نشست یافته‌های اخیر باستان‌شناسی در تاریخ امپراتوری هخامنشی برگزار شد
به‌گزارش «تاریخ ما» به نقل از میراث‌آریابه‌نقل از روابط عمومی موزه ملی ایران، در
آغاز این مراسم جبرئیل نوکنده مدیر موزه ملی
ایران گفت: «برای موزه ملی ایران افتخار بزرگی است که امروز
شاهد سخنرانی یکی از برجسته ترین پژوهشگران تاریخ ایران بویژه
دوره هخامنشی هستیم. یکی از ویژگی هایی که پروفسور بریان در زمینه
تاریخ نویسی دارد این است که از نتایج فعالیت‌های علمی باستان
شناسی برای تحلیل تاریخ استفاده میکند و تلاش می کند با یافته های
باستان شناسی گوشه های تاریک تاریخ ایران را روشن بکند.»
در ادامه هرمان، رئیس انجمن ایران شناسی فرانسه در ایران نیز
گفت: «اگر بخواهم به ویژگی اصلی پژوهشهای پرفسور بریان اشاره کنم،
این مسئله را باید عنوان کنم که در نوشته های او می توانید
اطلاعاتی درباره دوره های قاجار و صفوی و حتی عصر عثمانی و منطقه
اسپانیا را پیدا کنید که می‌تواند کاربرد بسیاری داشته باشد.»
هرمان ادامه داد: «همچنین نوشته های او به این خاطر با ارزش است
که خواننده را با یک سری سوال های جدیدی در زمینه ایران باستان،
خاورمیانه و حتی منطقه مدیترانه مواجه می کند.»
هرمان، ضمن تشکر از بخش فرهنگی سفارت فرانسه گفت: «ما همچنان
نیازمند گسترش روابط فرهنگی در حوزه های مختلف مثل تحقیقات
دانشجویی، مطالعات دانشگاهی، نگارش و ترجمه کتب هستیم.»
در ادامه این نشست پروفسور پی‌یر بریان، استاد ممتاز کولژ دو
فرانس ابتدا ضمن تشکر از حضور علاقمندان در موزه ملی ایران گفت:
«بسیار خوشحالم از اینکه امروز در موزه ملی ایران هستم، جاییکه که
محل نگهداری بسیاری از دستاوردها و یافته های فرهنگ هخامنشی در
ایران است.»
بریان در مورد موضوع نشست ابراز کرد: «نشست امروز در واقع ادامه
سخنرانی و کنفرانس دیروز دانشگاه تهران است که مربوط می شد به جهت
گیری های جدید مطالعات اخیر در زمینه عصر هخامنشی. در دانشگاه
تهران بیشتر در مورد اسناد و مدارک مکتوب صحبت کردم. ولی امروز
بیشتر در مورد مسائل مربوط به باستان شناسی صحبت خواهیم کرد.»
او در ادامه در مورد مجسمه داریوش گفت: «مجسمه داریوش در سال
1972در شوش کشف شد. از مجسمه داریوش می توانیم دو تصویر متفاوت
ببینیم. یکی داریوش بزرگ که پادشاه پارس بود و دیگری تصویری مصری
که در آن می توان وی را به مانند یک فرعون در مصر تصور کرد.»
پی‌یر بریان در ادامه به کشف بقایای دانه های گندم اشاره کرد که
می توانند درباره نحوه آبیاری طی آن دوره اطلاعاتی بدهند.
او تاکید فروان کرد که استفاده از کانال در مزارع از دوره هخامنشیان
رواج بسیار یافت. حفر قنات و سیستم آبیاری قنات در زمان هخامنشیان
در دل این امپراطوری بوجود آمده و بعدا از مرکز امپراطوری به نقاط
حاشیه ای گسترش یافت. البته بنیان گذار اصلی این نوع آبیاری مصری
ها بودند.
پروفسور پی‌یر بریان در پایان وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «من به عنوان تاریخ شناس
به قطعیت می توانم بگویم که اگر دستاوردهای کاوشهای باستان شناسی
50 ساله اخیر نبود تاریخ هخامنشیان ناقص می ماند. خوشحالم که در
جای جای جهان افراد زیادی هستند که به پژوهشها در این زمینه ادامه
داده و نتایج مطالعات خود را منتشر می‌کنند. در صورتیکه تاریخ
دانان و باستان شناسان در این حوزه همکاری نزدیک خود را ادامه
دهند من به آینده این پژوهشها، بسیار امیدوار و خوش بین هستم.»