۱۰ گنج گمشده بزرگ تاریخ که همچنان باید به دنبالشان بگردیم + عکس
گنج گمشده همان چیزی می باشد که همه انسان های دنیا در پی آن می گردند! ارزش برخی گنج های مفقود تاریخ به اندازه ای بالا است که بسیاری از گروه ها، افراد، سازمان ها، انجمن ها و حتی دولت ها همچنان به دنبال آنها می‌گردند.
یک گنج گمشده همیشه نباید مقدار زیادی پول و سکه یا شامل دیگر انواع اشیا قیمتی با امکان فروش آنها به قیمت‌های گزاف باشد. برخی گنج های گمشده تاریخ اسراری رمزآلود و پیچیده در دل داشته و با دستیابی به آنها، چیزی به مراتب بیشتر از میلیاردها دلار پول به چنگ خواهید آورد. از بین بیشمار گنج گمشده در طول تاریخ بشریت ارزش برخی بسیار بیشتر از بقیه موارد است. در این مطلب قصد داریم آنها را معرفی کنیم. بهتر است از جستجو برای آنها دست بکشید، چرا که این اندوخته های باستانی به قدری مرموز هستند که عواقب دستیابی به آنها به گردن خودتان خواهد بود!
گنج گمشده شوالیه‌های معبد (تمپلارها)
آنها گروهی نظامی-مذهبی در تاریخ دین مسیحیت به شمار می‌روند که زمان فعالیتشان به قرون وسطی برمی‌گردد. از شوالیه‌های معبد با عنوان شهسواران معبد نیز یاد می‌کردند. آنها در ابتدا، در قرن دوازدهم میلادی، با هدف محافظت از زائران مسیحی در مسیر اورشلیم، گرد هم آمده بودند. در واقع هدف اصلی آنها مراقبت از زائران در راه‌های منتهی به مکان‌های مقدس در برابر راهزنان بود. به خاطر خدمات ویژه‌ای که شوالیه‌های معبد به دین و دین‌داران ارائه می‌کردند، امتیازهای ویژه‌ای به اعضای این گروه اعطا می‌شد و حمایت کلیسا را در اختیار داشتند. یکی دیگر از دلایل شهرت آنها در اختیار داشتن پول و قدرت‌های سری بسیار زیاد بود. به همین دلیل اکنون بسیاری در پی دستیابی به گنج گمشده شوالیه‌های معبد هستند تا در عین دستیابی به پول زیاد، به قدرت‌هایی مرموز نیز دست پیدا کنند.
افزایش قدرت این گروه، کسب پول و سرمایه بیشتر و جذب شدن بیشتر سرمایه‌داران به طرفشان را در پی داشت. به این موارد باید مصونیت‌های قضایی ارائه شده از سوی رهبران مسیحیت را اضافه کرد. افزایش قدرت شوالیه‌های معبد به عنوان دارندگان یکی از بزرگترین گنج های تاریخ به حدی رسید که پاپ کلمنت پنجم به همراه فیلیپ چهارم (پادشاه فرانسه)، شهسواران معبد را به کفر ورزیدن و بدعت‌گذاری در دستگاه تفتیش عقاید متهم کردند. در نتیجه چند رهبر گروه دستگیر و دستور دستگیری و مصادره اموال شوالیه‌های معبد به سران کشورهای اروپایی ارسال شد.
اعضای این گروه پول و قدرت زیادی در اختیار داشتند، به همین دلیل بناهای عظیم زیادی در سرتاسر اروپا ساختند و آنها را برای نسل‌های بعدی به یادگار باقی گذاشتند. به عنوان نمونه‌ای بسیار معروف باید به کلیسای تمپل واقع در شهر لندن اشاره کرد. در زمانی که دستور دستگیری شوالیه‌های معبد صادر شد، آنها شروع به انتقال اندوخته‌های خود به نقاط نامعلوم کردند. به این ترتیب زمینه پدید آمدن چندین گنج گمشده تاریخ رقم خورد. گفته می‌شود گنجینه‌های شوالیه‌های معبد شامل جواهرات، سکه، اسناد مربوط به زمین‌ها و املاک در اختیار آنها و یک سری عتیقه‌جات است. همچنین گفته می‌شود آنها یک سری قدرت ماورایی و مرموز در اختیار داشتند و به واسطه همان‌ها به این میزان نفوذ رسیدند، اما این ادعا اثبات نشده است. حفاری‌های زیادی به منظور کشف گنجینه‌های شهسواران معبد صورت گرفت، اما آنها اغلب نتیجه‌ای جز مرگ کارگران در پی کندن زمین نداشتند.
گنج گمشده نازی‌های آلمان
هنوز به طور دقیق ارزش گنج گمشده ای که روزی در اختیار حزب نازی قرار داشت مشخص نیست. برخلاف شوالیه‌های معبد، اسناد بیشتری درباره در اختیار داشتن قدرت‌های ماورایی توسط این حزب وجود دارد، به همین دلیل گنجینه‌های مفقود شده آنها از ارزش بسیار بالاتری برخوردار است. متاسفانه یکی از روش‌های مال اندوزی آلمان نازی جمع‌آوری اموال کشته‌شدگان اردوگاه‌های کار اجباری بود. البته آنها همچون قطره‌ای در برابر دریای ثروت در اختیار آلمان نازی به شمار می‌رفتند! بعد از مرگ افراد تمامی دارایی‌شان به نفع دولت مصادره می‌شد و این بخش مهمی از منبع درآمد اصلی حزب نازی محسوب می‌شد.
وقتی شکست حزب نازی طی جنگ جهانی دوم مشخص شد و هیتلر کار خود را تمام شده دید، پیش از خودکشی، گنجینه‌های متعددش را مخفی کرد. گنج گمشده هیتلر محدود به سکه و طلا نیست و سلاح‌های فوق سری و بسیار مرموز در اختیار حزب نازی را نیز شامل می‌شود. بسیاری از کشف شدن آنها واهمه دارند، چرا که می‌تواند به شروع جنگ دیگری در همان ابعاد بسیار وسیع و ویرانگر جنگ جهانی دوم ختم شوند.
طومارهای دریای مرده
آنها یک سری دست نوشته بسیار قدیمی کشف شده در کرانه شمال غربی بحر المیت (دریای مرده) بین سال‌های ۱۹۴۷ الی ۱۹۵۶ میلادی هستند. زبان نگارش آنها عبری بوده و نسخه‌هایی از عهد عتیق (عهد عتیق کتاب مقدس یهودیان بوده و مسیحیان نیز آن را پذیرفته‌اند) درونشان یافت می‌شود. گفتنی است این گنج گمشده در دریای مرده به عنوان یک دریاچه آب شور واقع در غرب کشور اردن و فلسطین یافت شد. سواحل دریاچه مرده جزو پست‌ترین خشکی‌های کره زمین به شمار می‌روند. مرده نامیده شدن آن به خاطر عدم زندگی هر گونه جانور یا گیاه در آن به صورت دائمی است، هر چند بر اساس ارزیابی‌ها، نزدیک به ۱۲ گونه ماهی با عمر بالای یک سال در آن یافت می‌شوند.
طومارهای دریای مرده از ۱۵ هزار قطعه از حدود ۹۰۰ نوشتار به دست آمده‌اند و زمان نگارش آنها قرن دوم الی سوم میلادی تخمین زده می‌شود. برخی، آنها را به فرقه‌ای خاص از یهو‌دی‌ها نسبت داده‌اند. عقیده فرقه اسنی‌ها این بود که جهان به طرزی مشخص، بین نیروهای خوب و همچنین نیروهای اهریمنی تقسیم شده است. این گروه زندگی‌شان را از بقیه پیروان یهود جدا کرده و به صورت جداگانه زندگی می‌کردند. طومارهای دریای مرده از آن جایی یک گنج گمشده شناخته می‌شوند که بخشی از آنها هنوز یافت نشده است. سایر طومارها به مرور زمان یافت شده و حتی برخی از آنها، به خاطر دلایل دینی-سیاسی، هرگز عمومی نشدند و حداقل برای عموم مردم یک گنج گمشده و مرموز باقی مانده‌اند.
طومارهای دریای مرده طی اولین قرن‌های میلاد مسیح تالیف شدند، به همین دلیل اطلاعات بسیار مفیدی درباره پیدایش دین مسیحیت و مشکلات میان پیروان این دین در اولین زمان‌های پیدایش آن در اختیار مردمان امروزی قرار می‌دهند. یکی دیگر از دلایل مرموز و گنج گمشده شناخته شدن آنها این است که اگرچه به صورت فیزیکی در اختیارمان قرار دارند، اما پیام‌های واقعی که مولفین در پی انتقال آنها بوده‌اند کمی غیر قابل درک است و بشر امروزی با وجود تلاش فراوان نتوانسته به مفهوم بخش‌های مرموز طومارها پی ببرد.
اتاق کهربا
برخی اتاق کهربا را هشتمین شگفتی دنیا نام می‌برند! کاخ کاترین یکی از جذاب‌ترین مکان‌های دیدنی روسیه و حتی سرتاسر دنیا محسوب می‌شود. در دل این مکان شگفت‌انگیز، اتاقی مرموز وجود دارد. به عبارتی باید گفت یک اتاق کهربای سحرآمیز در کاخ کاترین وجود داشت، اما امروز یک گنج گمشده تاریخ بیش نیست! جنس اتاق یاد شده در در کاخ همسر دوم پتر کبیر و ملکه روسیه از جنس کهربا است و سرتاسر آن با استفاده از طلا و دیگر سنگ‌های قیمتی تزیین شده است. در جریان حمله آلمان نازی به سنت پترزبورگ و تلاش آنها برای به در اختیار داشتن سنگ‌های قیمتی و طلای به کار رفته در اتاق کهربا، این شگفتی نابود شد. غیب کردن این اتاق متشکل از ۶ تن کهربا طی چند ساعت، کار دشواری بود که حزب نازی از پس آن برآمد! گفته می‌شود ارزش کنونی اتاق کهربا به عنوان یک گنج گمشده تاریخ چیزی حدود ۱۴۰ میلیون دلار است!
آوازه زیبایی وصف نشدنی اتاق، به گوش هیتلر نیز رسیده بود، به همین دلیل تلاش کرد حین حمله به سنت پترزبورگ روسیه، آنها را همراه خودش به آلمان ببرد! تلاش برای جابه‌جا کردن اتاق به عنوان قسمتی از یک سازه بزرگتر به ریزش و خرد شدن تزیینات آن منتهی شد. تلاش‌ها برای جلوگیری از ریزش آنها توسط حزب نازی بی‌فایده بود. چهار سال بعد از فتح شدن سنت پترزبورگ به دست آلمان نازی، روسیه شهر را پس گرفت، اما در آن زمان با وجود عدم تخریب کاخ کاترین و سر پا بودن آن، دیگر خبری از مهم‌ترین اتاقش نبود!
گنج گمشده ریش سیاه (ادوارد تیچ)
ادوارد تیچ یک دزد دریایی بدنام انگلیسی بود و در تاریخ با نام ریش سیاه شناخته می‌شود. محل فعالیت وی دریای کارائیب و سواحل کشورهای مستعمره آمریکایی بود. او بین سال‌های ۱۶۸۰ الی ۱۷۱۸ میلادی زندگی می‌کرد. درباره تاریخچه زندگی این دزد دریایی اطلاعات زیادی در دسترس نیست، اما برخی محل تولدش را بریستول انگلستان میدانند. ادوارد تیچ که به خاطر داشتن ریشی بسیار بلند و پرکلاغی و همچنین داشتن ظاهری ترسناک لقب ریش سیاه را دریافت کرده بود، ثروت زیادی برای خود اندوخت، اما امروز از این گنجینه‌ها و محل قرارگیری‌شان خبری در دسترس نیست و باید آنها را یک گنج گمشده دیگر در تاریخ دانست. کشور اسپانیا در دوران فعالیت ریش سیاه با دردسرهای فراوانی رو به رو شد. این کشور از معادن کشورهای مستعمره خود در آمریکای جنوبی همچون مکزیک، با هزینه زیاد طلا و نقره استخراج می‌کرد، اما در نهایت ریش سیاه آنها را به چنگ می‌آورد.
درباره وی صحبت‌های ضد و نقیضی وجود دارد. به عنوان نمونه برخی ریش سیاه را بسیار بی‌رحم و خشمگین میدانند که در مسیر رسیدن به خواسته‌هایش به هیچ موجود زنده‌ای رحم نمی‌کرد. برخی دیگر وی را متکی به استراتژی ترساندن به جای استفاده از زور می‌شناسند که کشتی‌های خود را با اجازه زیر دستانش اداره می‌کرد. دسته دوم عقیده دارند ریش سیاه هرگز به افرادی که به اسارت می‌گرفت آسیبی نمی‌رساند. با این حال، درباره به لرزه افتادن تن هر کسی که نام وی را می‌شنید شکی وجود ندارد. این موضوع سبب شد دولت بریتانیا برای دستگیری وی به عنوان دارنده یک گنج گمشده تاریخی دست به کار شود. رابرت ماینرد به عنوان یکی از کاپیتان‌های ارتش بریتانیا، سرانجام موفق شد ادوارد تیچ را به دام انداخته و سرش را از تنش جدا کند. سر ریش سیاه از بالای دکل یکی از کشتی‌هایش آویزان شد.
وی انسان زیرکی بود، به همین دلیل تصور می‌شود گنج گمشده وی هرگز یافت نخواهد شد، چراکه ریش سیاه آنها را در مکانی به دور از دست همه مخفی کرده است. با در نظر گرفتن میزان طلاهایی که وی طی دوران فعالیتش به سرقت برده بود، هنوز افراد و گروه‌های زیادی در پی دستیابی به گنج گمشده ادوارد تیچ هستند. از طرفی وی حدود ۳۰۰ سال پیش زندگی می‌کرد، به همین دلیل احتمال دستیابی به گنجینه‌های وی در مقایسه با دیگر موارد بسیار قدیمی به مراتب بالاتر است. احتمال مخفی شدن گنج‌های ریش سیاه در جزایر کارائیب از بقیه نقاط بیشتر است.
گنج گمشده فرعون
توت‌عنخ‌آمون نزدیک به ۳ هزار و ۵۰۰ سال پیش فرمانروایی می‌کرد. هاوارد کارتر به عنوان یک باستان شناس سرشناس موفق شد در سال ۱۹۲۲ مقبره وی را کشف کند. راه ورود به این مقبره به اندازه‌ای پیچیده بود که هاوارد کارتر به منظور فراهم شدن امکان ورود، چند سال مشغول تهیه نقشه‌ای از آن بود. وی بعد از وارد شدن به مقبره گفت در اتاق‌هایی بزرگ، صندوق‌های مخصوص جواهرات متعددی وجود داشت، اما در آنها خبری از جواهرات نبود! این اتفاق را می‌توان حاصل یکی از مرموزترین سرقت‌های تاریخ دانست؛ مسیر دسترسی به مقبره توت‌عنخ‌آمون بسیار پیچیده‌تر از چیزی است که تصور می‌کنید، به طوری که رسیدن به آن برای افراد و گروه‌های عادی غیر ممکن محسوب می‌شود. از طرفی ابعاد صندوق‌ها نشان می‌داد جواهرات زیادی را در دل داشته‌اند. چه فرد یا گروهی توانسته این همه طلا را جابه‌جا کند و یک گنج گمشده تاریخ را رقم بزند؟
برخی باستان شناسان عقیده دارند معماران مقبره، که نقشه آن را در اختیار داشته و شاید حین ساخت و ساز مسیرهایی مخفی ایجاد کرده بودند، گنج‌ها را به سرقت برده و آنها را در مکانی نزدیک دفن کردند تا بعدها بتوانند سر فرصت مناسب گنج‌های توت‌عنخ‌آمون را به محل مورد نظرشان انتقال بدهند. به عبارتی گنج گمشده توت‌عنخ‌آمون همان حدود ۳ هزار و پانصد سال پیش به سرقت رفته است. فرضیات دیگری نیز وجود دارند، اما در هر صورت، امروز صندوق‌های مخصوص جواهرات مقبره توت‌عنخ‌آمون فاقد جواهرات است!
گنج گمشده پرو
در سال ۱۸۲۰ میلادی، لیما به عنوان پایتخت کشور پرو صحنه یک شورش بسیار گسترده شد. در آن زمان افراد و گروه‌هایی که قدرت را در کشور در اختیار داشتند، به منظور حفظ جواهرات و منابع ارزشمند، آنها را به کشور مکزیک منتقل کردند. حجم آنها به اندازه‌ای بود که چندین تن طلا، سنگ‌های قیمتی و اشیای عتیقه همچون مجسمه حضرت مریم ۱۱ کشتی را اشغال کردند! دزدان دریایی توانسته بودند در لباس کارکنان کشتی‌ها به آنها رخنه کنند. در نهایت جواهرات به دست دزدان دریایی افتاد و آنها تصمیم گرفتند تا زمانی که حکام پرو از جستجو برای باز پس گرفتن جواهرات دست بکشند، آنها را در جزیره کوکاس واقع در اقیانوس هند مخفی کنند.
جالب است بدانید فردی که مسئولیت و رهبری کشتی‌ها را از سوی دولت در اختیار داشت، با دزدان دریایی هم‌دست شده بود. ارتش مکزیک خیلی سریع دست به کار شد و به تعقیب دزدان دریایی در جزیره پرداخت. آنها برای گریز از چنگال نظامیان به سمت جنگل‌ها فرار کردند. این آخرین روزهایی بود که از گنجینه‌های متعلق به گروه‌های دارای قدرت در پرو طی اولین دهه‌های قرن نوزدهم اخباری شنیده شد. با گذر زمان نیز گروه‌های تحقیقاتی-اکتشافی بسیار زیادی برای یافتن این گنج گمشده تلاش کردند، اما هرگز موفقیتی حاصل نشد. برخی عقیده دارند دزدان دریایی گنج‌ها را پیش از آمدن به سمت جزیره کوکاس در جزیره دیگری دفن کرده و سپس به این نقطه آمده بودند.
گنجینه مونتزوما
وقتی در سال ۱۵۲۰ میلادی، ارتش اسپانیا به امپراطوری آزتک در مکزیک حمله‌ور شد، آخرین پادشاه این سلسله طی حمله دشمن به شدت زخمی شد و در ادامه توسط ارتش اسپانیا تحت محاصره قرار گرفت. هرناندو کورتس که فرمانروایی ارتش اسپانیا را بر عهده داشت، دستور داد گنجینه‌های متعلق به پادشاه وقت آزتک را در این حین جمع‌آوری کنند. بعد از این اتفاق آنها تصمیم گرفتند شبانه بگریزند، اما توسط ارتش مکزیک محاصره شدند. این حادثه کشته‌های زیادی روی دست هر دو طرف جنگ گذاشت. در نهایت اسپانیایی‌ها از غنائمی که به دست آورده بودند دست کشیده و فرار را بر قرار ترجیح دادند. گنجینه یاد شده از خروارها سکه طلا و نقره و همچنین بیشمار جواهر تشکیل می‌شد.
ساکنان پایتخت یک گنج گمشده تاریخ دیگر را رقم زدند. آنها می‌دانستند اسپانیایی‌ها بعد از تجدید قوا مجددا به کشور حمله‌ور خواهند شد، به همین دلیل گنجینه‌های رها شده در محل درگیری ارتش دو کشور را در دریاچه تزنوکو دفن کردند. با گذشت پنج قرن از این اتفاق، اکنون مشخص نیست این گنج گمشده زیر چندین متر گل و لای دفن شده است. حتی سازمان‌های دولتی نیز برای یافتن این گنجینه تلاش کردند، اما هنوز دستاوردی حاصل نشده است.
مقبره کین شی هوانگ
در سال ۱۹۷۴ میلادی و زمانی که کشاورزان در بخشی از استان شانشی مشغول حفر زمین به منظور یافتن چاه آب بودند، با یک گنج گمشده بسیار بزرگ و باعظمت تاریخ رو به رو شدند. در ۵ کیلومتری مقبره چین شی هوانگ، اولین پادشاه دودمان چین در میان سال‌های ۲۴۷ تا ۲۲۱ (پیش از میلاد)، گنجینه‌ای شامل ده‌ها هزار مجسمه انسان، اسب و ارابه یافت شد. پیشتر تعدادی اثر باستانی سفالی در منطقه کشف شده بود، اما آثار جدید به مراتب عظیم‌تر و خاص‌تر بودند. گنجینه یاد شده شامل ۸ هزار مجسمه سرباز (انسان)، ۱۳۰ تندیس ارابه، ۵۲۰ اسب و ۱۵۰ اسب سواره نظام بود. آنها در ابعاد واقعی و بسیار ظریف تراشیده شده بودند. متاسفانه امکان بازدید از این مکان برای عموم مردم وجود نداشته و دولت چین در زمان سفر افراد سیاسی مهم به کشور، برنامه‌ای برای بازدید از این منطقه ترتیب می‌دهد.
کشتی سن خوزه
سن خوزه نام یک کشتی بادبانی متشکل از خروارها جواهر است که در نزدیک به ۳۰۰ سال پیش و در جریان جنگ اسپانیا و انگلیس غرق شد. ارزش جواهرات درون آن را چیزی حدود ۱۴ میلیارد دلار میدانند! این حقیقتا بزرگترین و باارزش‌ترین گنج گمشده تاریخ است! این جواهرات پشتوانه اسپانیایی‌ها به منظور جنگ با کشور انگلستان بودند. چندین سال پیش، ارتش کلمبیا موفق شد موقعیت جغرافیایی و محل دفن شدن کشتی را پیدا کند. بعد از آن، جنگی بر سر تصاحب آن رخ داد. این در حالی است که برخی کارشناسان عقیده دارند بیشتر گنج گمشده یاد شده در اعماق دریا مدفون بوده و امکان دستیابی به آنها وجود ندارد.
