چرا کسی از سانسور حرف نمیزند؟!
رزیتا شرفجهان، مدیرگالری «طراحان آزاد» در گفتوگو با خبرگزاری تاریخ ما درباره وضعیت هنرهای تجسمی در یک سال گذشته و تاثیرات کرونا بر فعالیت گالریها، اظهار کرد: سالی که گذشت برای کل جامعه دشوار بود و گالریها نیز از جنبههای گوناگونی با دشواریها و فراز و نشیبهای جدیدی مواجه شدند.
او با بیان اینکه «حیات گالری وابسته به مخاطب است»، افزود: همهگیری کرونا باعث شد گالریها مخاطبانشان را محدود کنند و به همین سبب رفت و آمدها بسیار کم شد. از سوی دیگر مسأله خرید و فروش آن هم با توجه به مشکلات اقتصادی و تغییر اولویتهای مردم نیز با سختی بسیاری همراه شد. اما مهمتر از همه اینها، از دست دادن رابطه گالری و هنرمند با مخاطب بود. به هر حال برای ما آشنا شدن با مخاطبان جدید و ارتباط با آنها بسیار حائز اهمیت است.
این مدیر گالری با تاکید بر اینکه «همه موضوعات در یک محدوده سخت گرفتار شدند»، یادآور شد: اغلب رویدادهای هنری که میتوانستند برگزار شوند، از بین رفتند و تبادل نظرها محدود شد. نتیجه این شد که در چالشهایی که پیش آمد از وقایع اجتماعی گرفته تا جنبشهایی گوناگون، ما نتوانستیم ارتباط تنگاتنگی با مخاطبان داشته باشیم. در واقع اصلاً فرصت تبادل نظر، گفتوگو، پیدا کردن راهحل های مشترک و رفع ابهام به کلی از بین رفت.
شرفجهان ادامه داد: یکی از نمونهها جنبش «من_هم» بود که به دلیل فقدان فضای گفتوگو و ارتباط میان هنرمندان از مسیر اصلی خود منحرف شد. این درحالی است که انتظار داشتیم که این جنبش بتواند به بررسی و آسیبشناسی این مشکل کمک کند. به هر حال ما مشکلات زیادی را در فضاهای کاری از دانشگاهها گرفته تا گالریها و آتلیههای خصوصی شاهد بودیم، اما در نهایت این جنبش به یک نام تقلیل پیدا کرد؛ آن هم آدمی که شناختهشده و همهجانبه است.
او یکی دیگر از مشکلات گالریها را سانسور نمایشگاههای هنری عنوان کرد و گفت: سانسور، موضوعی است که در اغلب نمایشگاهها شاهد آن هستیم، اما کمتر درباره آن صحبت شده است. معروفترین آنها در یک سال گذشته، بینال مجسمهسازی بود که حتی منجر به تعطیلی پیش از موعد این نمایشگاه شد. چندی پیش نیز نمایشگاهی در «آرت دیزاین» با موضوع سلبریتیها برگزار شد که به شخصه به برگزاری چنین نمایشگاهی اعتراض داشتم، اما سانسور آن را هم نمیتوانستم قبول کنم. آخرین نمونه هم گالری کاما بود که تعطیل شد.
این مدیر گالری در پایان خاطرنشان کرد: انتظار ما از وزارت فرهنگ و ارشاد خیلی بیشتر از اینها است. انتظار داریم که بتواند نظارت درستی روی گالریها داشته باشد، چراکه برخی از گالریها با محتوایی که ارائه میکنند در هنر امروز معنایی ندارند. همچنین بحث مجوزها نیز باید روشنتر شود. گاهی افرادی مجوز گالری دارند که اصلا اطلاعات و دانشی در این زمینه ندارند و فقط به عنوان یک تاجر خوب عمل میکنند؛ این در حالی است که این افراد به فضای هنری معاصر لطمه میزنند.
پایان خبر / تاریخ ما