زاینده‌رود دگربار تشنگی را تجربه می‌کند

به گزارش سرویس اخبار تاریخ ما، شرکت آب منطقه‌ای اصفهان پیش از این اعلام کرده بود که خروجی آب از سد زاینده‌‌رود 19 خرداد ماه کاهش می‌‌یابد اما جریان آب تا سد نکوآباد مبارکه، واقع در 50 کیلومتری جنوب غربی اصفهان همچنان ادامه دارد.

خروجی سد زاینده‌رود، نهم فروردین گذشته برای کشت پاییزه کشاورزان شرق اصفهان و آبیاری باغ‌های اطراف، افزایش و آب در زاینده‌رود جاری شد.

زاینده‌رود یا زنده‌رود به معنی رود زندگی‌بخش، بزرگ‌ترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی، به ویژه زردکوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.

این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی موثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه، به ویژه شرق اصفهان و هستی تالاب گاوخونی داشته است، در دهه‌های اخیر به علت خشکسالی‌های متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت، به یک رودخانه فصلی تبدیل شده و در محل پایین‌دست در فصول گرم، به ویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.

سد زاینده‌رود واقع در جنوب غربی اصفهان، منبع تغذیه این رود و تامین آب مورد نیاز شرب و کشاورزی اصفهان و مناطق اطراف است و جریان زاینده‌رود بستگی به میزات ذخیره این سد دارد.

میزان آب ذخیره‌شده در پشت سد زاینده‌رود هم‌اکنون حدود 400 میلیون متر مکعب برآورد شده است.

افزایش خروجی از دریچه‌های سد زاینده‌رود به منظور تامین آب مورد نیاز کشاورزی، از هفته دوم فروردین در اصفهان و بر اساس تصمیم کمیته پنج‌نفره شامل مدیرعامل آب منطقه‌ای استان، نماینده استاندار، فرماندار اصفهان، نماینده کشاورزان و نماینده جهاد کشاورزی افزایش یافت.

سهم حقابه کشاورزان شرق اصفهان از زاینده‌رود حدود 400 میلیون متر مکعب و سطح زیر کشت غله پاییزه در شرق شهرستان اصفهان در سال گذشته حدود 28 هزار هکتار بود که این رقم کمتر از یک سوم از وسعت اراضی در دوران رونق کشت است.

سال گذشته رهاسازی آب زاینده‌رود به منظور کشت کشاورزان شرق اصفهان از روز سوم بهمن با حجم 60 متر مکعب بر ثانیه آغاز شد و به مدت حدود 22 روز ادامه داشت.