تجارب دانش‌آموزی از مزه کار گروهی/ باید منم منم‌ها را کنار گذاشت
قرارگاه ملی به من متذکّر شد که برای رسیدن به هدف، باید منم منم ها را کنار گذاشت! خیلی از کارهای ما نتیجه نمی‌دهد، نه بخاطر اینکه هدفمان مشکل داشته باشد، خیلی جاها نیت‌مان، رضای‌خدا نیست و غرور داریم، می‌خواهیم تمام موفقیت ها به نام ما بخورد.
خبرگزاری سرویس اخبار تاریخ ما ـ گروه تعلیم و تربیت: یکی می‌گوید:«مهمترین چیزی که از قرارگاه یاد گرفتم، این است که در کار تشکیلاتی باید تابع جمع باشیم و اگر نظر یا ایده ما مورد استقبال اکثریت واقع نشد نباید ناراحت بشویم».
دیگری گفت: «قرارگاه ملی به من متذکّر شد که برای رسیدن به هدف، باید منم منم ها را کنار گذاشت! خیلی از کارهای ما نتیجه نمی‌دهد، نه بخاطر اینکه هدفمان مشکل داشته باشد، خیلی جاها نیت‌مان، رضای‌خدا نیست و غرور داریم، می‌خواهیم تمام موفقیت ها به نام ما بخورد».
این صحبت‌ها بخشی از حرف‌های دانش‌آموزان اتحادیه انجمن های اسلامی دانش‌آموزان است که روزهای خوبی را با هم و در کارگروهی گذراندند.
* اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان چگونه ایجاد شد و چه اهدافی دارد؟
اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان با هدف ایجاد وحدت و هماهنگی بین انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان کشور و به منظور حراست از دستاوردهای انقلاب و تحقق ارزش‌های اسلام و آرمان‌های انقلاب اسلامی و جهت بخشیدن به فعالیت‌های صنفی دانش‌آموزان مسلمان و متعهد، در سال 1358 با حمایت‌های معنوی و مادی حضرت امام خمینی (ره) تأسیس و طی سالیان متمادی در زمینه تربیت نیروهای مخلص دانش‌آموزی و حضور آنها در صحنه‌های انقلاب اقدام کرده است.
این اتحادیه، یک مجموعه فرهنگی با شخصیت حقوقی مستقل برای تحقق اهدافش و در چارچوب اساسنامه‌ای که به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده است، فعالیت می‌کند. بر این اساس، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان که در این اساسنامه اختصاراً اتحادیه نامیده می‌شود نهادی است غیردولتی و دارای شخصیت حقوقی مستقل که به عنوان یک مجموعه فرهنگی برای سازماندهی، هدایت و پشتیبانی انجمن‌های اسلامی مدارس سراسر کشور با عنایت حضرت امام (ره) شکل گرفته و کماکان تحت نظارت عالیه مقام معظم رهبری و نماینده منصوب از سوی ایشان فعالیت می‌کند.
اهداف اتحادیه شامل «آشنا کردن دانش‌آموزان با فرهنگ متعالی اسلام و بالا بردن سطح آگاهی آنان نسبت به مبانی عقیدتی اسلام و انقلاب اسلامی»، «تزکیه روحی و وارستگی اخلاقی دانش آموزان و شکوفا ساختن استعدادهای خدادادی و تحقق کمالات انسانی»، «حفظ و تداوم دستاوردهای انقلاب اسلامی از طریق هر چه فعال‌تر کردن نیروهای دانش آموزان مسلمان و متعهد در صحنه‌های اجتماعی و انقلابی جامعه و مقابله هوشیارانه با توطئه‌های رنگارنگ دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی که برای انحراف فکری و مفاسد اخلاقی و اجتماعی در محیط‌های آموزشی صورت می‌گیرد» و «انسجام دانش‌آموزان مسلمان و متعهد با ایجاد و گسترش انجمن‌های اسلامی مدارس و همگامی با نظام آموزش و پرورش برای ایجاد فضای مساعد آموزشی و پرورشی در محیط مدارس و تشویق دانش‌آموزان مسلمان و متعهد به موفقیت در تحصیل علم و دروس مدرسه» است.
از جمله وظایف اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان می‌توان به «تشکیل انجمن اسلامی در مدارس بر اساس ماده 5 و هدایت و نظارت بر فعالیت‌های آنها»، «ارتقای سطح فکری و معنوی اعضای انجمن اسلامی»، «تلاش در جذب هرچه بیشتر دانش‌آموزان به مبانی مکتبی و اعتقادی»، «مبارزه سالم و هوشیارانه با توطئه‌های دشمنان انقلاب اسلامی و مظاهر فساد اخلاقی در مدارس»، «برنامه‌ریزی برای حضور دانش‌آموزان متعهد در صحنه‌های اجتماعی و سیاسی متناسب با معیارهای انقلاب و نظام جمهوری اسلامی»، «تلاش در جهت رشد علمی اعضای انجمن اسلامی»، «همفکری و همکاری با مسؤولان وزارت آموزش و پرورش و مدیران مدارس به منظور نیل به اهداف مقدس نظام تعلیم و تربیت اسلامی» و «ایجاد ارتباط با کارشناسان و اندیشمندان و دستگاه‌های ذی‌ربط فرهنگی و تربیتی به منظور استفاده از نقطه نظرات و جلب همکاری‌های ایشان با این نهاد» اشاره کرد.
ارکان اتحادیه به این شکل است که نماینده مقام معظم رهبری، بالاترین مقام اتحادیه است و نظارت عالیه بر این نهاد از طریق ایشان اعمال می‌شود. همچنین کنگره که عالی‌ترین رکن تشکل دانش‌آموزی در اتحادیه است و متشکل از اعضای منتخب انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان سراسر کشور است وهر دو سال یکبار تشکیل و ضمن استماع گزارش عملکرد دوره قبل، اعضای شورای مرکزی را انتخاب می‌کند.
* روزی که مزه کار گروهی زیر زبان بچه‌ها رفت!
به مناسبت دومین اجلاسیه سیزدهمین کنگره اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان، پای صحبت و خاطرات دانش‌آموزانی نشستیم که روزهای پرجنب و جوشی را در کنگره گذرانده‌اند.
رسول عزیزی، از استان مرکزی شهر اراک می‌گوید: «همان ابتدای کار که ما را به کارگروه‌های مختلف تقسیم کردند، تقریبا خیلی‌ها ناراضی بودند و خیلی دلشان نمی‌خواست همیاری کنن تا اینکه رفتیم سراغ بازی‌های تشکیلاتی! چشم تو چشم هم داشتیم همکاری می‌کردیم تا کاری را به نتیجه برسانیم، طوری که حتی اگه یه نفر اشتباه می‌کرد زحمت همه خراب می‌شد. آنجا بود که مزّه کار گروهی و تشکیلاتی رفت زیر زبانمان».
سیدامیر رضا رضوی، از استان خراسان رضوی، شهر نیشابور اظهار می‌کند: «بهترین خاطره کنگره پارسال برای من این بود که حاج آقا حاج علی اکبری یک بار آمده بودند اردوگاه و خب ما احتمال میدادیم که مجدداً نمی‌آیند تا روز آخر کنگره! اما یک روز وقتی که با خستگی جلسات برای نماز به مسجد اردوگاه رفتیم، دیدیم که مجدداً حاج آقا تشریف آوردند و نماز را پشت سرشان خواندیم».
وی اضافه می‌کند: «بعد از نماز هم کلی با ایشان حرف زدیم و ایشان هم مثل همیشه خیلی خوب به حرف‌های ما گوش کردند و بعد از آن با بچه ها به غذاخوری اردوگاه برای ناهار آمدند، این حضور یهویی ایشان یک انرژی مضاعفی را به بچه ها تزریق کرد و روحیه بچه ها کلی تغییر کرد».
* همه دور پدر نشست بودیم
سجاد فعال از استان تهران، شهرستان اسلامشهر بیان می‌کند: «شبی که یادواره شهدا در کنگره پارسال داشتیم؛ یکی از بچه‌ها برای استقبال از شهیدی که قرار بود بیاورند، جلوی در ایستاده بود. کفش پایش نبود! از من خواست که کفشمو به او بدهم! منم دمپایی‌اش را گرفتم تا بعداً در خوابگاه بهم برگرداند»
وی ادامه می‌دهد: «به شدّت سردرد داشتم! کفشم را دادم و داشتم می‌رفتم تا یک قرص مسکّن بخورم. از مسجد بیرون رفتم که یکدفعه همان لحظه شهید را آوردند! با همان دمپایی که پایم بود سمت راست و جلوی تابوت شهید را روی دوشم گذاشتم و تا داخل مسجد رفتم! خیلی حسّ قشنگی داشت. آنجا بود که متوجه شدم ملاک انتخاب شدن کفش نیست!».
محمدحسین حبیبی از استان تهران، شهر تهران می‌گوید: «نشست دبیران کارگروه ها یکی از شیرین‌ترین خاطره‌های من است! رفقای جدیدی از سراسر کشور پیدا کردم و چند روز خوب را با هم سپری کردیم».
محمد حسین قاسمی از استان هرمزگان، شهرستان رودان اظهار می‌کند: «از بهترین خاطرات این یک سال، دیدار رهبر معظم انقلاب و پیاده‌روی اربعین با بچه های موکب سیار بود».
میلاد آورند از استان خوزستان، شهرستان اهواز بیان می‌کند: «طبیعتاً بهترین خاطره‌ای که همه اعضای قرارگاه از کنگره دارند زمانی است که همه دور حاج آقای حاج علی اکبری نشسته بودیم و به صحبت‌های دلنشین ایشان گوش میدادیم و دوستان، دغدغه‌های‌شان را بیان می‌کردند، چون که ایشان بیشتر از کسوت نمایندگی ولی فقیه، حکم یک پدر را در این تشکل دارند».
سبحان زنجانی از استان خراسان رضوی، شهر مقدس مشهد می‌گوید: «همه لحظات انجمن خاطره هستند و لذت بخش‌ترین دقایق عمرم!
* لذّت کار تشکیلاتی
با بچه‌های انجمن اسلامی درباره مهمترین تجربیاتی که از یکسال فعالیت در قرارگاه ملی به دست آوردند و می‌خواهند به نسل بعدی انتقال دهند، صحبت کردیم.
محمد حسین قاسمی می‌گوید: «تمام حرفم به بچه‌های انجمن اسلامی این است که حواستان باشد در چه جایگاه مقدسی قرار گرفتید و الکی زمان را هدر ندهید. شما می‌توانید در این جایگاه کارهایی را انجام بدهید که می‌تواند در روند رشد باورها و فرهنگ دانش‌آموزان یک ملت تأثیرگذار باشد».
محمدحسین عامریان بیان می‌کند: «شاید بشود گفت مهمترین تجربه‌ای که کسب کردم، لذّت کار تشکیلاتی بود و این چیزی نیست که در چند کلمه بشود، بیان کرد».
علی اسماعیلی از استان یزد، شهر یزد اظهار می‌دارد: «دانش آموزان انجمنی باید در بحث فضای مجازی تقویت شوند تا بتوانند رسالت خودشان را به بهترین شیوه به انجام برسانند. برای تحقّق این اتّفاق، پیشنهادات مختلفی قابل ارائه است».
وی توضیح می‌دهد: «برای مثال بحثه‌ای مهم سواد رسانه‌ای و روش‌های ارائه مطالب در قالبی جذّاب، به طور مختصر در یک مجموعه‌ای تهیه و به دست دانش آموزان برسد! ارائه کمک‌های محتوایی در موضوعات مختلف به دانش آموزان و همچنین آموزش برخی شیوه‌های تولید محتوا می‌تواند انگیزه و موتور محرّکی برای شروع کارشان باشد».
سجاد فعال می‌گوید: «یکی از مهمترین مسائلی که به شخصه متوجه آن شدم، تأثیر وحدت و همدلی در کارهای تشکیلاتی است؛ پیش می‌آمد گاهی که بچّه‌ها ایده‌هایی را ارائه بدهند و یک تعدادی مخالفت کنند و دیدگاه‌های متفاوت باشد. بعضی وقت‌ها حتی بحث و کدورت هم پیش می‌آمد و طرح و ایده‌ها اجرا نمی‌شد و فرصت را از دست میدادیم؛ اما دقیقا همانجایی که همه موافق بودند و یک دل بودیم همان طرح و ایده را تا اوج می‌رساندیم و تبدیلش می‌کردیم به یک جریان! مثل برنامه روز قدس با عنوان نحن ابناء الفلسطین».
سبحان زنجانی بیان می‌کند: «روحیه همکاری و انتقاد پذیر بودن و مشورت کردن از مهمترین تجارب من در این یک سال بودند. باور کنید شاید ساعت ها برای یک موضوع مشورت گرفته می‌شد وهمکاری تیمی برای انجام آن صورت می گرفت و این موضوع خیلی به ما کمک می کرد! اصلی‌ترین حرفم به نسل بعد این است که لطفاً به دنبال کرسی و میز و نشر خودمون نباشیم!».
* رفاقت را در کارها و فعّالیت‌ها فراموش نکنید
سید امیر رضا رضوی می‌گوید: «کلا دو تا نکته را می‌خواهم به بچه‌های سال بعد بگویم که امیدوارم برایشان مفید باشد. اولین بحث در مورد قرارگاه این هست که حتما کارگروه‌هایی که در آن عضو می‌شوند را جدّی بگیرند و از اساتیدی که برایشان زحمت می‌کشند، نهایت استفاده را ببرند».
وی ادامه می‌دهد: «نکته بعدی هم این است که رفاقت را در کارها و فعّالیت‌های‌شان یادشان نرود چون اگه با هم رفیق نباشند هیچکدام از کارهای‌شان به نتیجه مطلوب نمی‌رسد».
رسول عزیزی بیان می‌کند: «به عنوان یک برادر که این مسیر را تجربه کرده به رفقای گلم در انجمن اسلامی می‌گویم که هم به رشد شخصی خودشان از همه جهات و هم به تاثیرگذاری اجتماعی‌شان در تشکل توجه داشته باشند».
* نگاهم نسبت به مسائل روز و مباحث تشکیلاتی، کلان‌تر و کلی‌تر شد!
از دانش‌آموزان پرسیدیم چه چیزهایی در این یکسال به دست آوردید و چه تغییراتی نسبت به قبل از عضویت در قرارگاه در شما اتفاق افتاده است؟
سجاد فعال اظهار می‌کند: «نگاهم نسبت به مسائل روز و مباحث تشکیلاتی، کلان‌تر و کلی‌تر شد! به قول معروف در سطح یک شبکه دانش‌آموزی کشوری نگاهمان تغییر پیدا کرد. مثلا، وقتی بچه‌ها بیانیه‌ای می‌دادند دیگر توقعِ اینکه آ« بیانیه در شهرستان و استان مطرح بشود، نبود؛ توقع در سطح کشور حتی در بعضی مواقع در سطح بین الملل بود مثل پویش قلوب جریحه دار».
سبحان زنجانی می‌گوید: «کلّ قرارگاه برای بنده رشد بود. با دیدگاه های متفاوتی نسبت به یک موضوع آشنا شدم. فعال بودن نسبت به مسائل روز رو یاد گرفتم. فرقی نمی‌کند در چه جایگاه یا مقامی باشیم مهم این است که دغدغه مند نسبت مسائل کشورمان و جهان اسلام باشیم و تاثیرگذاری خودمان رو داشته باشیم».
علی اسماعیلی بیان می‌کند: «ارتباط مداوم و هوشمندانه با مربی قرارگاه و البته هم صحبتی، همدلی و تبادل نظرات بین خود بچه‌های قرارگاه باعث رشد و پیشرفتم در ابعاد مختلفی همچون بعد تشکیلاتی شد».
محمد حسین حبیبی می‌گوید: «در این یک سال یه تغییر خیلی بزرگ در شخصیت من به وجود آمد و آن هم این است که منیّت رو کنار گذاشتم. فهمیدم باید اجتماعی باشم، با بقیه ارتباط بگیرم، مسؤولیت پذیر باشم تا بتوانم نتیجه مطلوب را کسب کنم».
* برای رسیدن به هدف، باید منم منم ها را کنار گذاشت!
سید امیر رضا رضوی اظهار می‌کند: «از نظر خودم مهمترین چیزی که از قرارگاه ملی به دست آوردم رفاقت‌های صمیمی، پاک و صادقانه است که بین بچه‌ها به وجود می‌آید».
میلاد آورند بیان می‌کند: «مهمترین چیزی که از قرارگاه یاد گرفتم، این است که در کار تشکیلاتی باید تابع جمع باشیم و اگر نظر یا ایده ما مورد استقبال اکثریت واقع نشد نباید ناراحت بشویم. همچنین از جالب ترین چیزهایی که در قرارگاه به آن پرداخته شد، بحث کارگروه های تخصصی بود که اساتید کارگروه ها توی مبحث‌های خاص هر کارگروه مطالب بسیار مفید و ارزشمندی را به اعضای هر کارگروه منتقل کردند و طی این یک سال، از لحاظ تشکیلاتی اعضا نسبت به قبل بسیار پخته‌تر شدند».
محمد حسین عامری می‌گوید: «قرارگاه ملی به من متذکّر شد که برای رسیدن به هدف، باید منم منم ها را کنار گذاشت! خیلی از کارهای ما نتیجه نمی‌دهد، نه بخاطر اینکه هدفمان مشکل داشته باشد، خیلی جاها نیت‌مان، رضای‌خدا نیست و غرور داریم، می‌خواهیم تمام موفقیت ها به نام ما بخورد».
انتهای پیام/