ضرورت تعادل بخشی میان منابع درآمدی و برنامههای شهری
پیروز حناچی در رویداد تخصصی “شهر برنامه” که امروز (پنجشنبه_۴ آذرماه) برگزار شد، با اشاره به گزارشی که نمایندگان یونسکو در سفر به ایران در سال ۱۹۶۵ در مورد اصفهان نوشته بودند، اظهار کرد: در آن زمان بسیاری از زیرساخت های امروز شهر اصفهان وجود نداشت، اما در آن گزارش به حفظ بافت تاریخی اصفهان توصیه شده بود که بعدها نتایج این گزارش در سند چشم انداز اصفهان مورد استفاده قرار گرفت.
وی داشتن سند چشم اندازی که همه گروه های ذی نفع نسبت به آن اتفاق نظر داشته باشند را برای تحقق بخشی به چشم انداز بسیار تاثیرگذار دانست و افزود: سند چشم انداز ضمن اینکه باید چند قدم دورتر باشد و ایجاد انگیزه کند، باید تحقق پذیر نیز باشد و امکانات و اقدامات آتی ما را تنظیم کند. امروز اگر از مردم اصفهان پرسیدند چشم انداز شهر چیست باید حداقل به یکی دو برنامه آن اشاره کنند، و در این میان قطعا زاینده رود یکی از دلایل سرزندگی، شادابی و آرامش مردم اصفهان و مورد خواسته آنها است که باید جزو اهداف چشم انداز باشد، در عین حال که تحقق پذیری نیز باید در نظر گرفته شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه با اشاره به اینکه در اجرای هر برنامه کوتاه مدت و بلندمدت در سطح شهر مشکلاتی داریم، گفت: یکی از مشکلات اصلی این است که دخل و خرج شهر متناسب نیست و آرزوها با منابع همخوانی ندارد، به طوری که تاکنون کمتر تلاش شده بین منابع و برنامه های شهر تعادل برقرار شود.
حناچی با تاکید بر اینکه شهرهای ما باید از عوارض سالم و پایدار و منابعی برخوردار باشند تا به ازای آن بتوانند خدمات مناسبی به شهروندان ارائه کنند، گفت: در این صورت شرایط پایداری در شهر خواهیم داشت، اما شهر برای جذب سرمایه به منابع مختلفی نیاز دارد و برای انجام این ماموریت نیازمند افرادی هستیم که این تفکر را قبول داشته باشند، در عین حال که تراز بین هزینه ها و درآمدها و شفاف سازی آنها بسیار تاثیرگذار است.
وی با بیان اینکه عدم تناسب بین منابع و برنامه ها فقط مشکل اصفهان نیست و در همه شهرهای کشور این مشکل وجود دارد، تصریح کرد: برای پایان چرخه باطل عدم تناسب بین منابع درآمدی و برنامه ها که در شهرها وجود دارد نیازمند افق دید کوتاه مدت و بلندمدت و افرادی هستیم که به این نگاه اعتقاد داشته باشند تا چرخه هدایت کننده ای در شهر شکل گیرد.
حناچی ادامه داد: شهر نمی تواند شعار انسان گرایی و توسعه فضای انسانی را بدهد، اما بیشترین حجم منابع را در توسعه شریان های دیگر هزینه کند. به عنوان مثال برای دو هدف مقابله با آلودگی هوا و ترافیکی که مشکل همه کلانشهرهای کشور است راهی جز توسعه حمل و نقل عمومی وجود ندارد و امروز همه شهرهای توسعه یافته دنیا به این سمت حرکت کرده اند.
به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، معاون اسبق وزیر و دبیر اسبق شورای عالی شهرسازی و معماری ایران با اشاره به اینکه اصفهان شهری است که ثبت جهانی شده است، گفت: شهری که برند جهانی دارد متعلق به همه جهان است، بر این اساس مدیران شهری اصفهان باید نگاه جهانی داشته باشند و برای توسعه و برنامه ریزی اثری که ثبت جهانی است می بایست از خرد جمعی استفاده کنند.
این عضو هیات علمی دانشگاه به مدیران شهر اصفهان توصیه کرد انضباط مالی و ایجاد تعادل بین درآمدها و هزینه ها را در دستور کار خود قرار دهند و خاطرنشان کرد: با توجه به توسعه تکنولوژی و فناوری اطلاعات باید هر لحظه بتوان بیلان درآمد و هزینه شهر را در اختیار مردم قرار داد. امیدوارم با این نگاه در دوره جدید برنامه ریزی برای شهر اصفهان شاهد تفاوت در تحقق پذیری کیفیت شهر برای مردم باشیم.
پایان خبر / تاریخ ما