نوروز در دوران صفویان چگونه بود؟
در دوران صفویان نوروز به جایگاه خود بازگشت و به عنوان یک نماد ملی مطرح شد.
در سلسله نوشتارهایی به مرور آیین نوروز بنیاد فردوسی شاخه توس در حکومت‌های ایرانی پرداخته و درباره نوروز در زمان صفویان نوشته است: «در همه دوران تاریخی ایران نوروز به طور مستمر ، کم و بیش برگزار می‌شده است اما در دوره بعد از اسلام و در «عهد صفویه» – خصوصا در دوران میانی صفویه – این جشن به عنوان نماد ملی و درباری اهمیت یافت.در دوران صفویان، نوروز دوباره به جایگاه خود بازگشت و به عنوان یک «نماد ملی» مطرح شد.
در سال ۱۵۹۷ میلادی شاه عباس صفوی ، با برگزاری مراسم نوروز در عمارت «نقش جهان» اصفهان، این شهر را به عنوان پایتخت معرفی کرد.
آیین و رسوم نوروزی
در زمان صفویه، یکی از مراسم نوروزی مردم، «تخم مرغ بازی» بود که در طی آن دو نفر تخم مرغی را در دست خود می‌گرفتند؛ یکی نوک تخم مرغ خود را به نوک تخم مرغ دیگری می‌زد و هر کس که تخم مرغش می‌شکست بازنده محسوب می‌شد.
یک یا دو ساعت مانده به آغاز نوروز، منجمان با لباس فاخر به پشت بام کاخ سلطنتی می‌رفتند و با اسطرلاب مشغول کار می‌شدند. به محض دادن علامت توسط این منجمان، سال جدید با شلیک توپ و تفنگ اعلام می‌شد.
صدای نواختن نای و نقاره، طبل و شیپور در همه جا می‌پیچید و مراسم سرور را با آتش‌بازی و نمایش‌های کمدی در مقابل کاخ شاهنشاه برگزار می‌کردند. ایام عید نیز هشت روز به طول می‌انجامید.
