قول همکاری رییس جمهور درخصوص نمایشگاه جنوبی/ تغییروضعیت BRTولیعصر

به گزارش سایت «تاریخ ما» ، پیروز حناچی در اولین اجلاس فصلی معرفی فرصت های سرمایه گذاری شهر تهران که میزبان سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، فعالان حوزه اقتصادی و تعدادی از اعضای شورا و مدیران شهری بود، حضور یافت. 

شهردار تهران در این مراسم ضمن تقدیر از تمام حاضران در مراسم اعم از همکاران خارجی و نهادهای سرمایه‌گذاری، تاکید کرد: امیدوارم تمام کسانی که اینجا حضور دارند دوره جدیدی را رقم بزنند که من از آن به عنوان دوره پارادایم‌شیفت (تغییر پارادایم) یاد می کنم.

حناچی با بیان اینکه نیازمند تغییر نگرش در اداره امور شهر هستیم، گفت: اگر فضای ساخته شده در شهر را فصل مشترکی از سه دایره بدانیم، یکی از این دایره‌ها حوزه منافع سرمایه‌گذاران است که باید سود مشروع خود را داشته باشند. دایره دوم حوزه منافع سیاستمداران است که باید حقوقشان رعایت شود و بر کار خود تسلط داشته باشند و دایره سوم نیز حوزه منافع شهروندان و ساکنان شهر است که تمام آن ها باید از اجرای پروژه‌ها بهره‌مند شوند و به‌عنوان صاحبان اصلی شهر از آن استفاده کنند. 

وی ادامه داد: معمولا وقتی تصمیماتی می‌گیریم که جای دایره سوم در آنها خالی است، به این معناست که پروژه‌ها کمبود جدی دارند. تلاش می‌کنیم پروژه‌های جدیدی که در شهر خلق می‌کنیم، منافع هر سه را در بر بگیرند.

شهردار تهران با اشاره به شعار «تهران شهری برای همه»، تصریح کرد: قاعدتا من نباید به شما پروژه‌ای معرفی کنم ولی ده پروژه منحصربفرد را در برنامه‌ام داشتم که با هدفهای روشن انتخاب شده بود. یکی از این پروژه‌ها که نتیجه یک فراخوان آزاد بود، اتصال تپه‌های چیتگر به دریاچه خلیج فارس بود که برنده مسابقه در طرحش به یک «تهران‌آی» اشاره کرده بود. این یک پروژه است که محورش چرخ‌وفلکی به قطر ۱۳۰متر است که در دنیا هم منحصربفرد محسوب می‌شود و توسط هر پیمانکاری قابل انجام نیست، ضمن این‌که غیر از این چرخ‌وفلک فضاهای دیگری نیز دارد.

شهردار تهران گفت: مردم تهران سالها در ارتفاعات شمالی به امامزاده داوود می‌رفتند. با کشیدن مسیر جاده‌ای، این مسیر متروکه شده اما خاطره جمعی مردم از آن هنوز از بین نرفته است. این محدوده در حال حاضر وضعیت خوبی ندارد. مدیریت شهری تصمیم گرفته تله‌کابینی را از فرحزاد به این مجموعه طراحی کند. این پروژه یکی از مواردی است که امکان طبیعت‌گردی را نیز فراهم می‌کند.

حناچی افزود: در تهران خیابانی داریم به طول هجده کیلومتر که چیزی حدود بیست هزار چنار کهنسال مربوط به یکصد سال پیش در دو طرفش کاشته شده است؛ خیابان ولیعصر (عج) که یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های تهران بوده و جنوبی‌ترین نقطه شهر را به شمالی‌ترین وصل می‌کند. این خیابان ثبت ملی و ثبت جهانی شده است. 

شهردار تهران خاطرنشان کرد: این خیابان هم یک پدیده تاریخی و هم فرهنگی است و بنا داریم به‌جای بی‌آرتی مسیر ریلی‌ای را در آن طراحی کنیم. شاید بتوانیم به واسطه این طرح بخش‌هایی از خیابان ولیعصر (عج) را در طول روز و در ساعاتی به یک محور پیاده‌رو تبدیل کنیم. چنین پتانسیلی در خیابان انقلاب نیز وجود دارد.

حناچی محور فرهنگی و تاریخی تهران را موضوع مهمی دانست که از حصار شمالی شهر آغاز و به انتهای بازار ختم می شود و عنوان کرد: تهران از نظر تاریخی قابل رقابت با اصفهان است با این تفاوت که در اصفهان توانستیم ارزش‌های تاریخی را حفظ کنیم، اما در تهران به واسطه قرارگیری پایتخت بسیاری از فرصت‌ها را از دست دادیم. 

به گفته وی تهران شهری است که قدمت آثار باستانی کشف شده در آن به هشت هزار سال می رسد. آثار کشف شده در نقاط متعدد و اسکلتی که در امین سلطان پیدا شده، موید این ‌نکته است و نمایشگاهی که در ‌موزه ملی این اشیاء باستانی را به نمایش می گذارد، شاهدی است بر این مدعا.

شهردار تهران در ادامه با اشاره به این‌که تهران تحولات بسیاری را پشت سر گذاشته است، تصریح کرد: در جای جای این شهر اتفاقات منحصربفردی رخ داده که اگر ما به‌عنوان مدیران شهری به این واقعیت به عنوان یک آیتم تاثیرگذار نپردازیم، درست مثل این است که برگ‌های شناسنامه خودمان را پاره کرده‌ایم و قطعا دچار آلزایمر خواهیم شد.

حناچی گفت: در نظرسنجی که سال پیش از مردم تهران انجام شد، حدود هفتاد درصد به آلودگی و ترافیک به‌ عنوان مشکلات اصلی شهر اشاره کردند و این دو مشخصا به هم مرتبط‌اند. طبیعتا سرمایه گذاری برای توسعه حمل‌ونقل عمومی و کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی از موضوعاتی است که دنبال می‌کنیم و برای اینکه بتوانیم این موضوع را به شکل یکپارچه در شهر دنبال کنیم، در حال حاضر به سه هزار دستگاه اتوبوس شهری نیاز داریم. بنابراین، یکی از موضوعات مهم سرمایه‌گذاری همین اتوبوس‌های شهری است که معمولا دراختیار بخش خصوصی قرار دارند و می‌تواند فرصت خوبی برای سرمایه‌گذاران خصوصی باشد.

وی افزود: توسعه محورهای پیاده و فضای عمومی نیز از موضوعاتی است که قولش را داده‌ایم. من سه‌شنبه‌ها با دوچرخه به سر کار می‌روم تا به تقاضایی دامن بزنم که نظام مدیریت شهری را وادار کند آن را به رسمیت بشناسد. ما موظفیم فضایی را فراهم کنیم که مردم در آن راحت نفس بکشند. در تحلیل‌هایی که از آلودگی داریم، دریافته‌ایم عامل اصلی آلودگی، خودروهای مصرف‌کننده سوخت فسیلی است؛ سه میلیون موتور دوچرخ و تعداد زیادی خودروی شخصی و غیره. 

شهردار تهران تاکید کرد: بر این اساس، توسعه خطوط دوچرخه و محورهای پیاده از سیاست‌های اصلی ماست.

حناچی مزیت کشور را در حال حاضر وجود نیروی جوان ‌و تحصیلکرده‌ای دانست که به دلیل کاهش حجم سرمایه‌گذاری‌ها به دنبال کار است و تصریح کرد: بحث اشتغال موضوع محوری دولت و شهرداری است. حمایت از استارت آپ ها و میدان دادن به اکسلریتورها جزو سیاستهای اصلی ماست و این موضوع را به عنوان یک فرصت اصلی تعقیب می‌کنیم. امیدوارم بتوانیم با همکاری معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری در این حوزه به نتایج خوبی برسیم.

وی با بیان این‌که توسعه نمایشگاه جنوبی تهران بحث بسیار مهمی است، گفت: متاسفانه از نمایشگاه شمالی تهران غفلت شده است و اگر فقط یک ایستگاه مترو در نمایشگاه شمالی داشتیم، شاهد این ترافیک‌های سنگین نبودیم. در مورد اتصال این منطقه و منطقه۲۲ به حمل‌ونقل عمومی هم غفلت شده است. 

شهردار تهران بیان کرد: نمایشگاهی را در جنوب تهران ایجاد کردیم که البته یک دهم آن ساخته شده و مابقی‌اش می‌تواند توسط بخش خصوصی انجام شود؛ رییس‌جمهور هم قول همکاری در این موضوع دادند.

حناچی همکاران آلمانی‌ حاضر در مراسم را خطاب قرار داد و عنوان کرد: ما کارخانه سیمان ری را در تهران داریم که مربوط به سال ۱۳۱۲ است. بخش ابتدایی این کارخانه از آلمان وارد اما بخش قابل توجهی از خود کارخانه با سیمان خودش ساخته شد؛ نه‌تنها این کارخانه، که بخش قابل توجهی از تهران و ایران هم با سیمان کارخانه ری ساخته شد. شهرری بخشی از هویت خود را از این کارخانه دارد و «بچه پل سیمان» بودن یک هویت و بخشی از شناسنامه برخی از اهالی قدیمی آن محله است. 

وی یادآور شد: این کارخانه توسط آلمانی‌ها ساخته شد و جز سرمایه‌گذاری‌هایی است که در دوره پهلوی اول انجام شد. الان ۲۰ سال است این کارخانه تبدیل به متروکه شده که میتواند تهدید باشد، اما در عین حال می‌تواند یک فرصت باشد. ‌از این موارد در کشور فراوان داریم که بعضی از آنها توانستند بازتولید شوند، اما هنوز برای بسیاری از آنها این فرصت پیش نیامده است.