پایان طرح تحقیقاتی درمانگران بومی در مناطق ترکمن‌نشین
به‌گزارش «تاریخ ما» به نقل از میراث‌آریابه‌نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث
فرهنگی و گردشگری، علیرضا حسن‌زاده، رییس پژوهشکده مردم
شناسی پژوهشگاه با اعلام این خبر گفت: «طرح تحقیقاتی درمانگران
بومی با تمرکز بر سه طایفه اصلی یموت – گوگلان و تکه پس از تایید
شورای پژوهشی پژوهشکده مردم شناسی و پژوهشگاه میراث فرهنگی و
گردشگری تامین اعتبار و اجرا شد.»
سلیم سلیمی موید، ناظر علمی طرح نیز گفت: «از گذشته تا حال شمن
های ترکمن از انجام مراسم و آیین هایشان برای مداوای بیماران خود
بهره می گیرند.»
به گفته او، هدف اصلی این پژوهش، شناخت عناصر فرهنگی مردم ترکمن
در حوزه درمانگری بومی و همچنین نقش درمانگران بومی در سلامت روحی
و جسمی مردم ترکمن بوده است.
سلیمی با اشاره به اهمیت مطالعه اقوام ترکمن برای انسان شناسایی
که همواره در پی انتخاب موضوعات جدید و فرهنگ هایی که با ویژگی
های منحصر به فرد هستند، گفت: «نتایجی که از این مطالعات به دست
می آید برای مخاطب عام و خاص نیز تازگی دارند به همین دلیل دارا
بودن ویژگی مذکور از اهداف مهم این پژوهش بوده که مجری به طور
دقیق آن را مراعات و به دستاوردهای قابل توجهی نیز دست یافته
است.»
در ادامه شهرام لشکری، مجری طرح نیز گفت: «پس از مطالعه کتابخانه
ای درباره موضوع و شناخت اولیه فرهنگ ترکمن و بررسی قلمرو زیست
اقوام و طوایف این گروه قومی، نقاط فرضی منطقه مورد بررسی، انتخاب
و سپس تحقیق میدانی انجام شد.»
این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد کرمان واحد زرند افزود: «روش این
پژوهش مشاهده مستقیم توام با مشارکت پژوهشگر در زمین تحقیق ملاک
عمل پژوهشگر بوده است.»
لشکری با بیان این نکته که دو ابزار اصلی این پژوهش تکنیک مصاحبه
و مشاهده بوده است، گفت: «با توجه به پراکندگی طوایف ترکمن در
استان گلستان و نیز پراکندگی درمانگران بومی که عموما در مناطق
روستایی و به دور از مرکز فعالیت می‌کنند، هر کدام از آنها شیوه
های متفاوتی در مداوای بیماران به کار می برند.»
او اظهار کرد: «برای انتخاب نقاط مورد بررسی تلاش شده تا تمام
معیارهای علمی و عملی پژوهش در نظر گرفته شود.»