بهترین مقصد گردشگری پایتخت برای آخر هفته‌ها
معرفی
یکی از مکان‌های دیدنی در پایتخت که فضای مناسبی برای گذراندن آخرهفته‌های توام با آرامش و خوشگذرانی می‌باشد، روستای آهار است. این روستا با آب‌وهوای دل‌انگیزش پذیرای میهمانان زیادی می‌باشد به طوری که هرکس با یک بار رفتن به این روستا نمی‌تواند دل از طبیعت زیبا و هوای تمیزش بردارد. پس اگر قصد دارید که زمانی را به دور از این همه هیاهو و دغدغه‌های زندگی ماشینی امروزه، سپری کنید به این روستا سری بزنید.
با این مقاله از مجله گردشگری تاریخ ما همراه باشید تا چیزهای بیشتری درباره این روستا بدانید!
در منطقه رودبار قصران نزدیک شمیرانات روستایی به نام آهار وجود دارد، که به عنوان بزرگترین روستای این شهر مطرح است. طبیعت و آب و هوای این منطقه برای ساکنین تهران فوق العاده است.
این روستا در محل تلاقی دو تنگه ای که یکی به سمت شمال غرب به ده تنگه و گردنه زرگاه و دیگری به سمت جنوب غرب که به منطقه و مزارع و آبشار شکرآب و قله توچال و مرز شهرستانک منتهی می‌شود، قرار دارد. روستای آهار از روستاهای آباد و پر رونق منطقه بوده و به علت داشتن مزارع و باغات وسیع،بیشتر ساکنین این روستا به کار باغداری مشغول می‌باشند.
رودخانه شکرآب دارای ۱۵ کیلومتر طول است، که در مسیر خود از دره های کوه ها گذر می کند و تمام گیاهان و درختان این منطقه را سیراب می نماید. دگر رودخانه ای که در این منطقه وجود دارد “پیش کنک” نام دارد، که از ارتفاعات گاجره و سی پال به سمت روستای آهار در تهران می آید. این دو رودخانه در این روستا به یکدیگر می پیوندند و به رودخانه جاجرود رهسپار می شوند.
نام اصلی و باستانی روستا «اوهار» بوده‌است که این نام هنوز هم با ترکیب «گل‌اوهر» به محلی که مدخل روستا و در انتهای جاده فشم و ایگل می‌باشد، اطلاق می‌شود. «او» به معنای آب و «هر» به معنای آسیاب می‌باشد. اوهر به معنای آبادی می‌باشد که دارای آب فراوان برای احداث آسیا می‌باشد.
وجود رودخانه‌ای زلال، کوه‌های مرتفع، درختان سبز و راه نسبتا هموار، این نقطه را به منطقه‌ای پر بازدید تبدیل کرده است.
دیدنی های آهار
اگر اهل پیاده روی هستید با حدود ۲ ساعت پیاده روی از روستای آهار به شکرآب می توانید به ایستگاه ییلاقی روستای آهار یعنی شکراب برسید. روستای شکرآب دارای باغ های گیلاس و آلبالو و همچنین رودخانه ی خروشان شکرآب می باشد. وقتی به شکرآب رسیدید متوجه می شوید که ارزش ۴ ساعت پیاده روی را داشته است. شکرآب یکی از مسیرهای جذاب و دیدنی برای پیاده روی است و چشم انداز کوه های مرتفع اطراف، درختان و راه هموار و خاکی از دلایلی هستند. اگر در فصل پاییز به این منطقه بروید دل کندن و آمدن به سمت تهران برایتان سخت تر از ۲ ساعت پیاده روی است.
در میان باغ های شکرآب، مقبره دو تن از بزرگان به نام های طاهر و زاهد قرار دارد که قدمت بنای آن به دوران قاجار بازمی گردد و محل مناسبی برای استراحت کوهنوردان و گردشگران است. این امامزاده دارای سرویس بهداشتی، مغازه برای خرید خوراکی و امکانات اولیه است و می توان در آنجا اقامتی کوتاه مدت داشت.
این بنا از یک برج مقبره ای شکل و یک اتاق نسبتا بزرگ تشکیل شده و دارای گنبد دو جداره است. سقف امامزاده به صورت شیروانی ساخته شده و سطح خارجی دیوارهای آن و ساختمان کنارش با سنگ لاشتر تیشه ای پوشانده شده است. این سنگ با زمینه سیاه و رگه های سفیدش تشخیص داده می شود.
در ادامه مسیر امامزاده به یک دوراهی خواهید رسید. مسیر سمت راست به سوی آبشاری پر آب می رسد و مسیر سمت چپ راهی برای صعود به قله توچال است. پس از ورود به راه سمت راست و حدود ۱۰ دقیقه پیاده روی آبشار زیبایی را خواهید دید که در دره ای سرسبز و زیبا قرار گرفته و حدود ده متر ارتفاع دارد. این آبشار در دو کیلومتری آهار واقع شده است.
در شمال غربی آهار، دهی به نام ده تنگه قرار دارد که طبیعت فوق العاده و مناظر دلنشین آن گردشگران را مجذوب خود می کند. ده تنگه یک ناحیه غیر مسکونی است؛ اما اهالی و باغدارهای روستای آهار به صورت موقتی و فصلی به جهت کشاورزی از زمین های آن استفاده می کنند.
آتشگاه قصران بنایی به جامانده از دوره پیش از اسلام است که در منطقه رودبار قصران و در مرز آهار و شهرستانک قرار دارد و مرکز دینی و آیینی زرتشتیان این محل در پیش و پس از اسلام بوده است. در افسانه های محلی گفته می شود که در گذشته های دور دختر و پسر جوانی عاشق یکدیگر بودند و با هم سر به کوه گذاشته‌اند. آن ها به محل آتشگاه رفته و با شیر آهوها و سنگ و خاک کوه بنایی را ساختند. این دو عاشق سال‌ها با عشق آتشین با دو ایزد ناهید و مهر که دو فرشته مذکر و مونث زرتشتی بوده‌اند روزگار گذرانده و سپس از دنیا رفته اند.
اگر از خواب صبحگاهی بگذرید، می توانید بساط صبحانه خود را در آهار برپا کنید و لذت بخش ترین صبح عمرتان را در آن بگذرانید. فرصت را مغتنم شمارید و با بردن وسایل و تجهیزات کامل، پیک نیک متفاوتی به راه بیاندازید و لحظات خوشی را در کنار دوستان و خانواده تان تجربه کنید. در مدت حضورتان در روستا و لذت بردن از آب و هوا و مناظر، از سوژه های عکاسی غافل نشوید و به شکار تصاویر نیز بپردازید. این عکس ها بهترین و ماندگارترین یادگاری شما از سفر خواهند بود و با هربار دیدنشان می توانید خاطرات شیرین خود را مرور کنید.
اگر عاشق گیاهان دارویی باشید، شکرآب، محفلی برای این کار است و می توانید فصل بهار دوباره به این خطه خوش آب و هوا سفر کنید و گیاهان دارویی جمع کنید و از ریواس های تازه بهره مند شوید. البته باغ های آلبالوی این منطقه نیز در بخش شمیرانات، شهرت خاص خود را دارد که البته آلبالو های آهار را می توان در فروشگاه های تجریش و مناطق شمالی شهر در بهار و تابستان ۹۶ پیدا کرد.
اگر برای روستا گردی پاییزی به آهار رفتید، در صورتی که عاشق دوچرخه سواری هستید، این فرصت را برای رکاب زدن در آغوش درختان هزار رنگ کوچه باغ های آهار از دست ندهید. البته، دوچرخه سواری در روستا ها و مناطق صخره ای، افراد حرفه ای می طلبد و باید به این موضوع نیز توجه داشته باشید .
چرا که افراد با هر سطح تبحر در دوچرخه سواری و با هر نوع دوچرخه نمی توانند از پس مسیر های پر فراز و نشیب غیر آسفالته این روستا برآیند.
چه فصلی را برای سفر به روستای آهار انتخاب کنیم
در هر فصلی می توان به آهار رفت؛ اما بهترین مناظر آن را می توانید در اواسط بهار به علت وجود شکوفه‌های گیلاس روی درختان ببینید و یا در اواسط پاییز شاهد هنرنمایی برگ‌های پاییزی باشید.
فصل بهار: در آهار منظره ای بهاری با درختان پر شکوفه و هوایی نسبتا سرد (در مقایسه با شهر) انتظارتان را می کشد و اردیبهشت ماه یکی از بهترین زمان ها برای سفر به این روستا است.
فصل تابستان: درختان آلبالو و گیلاس و سیب و… چشم اندازی تابستانی را در آهار خلق می کنند و برای کسانی که به طبیعت سرسبز با هوایی معتدل علاقه مندند، بسیار جذاب و دیدنی است. علاوه بر این در تابستان می توانید از میوه های خوشمزه این روستا نیز تهیه کنید.
فصل پاییز: پاییز و رنگ هایش در هر منطقه ای نقشی خیال انگیز ایجاد می کند؛ اما در آهار شاهد یکی از جادویی ترین نمایش های پاییز خواهید بود. این روستا در پاییز بهترین انتخاب برای عکاسان و دوستداران این فصل هزار رنگ است.
فصل زمستان: زمستان این منطقه بسیار سرد و برفی است و برای پیک نیک و گشت و گذار مناسب نیست. در این فصل بیشتر گردشگران حرفه ای و کوهنوردان آهار و شکرآب را انتخاب می کنند.
مسیر دسترسی به روستای آهار
برای حرکت به سمت آهار از تهران، باید راهی جاده لشگرک شوید و مسیر این جاده به سمت فشم را در پیش بگیرید. بعد از گذر از حاجی‌آباد و اوشان به روستای آهار می‌‌رسید. البته راه سخت‌تری هم برای رفتن به آهار هست و علاقمندان به کوهنوردی می‌توانند آن را انتخاب کنند و آن هم رفتن به قله توچال به وسیله تله‌کابین یا پای پیاده و سپس طی کردن مسیر دامنه شمالی توچال و رسیدن به آهار است. البته این راه دوم کمی طولانی است و از قله توچال تا روستای آهار حدود هفت ساعت پیاده‌روی نیاز دارد
روستای آهار در پاییز
منابع
۱ – تهرانی ها! روستای آهار محلی برای تنفس – الی گشت
۲ – آهار – ویکی پدیا
۳ – روستای آهار و آبشار شکرآب – کجارو
۴ – روستای آهار | کوچه باغ هایی رویایی در نزدیکی تهران – کارناوال
۵ – پاییزگردی در روستای تاریخی آهار – روزیاتو
