مدیرکل میراث‌فرهنگی قم از پایگاه‌های تاریخی کهک بازدید کرد
به‌گزارش «تاریخ ما» به نقل از میراث‌آریابه‌نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قم، حمید یزدانی مدیرکل میراث فرهنگی این استان عصر یکشنبه 31 تیر به همراه معاونان اداره کل و فرمانده پایگاه حفاظت میراث فرهنگی قم از پایگاه های تاریخی و کارگاه های صنایع دستی بخش کهک بازدید کرد.
در این بازدید مدیرکل میراث فرهنگی استان ابتدا از پایگاه تاریخی ملاصدرا واقع در شهر کهک که قدمت آن به عصر صفویه باز می گردد بازدید کرد و محمد تقی سلیمانی مسئول این پایگاه توضیحاتی از بخش های مختلف این پایگاه تاریخی ارائه کرد.
سلیمانی گفت: «محمد بن ابراهیم یحیی شیرازی، معروف به ملاصدرا، بنیان گذار حکمت متعالیه، یکی از بزرگترین فیلسوفان اسلامی است که حدود سالهای 979 یا 980 هجری قمری در شیراز به دنیا آمده است.»
مسئول پایگاه ملاصدرا افزود: «این حکیم فرزانه مدت 15 سال در کهک زندگی کرد که خانه ملا صدرا در کهک، یادگاری بازمانده از دوران سکونت این حکیم فرزانه در قم است و این خانه طی دوره های مختلف از طرف میراث فرهنگی قم مرمت شده است.»
در ادامه مدیرکل میراث فرهنگی قم از تپه صرم بازدید کرد، مسئول پایگاه تاریخی صرم با اشاره به کاوش های صورت گرفته در این منطقه گفت: «تپه صرم متعلق به عصر آهن در بخش کهک میان روستاهای صرم و خورآباد واقع شده است و این تپه دارای گورستانی از عصر آهن با سفال های خاکستری رنگ و اشیای مفرغی و گاه آهنی است.»
او به تدفین‌های متعدد در گورستان صرم اشاره کرد و گفت: «در این گورستان، تدفین‌های متعددی به دست آمده که براساس سنت زمان خویش و بنا به اعتقاد زندگی پس از مرگ، اشیا و هدایایی را به همراه فرد متوفی قرار می دادند.»
در بخش دیگر این بازدید، مدیرکل میراث فرهنگی استان قم از کارگاه منبت استاد «محمد ملکی طجر» در شهر کهک بازدید کرد و با هنرمند این کارگاه از نزدیک گفت‌و‌گو کرد.
یزدانی در این بازدید با اشاره به زیبایی‌های منبت قم گفت: این هنر در ساخت انواع مبل و صندلی کاربرد دارد و می توان هتل ها و دیگر مراکز قم و سایر استان ها را با صنایع دستی نفیس تجهیز کرد.
در پایان مدیرکل میراث فرهنگی قم به روستای «کرمجگان» بخش کهک رفت و از کارگاه آهنگری سنتی استاد محمد کریمی بازدید کرد و گفت: «آهنگری سنتی قدمتی به درازای تاریخ دارد.»
او به خبرنگار تاریخ ما گفت:: «چلنگری یا آهنگری سنتی، صنعتی است که در آن اشیایی مانند قندچین، تیشه و تبر و امثال این‌ها می سازند.»
یزدانی وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «باتوجه به اینکه مشاغل سنتی مانند چلنگری جز جدایی ناپذیر میراث فرهنگی محسوب می گردد وظیفه ماست که با برنامه ریزی اساسی و پیگیری در جهت حفظ و رونق آن اقدام جدی به عمل آید.»