یک سال با معاونت ورزش زنان/ “ریحانه‌ها” تنها ماندند!
به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، ورزش امروزه به عنوان پدیده‌ای جهانی شناخته می‌شود که با توجه به فواید جسمی، روحی و اجتماعی آن دولت‌ها بیش از پیش به دنبال برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری در سطوح مختلف همگانی و قهرمانی هستند. در این میان بدون در نظر گرفتن زنان که بیش از نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، دستیابی به موفقیت میسر نمی‌شود، بنابراین مسئولان ورزش کشور باید با حساسیت در مورد برنامه‌ریزی، گسترش ورزش همگانی، تقویت بخش قهرمانی، حل مشکلات و پیگیری شرایط زنان اقدام کنند.
در این راستا نقش معاونت توسعه ورزش زنان وزارت ورزش و جوانان به عنوان یکی از اصلی‌ترین سمت‌های مدیریت ورزش زنان از اهمیت خاصی برخوردار است و عملکرد این معاونت مثبت یا منفی، می‌تواند تاثیرات زیادی را در این بخش داشته باشد. سوال این است که فرهادی زاد به عنوان معاون ورزش زنان در سال ۱۳۹۹ چه تاثیری بر ورزش زنان گذاشت و تا چه اندازه در حل مشکلات و پیشبرد برنامه‌های آنها فعال عمل کرد؟
برای پاسخ به این سوال به عملکرد این مدیر در اصلی‌ترین اتفاقات حاشیه ساز ورزش زنان توجه می‌کنیم.
پاورلیفتینگ بالاخره مجوز گرفت
یکی از اولین موضوعاتی که در سال ۹۹ مطرح شد، تلاش چندین باره مسئولان فدراسیون بدنسازی برای کسب مجوز فعالیت پاورلیفتینگ زنان بود آنها در تیرماه ۱۳۹۶ در نامه‌ای به فریبا محمدیان معاون وقت ورزش زنان خواستار ارائه مجوز برای پاورلیفتینگ شدند اما جوابی دریافت نکردند. در بهمن ۹۸ هم درخواست خود را این بار به مهین فرهادی زاد فرستادند و لباسی نیز طراحی کردند تا مورد بررسی وزارت ورزش و جوانان قرار بگیرد.
پاسخ فرهادی زاد به درخواست فدراسیون بدنسازی این بود” اگر این رشته از نظر مبانی اسلامی و فیزیولوژیکی برای فعالیت زنان مورد تایید باشد، قهر و مشکلی وجود ندارد و اگر مناسب نباشد بدون رودربایستی اعلام می‌کنیم. “
سرانجام در دوم مهر ۱۳۹۹ وزارت ورزش با آغاز فعالیت رسمی زنان در رشته پاورلیفتینگ موافقت کرد.
پاداش فوتسال؛ حق نادیده گرفته شده زنان
تیم ملی فوتسال زنان ایران ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ برای دومین دوره پیاپی جام قهرمانی آسیا را از آن خود کرد و مقرر شد که ۲۲ میلیون تومان به عنوان پاداش به ملی‌پوشان و کادر تیم تعلق بگیرد. اکنون نزدیک به سه سال است که این پاداش پرداخت نشده. فرهادی‌زاد بارها در مصاحبه‌های خود اعلام کرده که پیگیر پرداخت پاداش فوتسال است اما صرفا به تماس تلفنی اکتفا کرده. او در واکنش به هزینه‌هایی که فدراسیون فوتبال در ماجرای ویلموتس متحمل شد گفت” از فدراسیون فوتبال بپرسید چرا در حالی که پول ویلموتس را پرداخت کرده‌اید، پاداش زنان را نمی‌دهید؟ ”
تعارض در رفتار وزارت ورزش و مسئولان در این موارد زمانی بیشتر به چشم آمد که فدراسیون با کمک و پیگیری جدی وزارت ورزش اواخر سال ۹۹، ۲۵ میلیارد تومان بابت بدهی ویلموتس به شستا (شرکت سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی) پرداخت کرد اما پیگیری پاداش ۲۲ میلیونی زنان که در کل ۵۰۰ میلیون تومان می‌شود، چیزی جز تماس تلفنی با مسئولان فدراسیون نبود.
از غوغای ریحانه تا انتظار برای مجوز بوکس
“در مبانی اعتقادی ما از زن به عنوان ریحانه یاد شده، نمی‌توانیم رشته‌ای را قبول کنیم که کل سیستم بدنی و فیزیولوژی او را تحت تاثیر قرار بدهد. ” این پاسخ فرهادی‌زاد به درخواست زنانی بود که خواهان فعالیت در رشته زورخانه‌ای بودند. پاسخی که واکنش بسیاری از ورزشکاران و فعالان حوزه زنان را برانگیخت.
حضور زنان در گود زورخانه یکی از پرحاشیه‌ترین اتفاقات ورزش زنان در سال ۹۹ بود، آنجا که مردان این رشته با تجمع و انتشار بیانیه‌ای انتقادی و البته حاوی توهین به زنان مخالفت خود را با فعالیت آنها اعلام کردند.
مجوز این رشته همچون بوکس زنان هنوز صادر نشده و باید دید که در آینده چه اتفاقی می‌افتد.
ژیمناستیک در حسرت تایید لباس
حضور زنان ژیمناست ایران در عرصه‌های بین‌المللی یکی از آرزوهای دیرینی است که تحقق آن به نظر مسئولان ورزشی کشور مربوط می‌شود. در روزهای پایانی سال ۹۹ هر چند زمزمه‌هایی از تایید لباس آنها برای حضور در مسابقات جهانی آکروژیم (آکروباتیک ژیمناستیک) به گوش رسید اما فرهادی زاد آب پاکی را روی دست زنان این رشته ریخت.
او گفت” به آکروژیم اصلا مجوز داده نشد و تایید ژیمناستیک برای همه هم منوط به بررسی لباس چند ماه قبل از مسابقات است. ”
سکوت عجیب در واکنش به توهین!
یکی از اتفاقات تاسف‌بار و ناراحت کننده در سال ۱۳۹۹، توهین و بی‌احترامی دو پیشکسوت پرسپولیس و استقلال به زنان فوتبالیست بود. آنها در کری‌خوانی خود قبل از فینال لیگ باشگاه‌های آسیا بین پرسپولیس و اولسان کره‌جنوبی با به کار بردن عباراتی مثل جای تو در فوتبال زنان است و تو را می‌خواستند به فوتبال زنان بفرستند، به این بخش از جامعه ورزشی توهین کردند اما معاون توسعه ورزش زنان واکنشی از خود نشان نداد و سکوت کرد.
از طرف دیگر زمانی که سمیرا زرگری، سرمربی تیم ملی اسکی آلپاین زنان برای حضور در مسابقات قهرمانی جهان ایتالیا محروم شد، علاوه بر اهالی ورزش، اکثریت جامعه نسبت به این ماجرا واکنش نشان دادند اما فرهادی‌زاد باز هم سکوت کرد تا او را هر روز دورتر از زنان ورزشکار ببینیم.
پخش تلویزیونی، چالش بزرگ ورزش زنان
عدم پخش رسانه‌ای ورزش زنان یکی از اصلی‌ترین دلایل تمایل کم اسپانسرها به سرمایه‌گذاری در این بخش است. حامیان مالی در حالی که باید از طریق تبلیغات سود مورد انتظار خود راکسب کنند به دلیل عدم پخش رسانه‌ای ترجیح می‌دهند که به بخش مردان وارد شوند. اتفاقی که در سال ۹۹ شاهد آن بودیم پخش اینترنتی برخی رشته‌ها چون بسکتبال زنان بود. فرهادی زاد در این مورد گفت” توانستیم مجوز پخش اینترنتی را بگیریم و برخی از رشته‌ها از جمله هندبال و بسکتبال پوشش خوبی داده شدند، زمانی که این مجوز گرفته شد، صدا و سیما هم وارد کار شد، این دیده شدن‌ها موجب می‌شود اسپانسرهای بیشتری به ورزش زنان وارد شوند و بحث قرارداد ورزشکاران ما بهتر شود. ”
البته هنوز بسیاری از رشته‌ها مجوز پخش اینترنتی هم ندارد؛ در حالی که برخی از تیم‌های فوتبال زنان در اوایل فصل دیدارهای تیم خود را از طریق لایو اینستاگرام پخش می‌کردند اما این روند آنگونه که شنیده شد به خاطر مخالفت مسئولان متوقف شد، بنابراین هنوز راه زیادی مانده تا فضای پخش بدون دغدغه رسانه‌ای و حتی اینترنتی زنان فراهم شود و تحقق آن نیازمند گام‌های بلندتر و جدی‌تر است.
پایان خبر / تاریخ ما