چوب ناکارآمدی مدیران بر پیکر نحیف گردشگری کشور

سایت «تاریخ ما» ، گروه استان‌ها- رویا امانی: امروزه صنعت گردشگری یکی از صنایع پر بازده و پر سود جهان محسوب می شود و کشورهای گوناگون با برنامه ریزی و حرکت در راستای توسعه این صنعت توانسته اند درآمد زیادی در این زمینه کسب کنند، که با توجه به ظرفیت‌های گردشگری، میراث مادی و معنوی کشورمان، انتظار می رود، این اتفاق در ایران نیز رخ داده و بتوانیم به جذب گردشگران خارجی به سوی میراث فرهنگی و معنوی کشور پرداخته و از این راه کسب درآمد کرده و نیز فرهنگ، سنن و آداب و رسوم کشورمان را در جهان اشاعه دهیم.

این اتفاق در بسیاری از کشورها افتاده است و صنعت پاک و بی آلایندگی توریسم، توانسته نقش مهمی در ارزآوری این کشورها ایجاد کرده و نیز سبب اشتغال زایی در آن ها شود، اما در ایران متاسفانه شاهد عدم موفقیت در زمینه جذب گردشگران خارجی هستیم، دلایل این عدم موفقیت و راهکارهایی که می توان به کار بست، تا این ناکامی را جبران کرد، چیست؟

این ها سوالاتی است، که برای دریافت پاسخ آن ها با «رامین پولادرگ» دبیر کمیسیون سلامت و گردشگری اتاق بازرگانی ایران و عراق به گفتگو نشستیم، که حاصل آن در ادامه می آید:

* مشکلاتی که به صنعت گردشگری کشور آسیب رسانده چیست؟

میراث فرهنگی ایران همیشه برای جهانیان جذاب بوده، چرا که در بسیاری از موارد آثار فرهنگی کشورمان ارزش جهانی داشته و در واقع جزو آثار مشخص کننده نوع تمدن جهانی است، اما این روزها به دلیل مسائل بین المللی و قطع رفت و آمدها و حذف هتل ها و مراکز اقامتی از وب سایت های پیشنهاد دهنده مراکز اقامتی جهانی، که قبل تر این امکان را برای گردشگران جهان مهیا می کرد، که به صورت آنلاین و با کارت های اعتباری جهانی خود در ایران هتل رزرو کنند، شاهد کاهش تقاضاهای رزرو اماکن اقامتی در کشور توسط گردشگران بین المللی هستیم.

از طرف دیگر مدیریت ناکارآمد مدیران حوزه گردشگری نیز مزید بر علت شده تا شاهد از رونق افتادن همکاری های مشترک بین المللی و تعطیل شدن کرسی های ایران شناسی در خارج از کشور باشیم.

* مدیریت نا کارآمد در صنعت گردشگری چه تاثیراتی دارد؟

مدیریت نا کارآمد و جناح بازی سبب ایجاد مشکلات کنونی در صنعت گردشگری کشور شده است، عدم حرکت به سوی شکل گیری تصویری مثبت از ایران و کاهش سرمایه گذاری خارجی در هتل داری کشور و نیز کاهش گردشگران خارجی از جمله آثار مدیریت نا کارآمد در حوزه گردشگری است.

* سهم بخش خصوصی در این میان چه می تواند باشد؟

عملا سهم بخش خصوصی با توجه به وضع موجود در این عرصه بسیار ناچیز است، چرا که نظام تصمیم گیری کشور سهم گردشگری را به طور جدی مشخص نکرده است و سیستم تصمیم گیری و نظارتی برای انجام فعالیت های گردشگری و اخذ مجوزهای لازم در این حوزه وجود ندارد، که سرمایه گذار و یا ایده پرداز و یا فعال گردشگری بتواند به آن نهاد یا ارگان مراجعه کند.

اگر کسی خواهان ورود به این حوزه باشد، دچار سردرگمی خواهد شد و نمی داند که به کدام ارگان باید مراجعه کند. حال به همه این چالش ها نداشتن تحصیلات آکادمیک مدیران و نبود سیستم جامع آماری کشور در گردشگری و زیرساخت های فکری و باور توانمندی کشور نسبت به گردشگری را نیز باید اضافه کرد.

از طرفی برای همه این سوال پیش می آید بودجه هایی که بعضا برای گردشگری اختصاص داده می شود در کدام مسیر هزینه شده و یا خواهد شد.

این ناهنجاری ها در گردشگری ایران باعث شده است، که نتوان به آن نام «صنعت» اطلاق کرد و ضروری است که نوع نگاه سیاستمداران وبرنامه ریزان در این حوزه پیش از آن که دیر شود، تغییر کند.

* معضلات اصلی  جذب گردشگران خارجی در کشور چیست؟

عدم به کارگیری جوانان در مدیریت های صنعت گردشگری و غفلتی که به لحاظ اقتصادی در این زمینه وجود دارد، به معضلات موجود در دنیای خارج و موانعی که دشمنان بر سر راه ایران گردی قرار می دهند، افزوده می شود.

دشمنان با ترویج پروژه ایران هراسی واسلام هراسی و ارائه تصویر ژئوپلیتیکی بی ثبات، بحران ها در این حوزه را دو چندان کرده اند.

در واقع می توان گفت ۲ عامل عمده ایران هراسی و دشمنی ها علیه کشورمان و مدیریت نا کارآمد و خسته در صنعت گردشگری، خسارات جبران ناپذیری در این حوزه وارد کرده است.

اکنون که عهد شکنی آمریکا و خروج از برجام سبب سخت تر شدن فعالیت های گردشگری بین المللی کشور و جذب گردشگران خارجی شده است، می بایست با برنامه ریزی ها و استراتژی مدون و حساب شده و به دور از روزمرگی در جهت جبران این کاستی ها گام برداریم

* چه راهکارهایی برای به حداقل رساندن معضلات موجود پیشنهاد می کنید؟

نهادینه کردن سرمایه گذاری  وتوسعه خدمات تورگردی فراملی، تقویت تنوع بازار به ویژه در کشورهای اروپایی و مدیریت تبلیغات برای خنثی کردن تبلیغات منفی علیه ایران و همچنین تقویت نظام برنامه ریزی و مدیریت مبادلات بانکی، مدیریت ناوگان حمل ونقل، کنار گذاشتن مدیران ناکارآمد و به کارگیری مدیران جوان واستفاده درست از پتانسیل مناطق آزاد و کنار گذاشتن مدیران فرسوده این مناطق از جمله راهبردهایی است، که می توان برای بهره وری در بنگاه های گردشگری و این حوزه به کار برد.