شین ریپ

سین ریپ ( گاها به صورت شین ریپ یا شین ریب نیز رومی سازی می شود) (۱۶ نوامبر ۱۵۴۶ – ۷ ژوئن ۱۵۹۲) ژنرالی کره ای و عضوی از خاندان پیونگسان شین بود.

او در ۲۲ سالگی آزمون های نظامی ملی کره ای را گذراند. شین با بیرون راندن خانسالار بربرها یعنی نیتانگ گه از استان های شمالی توانست به شهرت دست یابد. شین ژنرال موفقی بود که با محافظت از مرزهای چوسون در برابر جورچن ها به نام و آوازه دست یافت. زمانیکه استحکامات بوسان در آغاز سلسله تهاجمات ژاپن به کره (۱۵۹۸-۱۵۹۲) به دست ژاپنی ها افتاد، شین ریب که در آن زمان معاون وزیر جنگ بود به قصد متوقف کردن مهاجمین پیشرونده به چونگجو فرستاده شد.

او قوای هشت هزار نفره قابل توجهی را که عمدتا سواره نظام بودند گرد آورد. وی در شهر چونگجو به  نیروهای کیم سو فرماندار ناحیه گیونگ سانگ پیوست. کیم سو پیشتر قشون عظیمی را در دگو جمع کرده بود و منتظر ژنرالی بود که از پایتخت (هانسونگ وقت، سئول امروزی) فرستاده شود. زمانیکه هیچ ژنرالی در صحنه نبرد ظاهر نشد و معلوم گشت که ژاپنی ها در راه هستند، عمده قشون کیم متفرق شدند.

اولین و آخر اشتباه:

شین ریپ در مسیر به سمت قلعه نظامی چوریونگ بود تا گذرگاه چوریونگ را مسدود کند. ژاپنی ها قصد داشتند از این گذرگاه به سمت شمال پیشروی کنند. زمانیکه که فهمید قوای یی ایل در سانگجو توسط اولین گردان ژنرال کونیشی یوکیناگا تار و مار شده و ژنرال یی فرار کرده است، شین ریپ تصمیم گرفت در چونگجو بماند و به منظور کارکرد بهتر سوار نظامش در زمین هموار با ژاپنی ها به پیکار بپردازد.

اما این اقدام یک نقطه اختناق را بی دفاع گذاشت و پیشروی قشون کونیشی را به سمت شمال تسهیل کرد. شین یک تالار بزرگ و طبیعی را در محلی به نام تانگیوم ته به عنوان توقفگاه خویش برگزید که کوه ها در یک سوی آن و رودخانه ای منحنی وار در طرف دیگرش قرار داشتند. تنها راه دسترسی دو گذرگاه باریک در دو انتهای مکان مذبور بود که کوه ها با رودخانه تلاقی می کردند. شین ظاهرا محل فوق را به این دلیل برگزید که فکر می کرد بهترین شرایط را برای کارکرد سواره نظامش در برابر دشمن ژاپنی دارد، ژاپنی هایی که عمدتا از پیاده نظام بهره می گرفتند.

همچنین تحلیلگران امروزی فرضیه ای مطرح کرده اند که شین در پرتو گزارشاتی مبنی بر فرار قوای کره ای در اوج جنگ، به این تدبیر رسید که سربازانش را در یک شرایط  مرگ یا زندگی قرار دهد و آنها مجبور باشند برای بقایشان بجنگند. شین ریپ با احتمالات زیادی روبرو بود. بعلاوه ژاپنی ها به نوعی تفنگ فتیله ای به نام چمخال مجهز شده بودند که شین کارکرد آن را ندیده بود. ژاپنی ها با نسبت بیش از دو به یک نسبت به کره ای ها برتری عددی داشتند (۱۸۷۰۰ به ۸۰۰۰) و سوار نظام شین عمدتا تازه سربازان بی تجربه و برخی از باقی ماندگان پراکنده ای از قشون شکست خورده نواحی جنوبی بودند.

سرانجام نبرد:

سربازان کونیشی در ششم ژوئن ۱۵۹۲ به قصد درگیری با قوای شین پیشروی خود را آغاز کردند. ژاپنی ها هر دو مدخل باریک را مسدود کردند و سپس کمان داران و تفنگ داران را برای بارش تگرگ مخربی از گلوله تفنگ های فتیله ای و تیرها بر روی قشون کره ای فرستادند.

بسیاری از قشون کره ای که ناگهان از عدم برتری تکنیکی خویش آگاه شدند، صفوف را شکستند و به صورت دیوانه واری کوشیدند از یکی از گذرگاه ها فرار کنند. اما یا توسط ژاپنی ها به خاک و خون افکنده و یا در رودخانه غرق شدند. تعداد اندکی نیز در صفوف ژاپنی ها رسوخ و فرار کردند. شین و افسرانش فرار کردند اما به جای اسیر شدن به دست ژاپنی ها دست به خودکشی زدند.