درویش خان هنرمند نامی موسیقی سنتی ایران
موسیقی سنتی ایران ستاره‌های زیادی را به خود دیده است. ستاره‌هایی که در شکل گیری شیوه‌های جدید موسیقی و سازهای جدیدتر و بهتر نقش داشته اند. یکی از این ستاره ها درویش خان بوده برای خود ویژگی‌های هنری منحصر به فردی داشته و توانست تغییر و تحولات بنیادین و کارآمدی را در موسیقی سنتی ایران به وجود آورد که تا امروز هم پابرجا بوده اند. در این نوشته قصد داریم تا مروری بر فعالیت‌های وی در زمینه موسیقی داشته باشیم. پس تا انتهای این نوشته با ما همراه باشید.
لطفا نظرات خود را در انتهای پست و از طریق بخش کامنت برای ما ارسال کنید.
تولد و ورود به موسیقی
غلامحسین درویش که بیشتر با نام درویش خان او را می‌شناسند در سال 1251 در تهران متولد شده بود. مادر وی از ترکمانان بوده و پدرش هم طالقانی بوده است. پدر وی آشنایی مختصری با سه تار داشت و به همین خاطر توانست اصول ابتدایی موسیقی را به فرزندش بیاموزد. از همان جایی که پدر او به موسیقی علاقه داشت فرزندش را به مدرسه موسیقی دارالفنون برده تا او بتواند با موسیقی آشنایی بیشتری پیدا کند.
غلامحسین درویش بعد از مدتی به دربار شاه رفته و در آنجا نوازندگان زیادی دید و به این خاطر که خود پیش زمینه ای در موسیقی داشت به تار علاقه پیدا کرد. او این اتفاق را به پدرش خبر داد و پدرش نیز برای او یک سه تار تهیه کرده و مقدمات کار با این ساز را به وی آموزش داد. درویش تحت نظر آقا حسینقلی قرار گرفته و تار را بخ صورت پیشرفته تری آموخت. او ممتازترین شاگرد آقا حسینقلی گردید. پس از مدتی با برادر استادش یعنی میرزا عبدالله فراهانی آشنا شده که سبب پیشرفت بیشتر او هم شد.
ویژگی‌های هنری وی
روح الله خالقی در رابطه با این هنرمند در یکی از کتاب هایش گفته است که درویش خان تار و سه تار را بسیار خوب می‌نوازد و بر ترکیب صداها با یکدیگر تجربه و علم دارد.
شیوه ای نو از موسیقی توسط شیدای شیرازی و عارف قزوینی در آن دوره شکل گرفته بود . اما این دو هنرمند اصول موسیقی و آهنگسازی را به شیوه ای حرفه ای نیاموخته بودند. آن ها هر کدام از تصنیف ها را بر اساس ذوق خود ساخته ، روی آن شعر قرار می‌دادند و آن را اجرا می‌کردند. اما درویش خان که با اصول موسیقی بین الملل هم آشنا شده بود، این شیوه‌ی موسیقی را به صورت یک حرفه کاملا جدا در آورد.
از این هنرمند آثار فراوانی بر جای مانده است.