زیلوی میبد موفق به کسب امتیاز A از شورای جهانی صنایع‌دستی شد
به‌گزارش «تاریخ ما» به نقل از میراث‌آریابه‌نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی
، صنایع دستی و گردشگری استان یزد، مراسم داوری شورای جهانی صنایع
دستی wcc به منظور ارزیابی آثار هنری و محصولات با کیفیت و مرغوب
صنایع دستی هر دو سال یک بار برگزار می‌شود و در این مراسم
آثاری که مبین هویت فرهنگی و ملی کشور و دارای خلاقیت در
طرح، روش تولید و استفاده از مواد اولیه طبیعی در خلق اثر باشند،
موفق به دریافت گواهينامه جهانی می‌شوند.
محمدرضا دهقان مهرجردی معاون صنایع دستی یزد امروز سه‌شنبه 15
آبان 97 در این خصوص گفت: «دریافت نشان مرغوبیت کالا و مهر اصالت
صنایع دستی گامی ارزشمند در مسیر معرفی و عرضه صنایع دستی فاخر در
بازارهای داخلی و بین المللی و تامین منافع هنرمندان این عرصه
است.»
او او به خبرنگار تاریخ ما گفت: «در راستای برگزاری داوری چهارمین برنامه نشان
ملی مرغوبیت صنایع دستی طی فراخوانی، 48 اثر از 29 هنرمند استان
به دبیرخانه معاونت صنایع دستی یزد ارسال شد که این آثار با حضور
5 داور از هنرمندان استان و یک ناظر از ستاد مرکز و 4 کارشناس
حوزه معاونت صنایع دستی در تاریخ 12 شهریورماه 96، مورد داوری
اولیه قرار گرفت و در پایان دور اول داوری 20 اثر از 15 هنرمند،
برای داوری نهایی انتخاب و به ستاد مرکزی ارسال شد و داوری نهایی
در نیمه دوم بهمن ماه و با حضور داوران کشوری برگزار شد که 4 اثر
از استان یزد (تغار سفالی اثر آقای سید مهدی علمچی، دیس چهارگوش
اثر شرکت میبد مروارید، جاشمعی دیواری اثر آقای مرتضی عرفان،
سجاده زیلو اثر شرکت تعاونی زیلوی میبد) موفق به اخذ نمره قبولی و
دریافت نشان ملی مرغوبیت شدند.»
دهقان ادامه داد: «آثار مهر ملی گرفته برای سومین بار مجدد داوری
و از میان 4 اثر نشان ملی، زیلوی میبد کاندید برای داوری شورای
جهانی صنایع دستی WCC انتخاب و ارسال شد که در این داوری موفق به
کسب امتیازA شد.»
نشان مرغوبيت صنايع دستی در سال ۲۰۰۰ به طور مشترك توسط سازمان
يونسكو و انجمن توسعه و ترويج صنايع دستیASEN پايه گذاری شد
و به دنبال موفقيت‌های كسب شده، اين طرح در سراسر دنيا گسترش
يافت.
“مهر اصالت” با هدف حمايت از صنايع دستي و اشتغال زايی بيشتر، در
سال ۲۰۰۱ ميلادی، به صورت آزمايشی در منطقه جنوب شرقی آسيا اجرا
شد و پس از آن در سال ۲۰۰۴ در آسيای مركزی و غربی و جنوبی ادامه
يافت و در سال ۲۰۰۶ با گسترش آن به آسيای شرقی و جزاير كارائيب،
به مهمترين پروژه يونسكو در حوزه صنايع دستی تبديل شد.
اين نشان در آسيا با همكاری سازمان های منطقه‌ای از جمله در جنوب
شرقی آسيا: برونه ای، دارالسلام، اندونزی، كامبوج، لائوس، مالزی،
ميانمار، فليپين، سنگاپور، تايلند، تيمور و ويتنام، همكار منطقه
ای: انجمن توسعه و ترويج صنايع دستي(AHPADA )، آسيای مركزی:
افغانستان، ايران، قزاقستان، تاجيكستان، تركمنستان و ازبكستان،
همكار منطقه ای: انجمن حمايت از صنايع دستی در آسيای ميانه
(CACSA) جنوب آسيا: بنگلادش، بوتان، هند، نپال، مالديو، پاكستان و
سريلانكا، همكار منطقه ای: شوراي صنايع دستی هند(CCI)، شرق آسيا:
جمهوری خلق چين، جمهوری دموكراتيك خلق كره، ژاپن، مغولستان،
جمهوری كره پس از ارزيابی كارشناسی اعطا می‌شود.