قهرمانان کورسی که خانه نشین شدند
آلاشا نام یک نوع اسب است اما چون همدم همیشگی اش اسب بود با آلاشا صدایش می زدند و نام واقعی اش قربان گلدی دهش بود که هم اکنون به رحمت خدا رفته است.
قربان گلدی پرورش دهنده و مربی اسب ترکمن بود و در جرگلان، بجنورد و مشهد افراد زیادی را برای سوارکاری آموزش داده بود که شاید یکی از بهترین کارآموزهایش پسرش بود و هم اکنون ۳۷ سال دارد و یکی از بهترین چابک سوارهای کورس های گنبد است که معمولا قهرمان این مسابقات است.
چاره ای جزء عزیمت به خانه نداشتیم
دهش که اکنون هم مربی سوارکاری است و هم چابک سوار، همیشه نسبت به نبود یک پیست سوارکاری درست حسابی در خراسان شمالی معترض بود و می گفت: چابک سواران خراسان شمالی قهرمان های کورس هستند اما در کجا؟ در کورس های گنبد و چرا نباید این چابک سوارها در خود خراسان شمالی عرض اندام کنند.
او که برای پایین آمدن هزینه های زندگی در گنبد در یک کلبه نه چندان مناسب زندگی می کرد تا پول حاصل از جایزه ها و مربی گری اش را برای خانم و سه دخترش به جرگلان بفرستد، حالا به جرگلان عزیمت کرده است، یعنی چاره ای جزء این کار نداشته است.
ما که درآمدی نداشتم و فقط درآمدمان که از چابک سواری و مربی گری حاصل می شد حال آن نیز قطع شده است، این را دهش می گوید و می افزاید: ویروس کرونا باعث شد تا همان درآمد دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی نیز قطع شود.
ویروس کرونا سبب شده تا مسابقات کورس در گنبد و آق قلا خیلی نامرتب برگزار شود، یک هفته برگزار می شود و دو سه هفته برگزار نمی شود و ماندن در آنجا هیچ فایده ای نداشت چراکه ممکن بود مسابقه ای برگزار نشود و فقط هزینه اضافی بر دوشمان تحمل شود.
برای تامین مخارج زندگی کارگری می کنم
متاسفانه هیچ کار تخصصی جزء چابک سواری هم بلد نیستم برای همین الان برای به دست آوردن مخارج زندگی مشغول کارگری هستم و البته الان فکر می کنم که درآمد کارگری بهتر از چابک سواری است چراکه از در چابک سواری بعد از برنده شدن مسابقه فقط درصدی از جایزه عاید چابک سوار می شد و مابقی دست مالک اسب را می گرفت.
منتظر آغاز دوباره مسابقات و قهرمان شدن در کورس هستم
آیا بعد از اینکه دوباره برگزاری مسابقات به روال قبل برگشت دیگر به مسابقات کورس باز نخواهی گشت؟ می گوید: منتظر همان روز هستم که دوباره مسابقات برگزار شود نفر اول آن مسابقات شوم؛ از ۱۲ سالگی کارم همین بوده و الان چابک سواری جزء جدانشدنی زندگی ام شده است.
الان از جیب می خوریم
امید یزدانی از دیگر چابک سواران جرگلان که برنده همیشگی مسابقات کورس در گنبد بوده و همیشه به اسب افسانه ای خود” دلشاد” می نازد نیز می گوید: از اسفند سال گذشته دیگر در مسابقات شرکت نکرده ایم.
تمام درآمد زندگی مان از این مسابقات است اما کرونا آن را تعطیل کرده و اصلا مسابقات سوارکاری با مسابقات کشتی که دو رقیب رو در روی یکدیگر به رقابت می پردازند چه فرقی می کند که این مسابقات باید برگزار شود و کورس برگزار نشود؟!
در مقابل این سوال که هزینه های زندگی ات الان از کجا تامین می شود؟ می گوید: الان از جیب می خوریم و از پول هایی که در مسابقات پس انداز کرده ایم می خوریم.
ما تمام وقت و زندگی خود را بر روی تولید اسب و چابک سواری گذرانده ایم و کار دیگر جزء همین کار از دستمان برنمی آید.
هزینه خورد و خوراک اسب به سختی تامین می شود
اما هزینه نگهداری اسب ها هم خیلی بالا رفته و شرایط خوبی نداریم، هر کیلو جو به چهار تا پنج هزار رسیده و یونجه هم به همین شکل و حالا که درآمدی نیست باید هزینه خورد و خوراک این ها را از کجا بیاوریم و مجبوریم خودمان گرسنه بمانیم اما خوراک اسب ها را تامین کنیم.
همیشه آرزویمان وجود یک پیست سوارکاری در خراسان شمالی بود تا اسب ها و چابک سوارهای قهرمان این استان در همین استان نام آوری کنند اما حالا آرزویمان این شده که مسابقات در همان پیست های گنبد و آق قلا برگزار شود.
از درد تعطیلی مسابقات بنالیم یا گرانی علوفه
یکی دیگر از چابک سواران و تولیدکنندگان اسب اصیل ترکمن هم نسبت به قیمت خیلی بالای علوفه گلایه می کند و می افزاید: از درد تعطیلی مسابقات و بیکاری بنالیم یا گرانی علوفه.
قبلا که مسابقات کورس برگزار می شد، خرید و فروش اسب هم انجام می شد اما الان که مسابقه ای نیست مشتری اسب هم وجود ندارد.
گاهی اوقات برای اینکه به سختی چند سر اسب را سیر می کنم به فکر رد کردن آن ها می افتم تا دوباره مسابقه ها برگزار شوند اما الان خریداری هم وجود ندارد.
پایان خبر / تاریخ ما