“سلفی گرفتن”پاسخی در برابر به نیاز دیده شدن انسان هاست

علی خوش جام در گفت و گو با خبرگزاری تاریخ ما، افزود: خلاقیت، نوآوری و نترسیدن از تجربه‌های نو از لازمه‌های موفقیت در عکاسی است و شما اعضا خوش ذوق سعی کنید برای فرار از کلیشه‌ها، مخصوصا در عکاسی سلفی و سلف پرتره؛ دست به خلق موقعیت‌ها و تجربه‌های جدید بزنید.

وی تصریح کرد: اصطلاح سلفی که با واژه هایی چون «خویش اندار» یا «خودگراف» در فرهنگ لغت فارسی شناخته می‌شود، برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ میلادی توسط ریچارد گریوز درمقاله‌ای مورد استفاده قرار گرفت.

خوش‌جام در بیان تعریف سلف پرتره و سلفی، نقاشی سلف پرتره را به نوعی پایه اولیه‌ی عکاسی سلف پرتره دانست و عنولن کرد: هنر عکاسی توسط شاهان قاجاری به فاصله دو تا سه سال از اروپا به سرعت وارد ایران شد و اگر چه در ابتدا هنری درباری بود بعدها توسط هنرمندان ایرانی شکلی هنری به خود گرفت.

این مدرس عکاسی در بیان کارکرد اجتماعی عکاسی سلفی خاطرنشان کرد: از لحاظ روانشناسی همه ما انسان‌ها نیاز به دیده‌شدن داریم و سلفی این نیاز را برطرف می‌کند.

وی اضافه کرد: امروزه بسیاری از افراد برای خلق آثار منحصر به فرد دست به رفتارهای پرخطر می‌زنند اما باید یادآور شویم که در عکاسی سلفی هیچ‌گاه نباید از دایره عقلانیت خارج شد و چه بسا افرادی که برای ثبت یک عکس سلفی جان خود را از دست داده‌اند.

پایان خبر / تاریخ ما