کوچ جمعی آمریکاییان از شهرهای بزرگ پیش از فروپاشی کامل

سایت فرهنگی تاریخ ما ـ گروه غرب از نگاه غرب: آمریکاییان در سال 2020 «دسته دسته» از شهرهای بزرگ گریخته اند و بر اساس یک مطالعه جدید حتی آمریکاییان بیشتری قصد دارند در سال 2021 شهرها را ترک کنند. رسانه های شرکتی می کوشند این کوچ جمعی را به عنوان پدیده ای موقتی صورت بندی کنند، اما هیچ چیز این اتفاق موقتی نیست. میلیون ها میلیون نفر به چشم خود شاهدند که جامعه ما به معنای واقعی کلمه همه جا در پیرامونمان در حال ذوب شدن است و آنها می خواهند تا وقتی که این کار از دستشان ساخته است خود را به جای امنی برسانند. من در هفته های اخیر مقالاتی درباره مشکلات خاصی که در شیکاگو و سان فرانسیسکو جریان دارد نوشته ام، اما حقیقت این است که عملا اجزای تمام شهرهای بزرگ در حال از هم باز شدن است و همین عامل است که به مردم انگیزه رفتن از شهرها را می دهد نه خیال رفتن به دنبال مراتع سرسبزتر.
با توجه به اینکه آمریکاییان زیادی قصد رفتن دارند، این مسئله باعث شده تا قیمت مسکن در مناطق حومه و روستایی پرطرفدار به یکباره افزایش زیادی پیدا کند. تا جایی که در برخی از قسمت های کشور به سختی می توان خانه ای برای خرید پیدا کرد. در بوزمن مونتانا یک نفر عملا  روی تکه مقوایی نوشته اگر کسی خانه ای دارد به او بفروشد و در خیابان ها به راه افتاده بود: «شون هاوکزفورد که ساکن بوزمن است گفته است: «من فقط می خواهم یک نفر یک خانه به ما بفروشد. روی تابلویم نوشته ام خواهش می کنم یک خانه به من بفروشید.» شاید شما هم هاوکزفورد را دیده باشید که با این تابلونوشته مقوایی در خیابان اصلی شهر بالا و پایین می رود و از مردم می خواهد که یک خانه به او بفروشند.»
این مرد بی خانمان نیست و در اینجا از این پدیده حرف نمی زنیم که خود داستان جداگانه ای دارد. شون هاوکزفورد مردی خانواده دار و صاحب کسب و کاری موفق و دارای یک وام خرید مسکن مصوب است. فقط هرچه می گردد نمی تواند خانه ای برای خریدن پیدا کند. به گفته هاوکزفورد او در طول 6 ماه گذشته 18 پیشنهاد دریافت کرده، ولی در نهایت هیچ کدام حاضر نشده اند خانه شان را به او بفروشند.
من هشدار داده بودم که چنین چیزی می تواند اتفاق بیفتد. گفته بودم که وقتی به هم ریختن اوضاع شروع شود، آمریکاییان دیگر به راحتی قادر نخواهند بود به جای جدیدی نقل مکان کنند، چون وقتی گروه های بزرگی از آمریکاییان به ناگهان به فکر جا به جایی بیفتند، با میزان بسیار زیادی تقاضا برای خانه های موجود رو به رو خواهند شد. ان بی سی نیوز برای توصیف این کوچ جمعی که سال گذشته شاهد آن بوده ایم از عبارت «دسته دسته» استفاده کرده است: «آمریکاییان برای فرار از همه گیری ویروس کرونا دسته دسته از شهرهای بزرگ گریخته اند و بسیاری از آنها به طور دائم یا برای مدتی نامعلوم در این مناطق ماندگار شده اند. اما این فرار بسته به اینکه از چه کسی بپرسید معانی متفاوتی دارد.»
تا پیش از این هیچ گاه شاهد چنین اتفاقی در تاریخ آمریکا نبوده ایم. طبق اعلام مرکز تحقیقاتی پیو حدود یک ششم از کل آمریکاییان در سال 2020 یا نقل مکان کرده اند یا کسی را می شناسند که نقل مکان کرده باشد: «بر اساس پیمایشی که مرکز تحقیقاتی پیو در ایامی که همه گیری در ژوئن 2020 در اوج خود قرار داشت انجام داده، بالغ بر یک ششم از آمریکاییان در نتیجه کووید 19 یا از شهرها نقل مکان کرده اند یا کسی را می شناسند که این کار را کرده است. دلایلی که آنها برای این نقل مکان ها ذکر کرده اند به شدت متنوع هستند؛ از فراخوانده شدن به خدمت فعال نظامی تا  تعطیلی خوابگاه های دانشجویی و البته مضیقه های مالی ناگهانی.»
رسانه های شرکتی مدام می کوشند این مهاجرت جمعی را به گردن کووید19 بیندازند، ولی حالا که همه گیری کرونا در حال فروکش است، آمریکاییان همچنان در شمار بالا در حال نقل مکان هستند. در واقع مطالعه ای که اخیرا انجام شده نشان می دهد که « به نسبت سال 2020 حدود20 درصد دیگر از مردم در حال برنامه ریزی برای نقل مکان به جای دیگری در سال 2021هستند.»
اگر من نیز هم اکنون در یک شهر بزرگ در ساحل شرقی یا غربی زندگی می کردم، انگیزه بسیار بالایی برای نقل مکان از آنجا داشتم. برای مثال ببینید در لس آنجلس چه خبر است: «لس آنجلس بزرگ ترین شهر ایالت و مسلما پرجمعیت ترین شهر کنونی در ایالات متحده، به نمادی از جرایم خشونت آمیز تبدیل شده است، به خصوص به پناهگاهی برای سازمان بزرگ، به شدت خشن و به سرعت در حال رشد ام اس  13 که در گزارش های رسانه ای مدام به اشتباه از عنوان «دارو دسته» برای آن استفاده می شود.  ام اس 13 دارای بیشتر از 50 هزار عضو در سراسر جهان است که بنا بر ارزیابی های خصوصی از بسیاری از ماموران پلیس در لس آنجلس، این تعداد رسما دست کم 10 هزار نفر و احتمالا دو برابر بیشتر از این است.»
جرمیا بیتی اخیرا سری به مناطق ثروتمند مرکز شهر لس آنجلس زده و تصاویری که از این مناطق گرفته بهت آور است. لس آنجلس هرگز چنین شکل و شمایلی نداشته و هر روز که می گذرد بدتر می شود. البته ممکن است خیلی ها بگویند که وضعیت سان فرانسیسکو حتی از این هم بدتر است: «سان فرانسیسکو – این شهر «هر کاری مجاز است» آمریکا- حتی شکل و شمایل بدتری دارد. مکان های بسیار معروف، از نظر تاریخی پر طرفدار و زیبای این شهر اکنون پر است از  افراد خیابانگرد پرخاشگر با رفتاری غیرمعقولانه که آشکارا در خیابان ادرار و اجابت مزاج می کنند. اکنون وضعیت خدمات عمومی در این شهر بسیار وخیم است.»
البته این فقط افراد نیستند که در حال نقل مکان از شهرها هستند. در ماه های اخیر شاهد بوده ایم که تعدادی زیادی از کسب و کارها نیز همین تصمیم را گرفته اند. در یک مقطع نام الون ماسک مدیر عامل تسلا به تیتر اخبار سراسر جهان راه یافت، چون گفته بود زمان آن است که این شرکت به خیر و خوشی کالیفرنیا را ترک کند.
من اصلا او را سرزنش نمی کنم. کدام آدم منطقی در این مقطع کالیفرنیا را به تگزاس ترجیح می دهد؟ در ساحل شرقی نیز عده زیادی از کسب و کارها در حال ترک نیویورک هستند. شاید باورتان نشود، اما حتی بازار سهام نیویورک نیز به فکر ترک این شهر افتاده است.
متاسفانه اوضاع در این کشور بسیار ناخوشایند شده و هیچ یک از بخش های کشور از این سرنوشت مصون نخواهند بود. همه ما این درد و رنج را احساس خواهیم کرد. اما اگر شما احساس کردید که انگیزه رفتن از شهرها را پیدا کرده اید، من به زودی زود این کار را خواهم کرد، چون تا چند وقت دیگر در همین سال جاری، وقایع جهانی با روندی فزاینده شتاب خواهند گرفت.
نویسنده: مایکل اسنایدر (Michael Snyder) نویسنده و روزنامه نگار
منبع: https://b2n.ir/h09563

انتهای پیام/