چرا زعفران ایرانی سهمی در بازار جهانی ندارد؟

با اینکه زعفران یکی از محصولات استراتژیک کشورمان محسوب می‌شود اما مسائل مختلف با سد راه توسعه صادرات، از سرخی روز افزون آن کاسته است.

زعفران یکی از محصولات استراتژیک کشاورزی در کشورمان محسوب می‌شود که توسعه صادرات آن می‌تواند ارزش افزوده مناسبی رانصیب کشور کند این درحالی است که مسائل و موضوعات مختلف با  سد راه صادرات از سرخی روز افزون آن کاسته و آتشی بر جان تولیدکنندگان انداخته است.

به گزارش سرویس اخبار تاریخ ما، آمارها نشان می‌دهد علی رغم آنکه زعفران جز سه محصول عمده صادراتی در بخش کشاورزی است اما همچنان بیشترین حجم صادرات این محصول به زعفران فله‌ای اختصاص دارد که به این ترتیب با وجود تولید بیش از 90 درصد زعفران دنیا در ایران، سهم چندانی از بازارهای جهانی نداریم چرا که پس از صادرات فله به کشورهای اروپایی به ویژه اسپانیا و همچنین افغانستان، این محصول  پس از فرآوری و بسته بندی مجدد به عنوان تولیدات داخلی به دیگر کشورها صادر می‌شود که این امر موجب شده نام  زعفران ایرانی در بازارهای جهانی بر سر زبان‌ها نباشد.

البته ماجرا تنها به این جا ختم نمی‌شود چرا که قاچاق پیاز زعفران در سایه غفلت مسئولان در حال خروج  از مرزهای کشور است که این امر  برای بزرگترین تولیدکننده زعفران یک خطر به شمار می‌رود. اگر متولیان این صنعت توجهی به این موضوع نداشته باشند، درآینده ای نه چندان دور با افزایش سطح زیر کشت محصول در کشورهای رقبا، دیگر جایی در بازارهای هدف نخواهیم داشت.

براین اساس به سراغ مسئولان ذی ربط می‌رویم تا از آخرین وضعیت صادرات فله، قاچاق پیاز زعفران و دیگر مشکلات پیش روی تولیدکنندگان با خبرشویم:

رضا نورانی رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با انتقاد از صادرات فله‌ای طلای سرخ ایرانی اظهار کرد: با توجه به آنکه بیش از 90 درصد زعفران دنیا در ایران تولید می‌شود،اما متاسفانه این محصول ارزشمند ایرانی به اسم سایر کشورها ناشی از صادرات فله به بازارهای هدف صادر می‌شود.

وی افزود: بسیاری از کشورهای توسعه یافته روی برند و بسته بندی محصولات خود کار می‌کنند در حالیکه تجار ایرانی اقدام به صادرات فله‌ای محصولات نظیر کشمش،پسته، زعفران و … می‌کنند که درنهایت این امر موجب سواستفاده بسیاری از رقبا می‌شود.

نورانی با اشاره به اینکه در ایران چند شرکت به صورت محدود روی بسته بندی صادراتی محصولات خود کار می‌کنند،بیان کرد: این امر کافی نیست،چرا که بسیاری از کشورهای پیشرفته برای هر یک از صادرکنندگان خود ،کد شناسه‌ای روی محصول درج می‌کنند تا در صورت بروز مشکل،صادرکننده مربوط مورد انتقاد قرار گیرد.

این مقام مسئول با انتقاد از جدی نگرفتن بحث برندینگ در ایران گفت: با وجود آنکه این امر ضرر و زیان هنگفتی به محصولات با ارزش و منحصر به فرد ایرانی وارد کرده است، اما تا کنون در هیچ از یک رسانه‌ها تبلیغات وسیعی برای کالاهای ایرانی صورت نگرفته است و از آن جا که بسیاری از صادرکنندگان خرده پا و جز هستند، نتوانسته‌اند برای تبلیغات نشان تجاری خود در دنیا هزینه‌های بازاریابی را پرداخت کنند.

درنهایت این امر منجر به سو استفاده افغان‌ها و دیگر رقبا از زعفران ایرانی و بسته بندی و صادرات مجدد آن به بازارهای هدف شده است.

وی ادامه داد: با وجود آنکه بیش از 90 درصد زعفران دنیا در ایران تولید می‌شود، اما متاسفانه آمار صادراتی کمتر از اسپانیاست در حالیکه تولید زعفران در اسپانیا یک دهم ایران نیست.

به گفته نورانی توزیع زعفران با برند اسپانیا به بازارهای دنیا موجب شده که ترنول آن کشور بیش از ایران باشد.

رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با بیان اینکه گرفتن ضرر در هر زمانی منفعت است،اظهار کرد: این گونه نیست که مسئولان و صادرکنندگان ایرانی بگویند که دیگر نمی‌توان برای جلوگیری از سو استفاده رقبا کاری را انجام داد چرا که نبود متولی صادرات و هدف گذاری برای این امر یکی از دلایل اصلی سو استفاده رقبا در بازارهای هدف به شمار می‌رود.

وی درپایان تصریح کرد: در گذشته سازمان توسعه صادرات داشتیم که هم اکنون این سازمان به توسعه تجارت تغییر یافته است، اما بیشترین حرف و حدیث‌ها متوجه واردات بوده و همواره از صادرات غافل شده‌ایم.

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.