ها به سادگی از کنار آن عبور کردند. وی در مورد ارتباط دو حادثه در مترو و ارتباط آن با فرسودگی قطعات و قطارها گفت: سری نخست قطارهایی که در متروی تهران مورد استفاده قرار گرفتند، به عمری بیش از ۲۰ سال رسیده‌اند که قاعدتا باید مورد تعمیرات اساسی و نوسازی قرار بگیرند که متاسفانه به دلیل کمبود اعتبارات و ناوگان، این اتفاق رخ نداده است؛ زمانی که از زمان لازم برای تعمیرات اساسی عبور می‌شود امکان سانحه افزایش می‌یابد و درواقع آن سیستم دیگر ایمنی ندارد.  هاشمی در مورد برنامه اورهال (تعمیرات دوره‌ای) اتوبوس‌های پایتخت به جای خرید اتوبوس‌های جدید نیز با بیان اینکه وقتی اعتبار تامین اتوبوس‌های نو تخصیص پیدا نمی‌کند ما ناگزیر به تعمیر ناوگان فعلی برای جبران موقت کمبود و کاهش آلودگی هستیم، گفت: اما این نمی‌تواند جایگزین تامین اتوبوس‌های نو شود و شهرداری باید جسارت داشته باشد و قرار داد خرید اتوبوس‌های گازسوز را با کارخانه‌های داخلی و اتوبوس‌های برقی را با تولید‌کننده‌های خارجی منعقد کند. وی ادامه داد: در یک‌سال گذشته که وقت ما صرف بوروکراسی و کاغذبازی بین دستگاه‌های مختلف شد، قیمت ارز دوبرابر شد و عملا قدرت خرید ما نصف شد، متاسفانه نه مدیران شهرداری ریسک لازم را پذیرفتند و نه دستگاه‌های دولتی و سیستم بانکی مشکل را حل کردند و شرایط به شکلی شده است که فقط شهروندان باید هزینه این ناکارآمدی را پرداخت کنند. وی در مورد چشم‌اندازی برای بهبود اوضاع با توجه به شرایط مالی دولت گفت: شرایط مالی دولت تابع مسائل تحریم و سیاست خارجی است و شاید نتوان قبل از تعیین تکلیف رئیس‌جمهور شدن ترامپ درباره آینده دراز مدت وضعیت اقتصادی نظر داد؛ اما در همین شرایط هم می‌توان بهتر عمل کرد؛ مشروط بر اینکه اولویت‌ها وتدبیر لازم از سوی مدیران اجرایی شهر در نظر گرفته شود و با واقع‌گرایی و عملگرایی، با چالش‌ها مواجه شویم.