چالش باستان‌شناسان به کارگیری جدیدترین روش‌های حفاظتی توسط با تجربه‌ترین مرمتگران است
به گزارش «تاریخ‌ما» به نقل از میراث آریا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی
و گردشگری، فتح الله نیازی پژوهشگر و مرمت گرآثار تاریخی –فرهنگی
این مطلب را در نشست گزارش به همکار پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار
فرهنگی –تاریخی مطرح کرد و گفت: «محوطه های باستانی، تاریخی و
فرهنگی به جا مانده از گذشتگان نشانی از توانمندی و
خلاقیت بشر در طول تاریخ است.»
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: «حفظ و نگهداری این محوطه ها در درک
مفاهیم، ارزشها و ماهیت کالبدی این نشانه های فرهنگی و انتقال آن
به جامعه کنونی کمک شایانی می کند.»
او به خبرنگار تاریخ ما گفت:: «در راستای تعامل بین پژوهشکده های باستان شناسی و
حفاظت و مرمت آثار فرهنگی –تاریخی پژوهشگاه، نتایج بسیار مفیدی
از مرمت های صورت گرفته طی کاوش های انجام شده در مناطق مختلف
کشور بدست آمده است.»
نیازی حفاظت و مرمت پیش، حین و بعد از کاوش های باستان
شناختی را در این حوزه بسیار مهم دانست و اظهار کرد: «اختصاص
بودجه جدای از کاوش برای انجام این اقدامات لازم و ضروری است.»
او در ادامه از تجارب حفاظت حین کاوش در محوطه های سد للار سیمره
ایلام، تپه ریوی خراسان شمالی و بازه هورخراسان رضوی سخن
گفت و افزود: «در این حوزه همکاری های متقابل معاونت سازمان میراث
فرهنگی، اداره کل میراث فرهنگی استانها و پژوهشگاه میراث فرهنگی
و گردشگری همسو و در یک راستا نتایج قابل قبولی در اهداف
این کاوش ها به ثمر رساندند.»
او وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «پژوهشکده حفاظت و مرمت در سالهای اخیر در حوزه
حفاظت های حین و بعد از کاوش های باستان شناسی و مطالعات
آزمایشگاهی داده های باستان شناسی مجموعه های یاد شده را همراهی
کرده است.»
او با تأکید بر برخورداری پژوهشگران این حوزه ازدانش روز تصریح
کرد: «ارتباط میان باستان شناسان و مرمتگران در دنیا و ایران به
یک چالش تبدیل شده و البته این چالش از جهاتی خوب است زیرا حساسیت
باستان شناسان را دربهره مندی از دانش روز و بهره گیری از
بهترین روش های حفاظتی توسط با تجربه ترین مرمتگران نشان می‌دهد.»
آسیب شناسی آثار شیشه‌ای موزه آبگینه
دیگر سخنران این نشست نرگس دوستی به بیان بخشی از پروژه
«طبقه‌بندی آسیب‌ها و تعیین اولویت‌های حفاظتی آثار شیشه‌ای
موزه‌های کشور (فاز اول: موزه آبگینه و سفالینه)» پرداخت که توسط
وی با همکاری زهره محمدیان انجام گرفته است.
او به خبرنگار تاریخ ما گفت:: «برای حفاظت یک مجموعه اولین قدم، کسب اطلاعاتی جامع
درباره وضعیت کنونی مجموعه، شناسایی آثاری که نیاز به اقدامات
حفاظتی یا مرمتی دارند و تخمین زمان لازم برای کار است.»
او یکی از مهمترین فواید ایجاد پایگاه اطلاعاتی از وضعیت اشیاء،
را اولویت‌بندی کردن آثار و مدیریت برنامه‌های کاری دانست.
دوستی با بیان اینکه این پروژه در دو بخش تئوری و عملی به بررسی
آسیب‌های آثار شیشه‌ای در موزه‌ها می‌پردازد وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «در بخش
تئوری کلیاتی درباره فرایندهای تخریب و نشانه‌های ظاهری انواع
تخریب با استفاده از منابع علمی گردآوری شده است.»
او گفت: «در بخش عملی آثار شیشه‌ای موزه آبگینه (فاز اول آثار
موجود در مخزن) مورد بررسی قرار گرفتند و برای ثبت آسیب‌ها
فرم آسیب‌شناسی مخصوص آثار شیشه‌ای طراحی شد.»
او با بیان این نکته که بخش‌های مختلف فرم به گونه‌ای طراحی
شده که در نهایت می‌توان آنها را با هم مقایسه کرده و به اطلاعات
آماری دست یافت وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «تا کنون در حدود 25% آثار شیشه‌ای
مجموعه بررسی و شناسنامه حفاظتی (شامل وضعیت اثر و اولویت حفاظتی)
برای آثار تهیه شده است.»