تعصب ساسانیان در نقش کردن تصاویر مقدسان بر صخره‌ها

به گزارش «تاریخ ما» به نقل از میراث‌آریابه‌نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی
و گردشگری، ندا اخوان‌اقدم  عضو هیأت علمی پژوهشکده هنر این
مطلب را در نشست تخصصی هنر ساسانی «شمایل نگاری یا شمایل شکنی »
که به همت پژوهشکده زبان شناسی، کتیبه ها و متون برگزار شد مطرح
کرد.

او گفت: «تاریخ دین زردشتی به لحاظ مستندات تصویری چندان غنی نیست
و یکی از دلایلی که برای این امر ذکر شده مخالفت این دین با
شمایل‌پرستی است.»

اخوان اقدم وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «در نظر زردشتیان تصویرسازی بی‌اعتنایی به
امور دینی و همچنین تلاشی برای آفرینش اهریمنی است که با این کار
امکان ورود نیروهای شرّ در قالب تصویر مهیا شده و به همین دو دلیل
گناه محسوب می‌شود.»

به گفته این پژوهشگر،  از سوی دیگر ساسانیان، زردشتیان
متعصبی بودند که تصاویری از مقدسان خود را بر صخره‌ها نقش کرده و
این موضوع را خلاف اعتقادات دینی خود نمی‌شمردند به همین دلیل
نقوش برجسته فراوانی از این دوره به‌ جامانده است.

این عضو هیأت علمی پژوهشکده هنر اظهار کرد: «برخی از محققان آنان
را مخالفان سرسخت تصاویر بدون تکیه‌گاه یا همان مجسمه‌های ایستاده
و از این رو شمایل‌شکن می‌دانند و معتقدند شمایل‌شکنی از
زردشتی‌گری به مسیحیت و اسلام راه یافته و  از سوی دیگر برخی
نیز ساسانیان را پیرو جنبش ضدشمایلی معرفی می‌کنند.»

او در پایان وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «اما با توجه به مفهوم شمایل‌شکنی و
ضدشمایلی و نیز آثار به جامانده از ساسانیان اعم از بصری و ادبی
به نظر می‌رسد که آنان در زمینه  تصویرسازی مقدسان دینی خود
فاقد تخیل تصویرپردازی بودند.»

 

 

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.