چشمه علی ری؛ آنچه بود و آنچه شد

به گزارش خبرنگار «تاریخ ما»، حالا اما از چشمه علی تنها افسوس و آه مردم ری باقی مانده است. در سال ۹۴ بود که آخرین فرش های از خانه های مردم ری بیرون آورده شده تا برای نوروز ۹۵ شسته شوند.

در گذشته های خیلی دور کتیبه قاجاری و چشمه جاری در کنار آن ابهتی مثال زدنی داشت

همان زمان که زمزمه های ایجاد مترو در نزدیکی چشمه علی شنیده می شد اما همان زمان هم فرماندار بخش مرکزی ری نسبت به این موضوع هشدار داده بود. ولی کسی جدی نگرفت. حسن خدادادی گفت که قرار است مترو از کنار آثار تاریخی شهرری مانند برج طغرل و چشمه علی بگذرد و باید مسئولان میراث فرهنگی دست بجنباند.

چشمه علی ری تفرجگاه مهم اهالی شهرری بود

از یکی دو سال بعد تازه خبرها در این باره بیشتر شد و هر کسی نظری داد و تا امروز اما همچنان این چشمه در حال خشک شدن و دوباره جاری شدن آب است.

تورهای بازدید از چشمه علی به این مکان می آمدند تا میراث را در کنار طبیعت مشاهده کنند

در این میان مسئولان سازمان میراث فرهنگی نیز هیچگاه اقدام قاطعی را انجام ندادند گاهی منتظر مطالعات شرکت مترو بودند و گاهی نیز هشدار می دادند. اما اقدام قاطعی از سوی سازمان متولی میراث فرهنگی انجام نشد. شاید چون فعالیت های عمرانی در اولویت است تا نسبت به نگهداری از میراث باستانی!

آب تنی در چشمه آن هم در فصل تابستان جزو تفریحات کودکان به شمار می رفت

اما در هر حال فعالیت های عمرانی مترو در خط ۶ باعث شده است تا دیگر چشمه علی به روزهای خوش گذشته برنگردد و این چشمه هشت هزار ساله خشک بماند.

شستن فرش نزدیک ایام عید در آب دریاچه به یکی از رسوم مردم ری تبدیل شده بود

برای بررسی میزان کاهش دبی آب هم یک ترازی گذاشته شود تا هر کسی می آید متوجه شود که زمانی اینجا پر آب بود و حالا نیست! اگر برای یکی دو روزی هم آب دوباره به چشمه جاری می شود موقتی است.

چشمه علی خشکید

آنچه که در این مدت به جا گذاشته است تنها جلبک هایی است که در دریاچه رشد کرده اند و فضا را نازیباتر. مدتی بگذرد این جلبک ها بوی متعفنی را نیز به دنبال خواهند داشت تا وقتی که دیگر همه از این چشمه فراری شوند.

جلبک ها روئیدند

اگرچه قرار بود تا مسئولان ری نسبت به زدودن سبزه های رشد کرده روی صخره ها و جلبک های چشمه اقدام کنند اما این کار نیز انجام نشده است.