انواع روش های فیزیوتراپی برای درمان کمردرد و زانو درد
فیزیوتراپی نقش بسیار موثری در سلامت انسان دارد. این روش سبب بازیابی حرکت و عملکرد بدن می‌شود. متخصص فیزیوتراپی بوسیله روش‌های مختلف و انواع تمارین ورزشی به کسب توانایی جهت حرکت و کاهش درد کمک می‌کند.
انواع روش‌های فیزیوتراپی
در فیزیوتراپی از روش‌ها و رویکردهای مختلفی به منظور بهبود سلامت جسمانی در افراد مبتلا به اختلالات حرکتی، آسیب‌دیدگی یا بیماری استفاده می‌شود. متخصص فیزیوتراپی پس از ارزیابی وضعیت جسمانی بیمار، برنامه درمانی مناسب را با در نظر گرفتن روش‌های زیر برای شخص طرح‌ریزی می‌کند:
ماساژ و درمان دستی
در روش درمان دستی از حرکات دست به منظور بهبود عملکرد بافت‌های نرم در بدن استفاده می‌شود. درمان درستی یکی از موثرترین روش‌های فیزیوتراپی برای افراد در همه سنین محسوب می‌شود. از درمان دستی در موارد زیر استفاده می‌شود:
- بهبود جریان خون در سراسر بدن
- تخلیه مایعات از بخش‌های مختلف بدن
- بهبود قابلیت حرکتی در بخش‌های مختلف بدن
- تسکین درد و کمک به آرام‌سازی بدن
این روش در جهت درمان کمردرد و زانودرد و بهبود سردرد و رفع عارضه‌های مرتبط با استرس بسیار مؤثر می‌باشد.
استفاده از حرکات ورزشی
برنامه جامع ورزشی یک بخش مهم و ضروری در فیزیوتراپی در زمان بهبودی پس از آسیب‌دیدگی و یا به منظور بهبود تعادل یا افزایش سرعت حرکت محسوب می‌شود. طبق تشخیص متخصص فیزیوتراپی، جهت کمک به بهبود سریع بیمار در کلینیک پا از تمارین ورزشی ویژه استفاده می‌شود.
هدف از انجام این تمارین، تقویت عضلات و مفاصل، بهبود کنترل، بهبود دامنه حرکتی و جلوگیری از آسیب‌دیدگی بیشتر می‌باشد. برای مثال، متخصص فیزیوتراپی برای افراد در دوره بهبود پس از آسیب‌دیدگی جهت بهبود قابلیت حرکتی، انجام ورزش‌های ملایمی مانند پیاده‌روی یا شنا را توصیه می‌کند. همچنین برای افرادی که در اثر سکته مغزی دچار فلج یا دشواری در حرکت دادن اندام بدن شده‌اند، ممکن است از حرکات ویژه ورزشی در ناحیه آسیب‌دیده استفاده شود.
درمان با استفاده از انواع مختلف انرژی
فیزیوتراپیست‌ها در کلینیک پا از انواع مختلف انرژی جهت تحریک دستگاه عصبی بدن استفاده می‌کنند. جریان الکتریکی سبب انقباض عضلات شده و در نتیجه به تسکین درد و استرس کمک می‌کند و در نهایت در تسریع روند بهبودی مؤثر است.
روش‌های مورد استفاده در فیزیوتراپی جهت درمان با انرژی‌های مختلف باعث ایجاد درد نمی‌شوند. این روش‌ها شامل موارد زیر می‌باشند:
- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست: دستگاه تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS)، از جریان الکتریکی به منظور جلوگیری از ارسال سیگنال‌های درد به مغز توسط اعصاب استفاده می‌کند و سبب آزادسازی اندورفین می‌شود.
- اولتراسوند– در روش اولتراسوند، امواج صوتی با فرکانس بالا با تحریک جریان خون و فعالیت سلولی، سبب درمان آسیب‌دیدگی بافت عمیق می‌شوند. این روش به کاهش درد و اسپاسم عضلانی و افزایش سرعت روند بهبودی کمک می‌کند.
- لیزردرمانی– لیزردرمانی در کاهش درد و اسپاسم عضلانی مؤثر است. لیزردرمانی در درمان آسیب‌دیدگی‌های تاندون تأثیر بیشتری دارد؛ اگرچه بر طبق تحقیقات انجام شده، امکان دارد لیزردرمانی به اندازه دیگر روش‌های درمانی که از انرژی استفاده می‌کنند، مؤثر نباشد.
- دیاترمی موج کوتاه– در روش دیاترمی موج کوتاه، از میدان الکترومغناطیسی جهت تولید حرارت درون بافت‌های بدن استفاده می‌شود. این روش سبب کاهش التهاب، تقویت بافت و تسکین درد می‌شود.
هیدروتراپی
در روش هیدروتراپی یا آب‌درمانی جهت کمک به شل شدن عضلات و تسکین درد، دمای آب معمولاً در حالت گرم یا داغ نگه داشته می‌شود. در هیدروتراپی، در حالی که وزن آب به بدن فشار وارد می‌کند، شخص تمرینات مورد نظر را انجام داده و یا بدن شخص بر روی آب شناور می‌ماند. این روش به تحریک جریان خون در بدن و کاهش درد کمک می‌کند.
فیزیوتراپی ویژه کودکان
این نوع فیزیوتراپی جهت رفع اختلالات مربوط به رشد و همچنین مشکلات جسمانی به کودکان و نوجوانان کمک می‌کند. امکان دارد کودک در اثر تعدادی از عارضه‌ها دچار مشکلات حرکتی شده باشد. برخی از این عارضه‌ها شامل موارد زیر می‌باشند:
- فلج مغزی
- تأخیر در رشد
- اختلال هماهنگی رشد
- عارضه‌های عصبی- عضلانی
- آسیب‌دیدگی مغزی
- سندرم داون
پس از تشخیص و ارزیابی دقیق عارضه، برنامه دقیق درمانی برای هر شخص به طور جداگانه طرح‌ریزی شده و این برنامه در فعالیت‌های روزانه کودک گنجانده می‌شود. والدین بایستی در این برنامه شرکت کرده و به کودک در جهت بهره‌مندی از استعدادها و شکوفایی توانایی‌هایشان کمک کنند.
فیزیوتراپی برای بیماری‌های مغز و اعصاب
در ارتباط با عارضه‌های مرتبط با طناب نخاعی یا افراد مبتلا به آلزایمر، پارکینسون یا هر گونه آسیب‌دیدگی مغزی دیگر، تمارین ویژه ورزشی تأثیر مثبتی در وضعیت عارضه خواهند داشت. انجام تمارین ورزشی به طور منظم، از گسترش بیشتر اختلال عصبی در بدن جلوگیری کرده و همچنین سبب بهبود قابلیت حرکتی و هماهنگی در بدن می‌شود.
فیزیوتراپی برای بیماری‌های قلبی عروقی
در صورت وجود مشکلات مرتبط با قلب یا جریان خون و اکسیژن در دستگاه قلبی و عروقی، فیزیوتراپی می‌تواند به رفع و جلوگیری از بروز عارضه‌هایی مانند حمله قلبی و فیبروز ریه، تقویت عضلات مورد نظر و بهبود استقامت در بلندمدت کمک کند.
نتیجه درمان چه مدت پس از فیزیوتراپی قابل مشاهده می‌باشد؟
سرعت روند بهبودی در هر بیمار، متفاوت می‌باشد. به طور کلی، افراد بایستی تا زمان دستیابی به نتیجه مورد نظر و یا تا زمانی که متخصص فیزیوتراپی تشخیص دهد، به شرکت در جلسات فیزیوتراپی ادامه دهند. معمولاً بهبود بافت‌ها و عضلات به ۶ تا ۸ هفته زمان نیاز دارد و بنابر این فیزیوتراپی بایستی به همین میزان ادامه پیدا کند. در برخی از مواقع بهبود در کنترل درد، دامنه حرکتی و قوای جسمانی بیمار تنها پس از چند جلسه فیزیوتراپی قابل مشاهده می‌باشد. در چنین حالتی، امکان دارد پیش از توقف جلسات درمانی و یا ادامه جلسات در منزل، لازم باشد که بیمار ۲ یا ۳ جلسه دیگر نیز از فیزیوتراپی استفاده کند. بسته به شدت عارضه و میزان آسیب‌دیدگی، ممکن است طبق نظر متخصص فیزیوتراپی جلسات درمانی تا زمان دستیابی به نتیجه مورد نظر ادامه پیدا کند.
/پایان رپورتاژ آگهی/
