سفر دو نفر و نصفی با دوچرخه در جادههای ایران
به گزارش «تاریخما»، ساعت حول و حوش سه بعد از ظهر بود که خبر ورود قریب الوقوع خانواده دوچرخه سوار مشهدی به اراک را دریافت کردم. قرار بر این بود که ساعت 5 ابتدای سنجان به استقبال شان برویم. با خودم گفتم که احتمالا 10 دقیقه یک ربعی تاخیر خواهند داشت. دوچرخه است و فراز و نشیب جاده. اینجا در ادارات و همایش ها همیشه چندین دقیقه تاخیر جزو سین برنامه محسوب می شود، رکاب زدن در جاده که جای خودش را دارد. ساعت پنج دقیقه به پنج عصر بود که تماس گرفتم، گفت که رسیدهاند. آدرس دقیق را که گرفتم، چند دقیقه بعد کنارشان بودم. حال خوبشان را و شادی و نشاط شان را که دیدم، دلم قنج رفت و هوای سفر به سرم زد و چقدر دوست داشتم که من هم همراه شان باشم.
کنار جاده مناسب نبود برای صحبت و عکس یادگاری، دور میدان انقلاب، چند دقیقه ای را هم سفر خاطراتشان شدم.
احسان منصوریان، شیما هاشمی نیا زوج خوش سفری هستند که با ارسلان کوچکشان دل به جاده زدهاند و زیبایی های ایران را جرعه جرعه مینوشند.
احسان منصوریان در خصوص آغاز این سفر گفت: ما 22 فروردین ماه امسال سفرمان را از مشهد شروع کردیم و قرارمان بر این بود که یک سال را در شهرهای مختلف ایران و مخصوصا کلانشهرها رکاب بزنیم تا بتوانیم شعار “حفظ آب و خاک و هوای پاک برای نسل های آینده” را به دیگر هموطنان خودمان منتقل کنیم.
وی افزود: تا الان حدود 3500 کیلومتر از مسیر را رکاب زدهایم. خیلیها تصور میکنند که ما در طول سفر، همراه با بچه اذیت میشویم ولی این تصور درستی نیست چرا که انسان با تدبیر و تهمیدات مناسب، بررسی شرایط و تجهیزات مناسب میتواند با بچه شیرخواره هم به سفر برود، فقط کافی است که انسان ابتدا انتظارات خود را از زندگی تغییر دهد و بعد از آن متناسب با سبک زندگی که انتخاب کرده است خودش را تجهیز و مهیای سفر کند.
ارسلان را که در تریلر مخصوص کودک دیدم، سن او را پرسیدم، احسان گفت: زمانی که ما سفرمان را شروع کردیم، ارسلان 8 ماهه بود و در حال حاضر 14 ماهه است.
از برنامه های مد نظرشان برای بعد از این سفر هم پرسیدم که احسان با همان شور و نشاطی که ردی از خستگی طی طریق نداشت گفت: انشالله سال آینده این سفر به پایان میرسد ولی تایم دقیقی برای به پایان بردن این سفر در نظر نداریم و آنطور هم نخواهد بود که حتما راس یک سال سفرمان را به اتمام برسانیم.
وی به شهرهایی که در طی سفر پشت سر گذاشتهاند نیز اشاره ای کرد و گفت: ما در طول سفر شهرهای مشهد، نیشابور، سبزوار، اسفراین، بجنورد، گرگان، ساری، رشت، خلخال، اردبیل، مشکین شهر، اهر، ارومیه، مهاباد، میان دوآب، بوکان، سقز، سنندج، همدان و ملایر را پشت سر گذاشتهایم و هم اکنون در اراک هستیم، از اراک هم به سمت مرکز کشور و شهرهای خمین، گلپایگان، اصفهان، یزد، شیراز، بوشهر، بندرعباس، کرمان و بعد از آن هم به سمت خراسان، بیرجند و مشهد خواهیم رفت.
برایم سوال بود که هزینه های این سفر از کجا تامین میشود، پرسیدم، احسان گفت: تحصیلات من در حوزه مهندسی عمران است ولی بنا بر علایق خود به سمت عکاسی و معماری رفتم. هزینه های این سفر را هم از پسانداز چندین ساله خود پرداخت میکنم. درآمد و اسپانسر خاصی هم در این سفر نداشتهایم. ما ترجیح دادیم نشان بدهیم که می شود با همان درآمدی که داریم و یک سری تغییرات در سبک زندگی حتی به یک سفر یک ساله رفت.
احسان منصوریان، ارسلان کوچک را هم علاقه مند به سفر دانست و گفت: هنوز زمان دقیقی برای سفرهای بعدی خود تعیین نکردهایم ولی قطعا ارسلان مثل یک بچه عادی نیست که فقط در خانه بماند، باید او را به سفر برد و گرداند و شرایطی که الان می پسندد و به آن علاقه دارد را ادامه داد. قطعا من هم در این فکر هستم که این سیستم را با روشهای جدیدی ادامه بدهیم، شاید هم سفرهای جدیدی را شروع کردیم.
احسان، هدف خودشان را از این سفر توضیح داد و گفت: اینکه خیلی ها تصور میکنند آن چیزی که الان در اختیار داریم، میراث گذشتگان ماست؛ تصوری است که من با آن مخالف هستم. من معتقدم همه این امکانات، حتی خانهای که در آن زندگی میکنیم، امانتی است که ما از آیندگان در اختیار داریم. حتی زمانی که به کوه میرویم و آبی از چشمهای مینوشیم، آن چشمه متعلق به آیندگان ماست. اگر این آخرین ذره آب را آلوده کنیم، آخرین خاک را از بین ببریم و آخرین درخت را هم قطع کنیم، برای آیندگان چه چیزی باقی میماند؟
وی ادامه داد: در شهرها هم برای اینکه یک نقطه شروع به مردم بدهیم تا سبک زندگیشان را به سبک زندگی پایدار و پاک تغییر بدهند و توسعه بدهند، در بحث دوچرخه سواری و ترویج فرهنگ استفاده از دوچرخه به جای وسایل نقلیه آلاینده شخصی کارگاه برگزار میکنیم و مردم را به استفاده از آن تشویق می کنیم و در کنار آن از مدیران شهری هم پیگیری و مطالبه می کنیم تا زیرساخت های مربوط به دوچرخه سواری را توسعه دهند.
از احسان در خصوص عکس العمل مردم نسبت به این نوع سفر هم پرسیدم که گفت: عکس العمل مردم که عالی بوده است. من خیلی خوشخال هستم که چنین هموطنان فرهیخته و خوبی داریم. خداراشکر ما به هر شهری که وارد شدیم با انسانهای خوب آن شهر و دیار آشنا شدیم. همه چیز عالی بوده است. این سفر فقط متعلق به ما دو نفر و نصفی نیست، همه کسانی که به هر شکلی به ما کمک کردند و ما را همراهی کردند نیز در این سفر با ما شریک و دخیل هستند و در موفقیت این سفر نیز سهیم خواهند بود.
انتهای پیام