نشست تخصصی موزه و نابینایان با عنوان «لمس تاریخ در موزه ملی ایران» برگزار شد
به‌گزارش «تاریخ ما» به نقل از میراث‌آریابه‌نقل از روابط‌عمومی موزه ملی ایران در این
نشست که شنبه 28 مهر برگزار شد، جبرئیل نوکنده، رئیس موزه ملی
ایران گفت: «مراسم نوید آن را می‌دهد در راه جدیدی که آغاز
کرده‌ایم تنها نیستیم و حضور مشتاق شما کارشناسان و دست اندرکاران
نوید بخش آینده روشنی است. امروز شاهد گشایش نمایشگاهی هستیم که
در عین کوچک بودن، روایت زیبایی از تلاش، توانمندی و پویش گروهی
از نوجوانان با استعداد این مرز و بوم است که مسئولیت موزه مادر
را درذارائه خدمات برای گروه های نیازمند خدمات ویژه دو صد چندان
کرده است.»
او به خبرنگار تاریخ ما گفت:: «موزه ملی ایران خانه هر فرد ایرانی با هر سطحی از
ادراک و توانایی است و در راستای فعالیت های معرفی و آموزش فرهنگ،
هنر و تمدن ایرانی خود، به جای تفکیک بازدیدکنندگان به ایجاد حس
غرور و بالندگی مقام والای هر فرد ایرانی با درک هویتش بر مبنای
آثار فاخر و ارزشمند این موزه می اندیشد. نابینایان گروه کثیری از
افراد جامعه را تشکیل می دهند و فقدان حس بینایی به معنای نفی درک
احساس زیبایی و هویت ملی نیست.»
رئیس موزه ملی ایران وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «از سال 95 با راه اندازی بخش
نابینایان در موزه ایران باستان به استقبال حضور این گروه رفته و
با استفاده از سیستم های شنیداری، لمس مولاژ آثار، پرینت های
برجسته و شناسنامه آثار به خط بریل و همچنین پرینت بروشورهای موزه
به خط بریل مسیر و تجربه تازه ای را برای یک مجموعه راهبردی آغاز
کرده‌ایم. دسترس پذیری آسان فرهنگی وظیفه ذاتی هر موزه ای بوده و
امروزه موزه های بزرگ و کوچک در دنیا با رویکردهای متفاوتی به آن
پرداخته اند.»
او گفت: «ما نیز این مهم را سرلوحه خود قرار داده و در بازسازی
موزه جدید ایران باستان فضای ویژه ای به این امر اختصاص خواهیم
داد. به ویژه در این راستا کودکان و نوجوانان سهم بیشتری از این
فعالیت ها را به خود اختصاص خواهند داد و در حمایت از این تلاش ها
از هیچ گونه حمایتی دریغ نخواهیم کرد.»
نوکنده گفت: «برای لحظه ای باندیشیم ما همگی آفریده هایی از سوی
خداوند هستیم و همگی در معیار انسانیت سنجیده می شویم. بیاموزیم و
بیاموزانیم که نابینایی یک ضعف نیست، استعدادها بالقوه ای را
ببینیم که در صورت ایجاد شرایط لازم و برابر دستاوردهای شایانی را
شاهد خواهیم بود.»
نینا رضایی رئیس اداره معرفی و آموزش موزه ملی ایران در خصوص نحوه
شکل گیری این کارگاه گفت: «در این کارگاه از 11 نفر از دانش
آموزان رده سنی 15 و 16 سال مرکز آموزشی نابینایان نرجس دعوت شد.»
او گفت: «در ابتدا درباره ساختمان موزه ملی و آثار متنوعی که در
موزه می‌باشد توضیحاتی را به آنها دادیم. سپس یکسری از مولاژ ها
را در اختیارشان قرار دادیم. بچه ها با شور و اشتیاق غیرقابل وصفی
مولاژ ها را لمس می کردند. آنها در کتاب های درسی خود از تاریخ
شنیده بودند و با اشتیاق از آگاهی های خود، مولاژ هارا لمس می
کردند.»
رضایی افزود: «پس از لمس مولاژ ها، ما یک مولاژ مشترک سردیس
شاهزاده هخامنشی را به تعداد 11 نفر در اختیارشان قراردادیم تا
لمس کنند و به عنوان الگوی مشترک با برداشتی آزاد در حوزه تجسمی و
با در اختیار گذاشتن گل از بچه ها خواسته شد با هر برداشتی که
دارند سردیس را با دستانشان بسازند که نتیجه کار نمایشگاه کوچکی
شد که در سالن ایران باستان به نمایش گذاشته شده است.»
رضایی در پایان گفت: «هنرهای تجسمی و آثار لمسی می‌تواند به درک
هرچه بیشتر این عزیزان کمک کند.»
بهرام کلهرنیا استاد دانشگاه نیز با تبریک روز باستان شناس، در
سخنانی گفت: «امروز در تمام جهان، موزه ها را تجهیز می‌کنند تا
رفتارهای جدیدی را صورت دهند که به سود گروه های اجتماعی دیگر نیز
باشد.»
او به خبرنگار تاریخ ما گفت:: «جامعه معاصر متوجه شده گروه های اجتماعی متنوعی وجود
دارد؛ نه تنها در موزه ها بلکه در سازمانهای اجتماعی دیگر و در
محیط شهری، شهر باید خودش را برای افراد استثنایی تجهیز کند تا
آنها به سامان زندگانی کنند و از زندگانی بهره مند شوند و در صلح
با پیرامون قرار گیرند.»
او به خبرنگار تاریخ ما گفت:: «موزه ها برای اینکه بتوانند گنجینه های خودشان را در
اختیار افراد استثنایی، کم توان یا نابینا قرار دهند باید راهی را
بیابند. این راه ها و پیشنهادات باعث ارتباط مؤثرتر و سالم تر و
بهتری میان این گروه اجتماعی و مردم و جامعه پیرامون شکل گیرد.»
او گفت: «ما وظیفه داریم آنچنان که تمام افراد و انسانهایی که در
این جهان زندگی می‌کنند و شادی هارا در می یابند و یاد می گیرند
که به درستی زندگی کنند، بدانند دیگرانی که کنار ما هستند درست
معادل ما و بیش از ما باید بتوانند از این ویژگی ها بهره مند
شوند.»
پرستو ولدخان، مدیر کتابخانه نابینایان حسینیه ارشاد نیز گفت:
«متاسفانه در آموزش و پرورش بچه های کم بینا و نابینا جای هنر
خلاقه بسیار خالی است و این موضوع بسیار ناراحت کننده است.»
او گفت: «مولاژهایی که بچه های عادی و بچه های نابینا همیشه
برایشان جذاب بوده است. اما لمس این مولاژها برای بچه های نابینا
آنها را به دنیایی می کشاند که در حالت عادی امکان تجربه آن وجود
ندارد. و این تجربه باعث خوشحالی آنها شده بود..تاین کارگاه تجربه
کم نظیری و متفاوتی برای نوجوانان نابینا بود.این کارگاه تجربه کم
نظیر و متفاوت برای نوجوانان نابینا بود.»
سید احمد محیط طباطبایی رئیس ایکوم نیز گفت: «امروزه چیزی که
حفاظت می‌شود تفکر انسان است، تفکر انسان ربطی به چشم و گوش و…
ندارد.»
او گفت: «به طور واضح آشکار و ثابت شده است که حافظه دست از حافظه
چشم قوی تر است و حافظه چشم از حافظه گوش قوی تر است. و به همین
دلیل حافظه دست بسیار حافظه قوی و نیرومندی دارد.»
رئیس ایکوم ایران وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «خاموشی و درک و فهم شهودی که انسان
دارد اورا بیشتر به جلو می کشاند زیرا آن درک آن خطای چشم و گوش و
از ما دور می‌کند و این خود از مزیت هایی است که وجود دارد.»
محیط طباطبایی افزود: «ندیدن یک ضعفی را به وجود می‌آورد که می
تواند یک مزیت در جهات دیگری در انسان تبدیل شود.»