دور بودن مازندران از مدل گردشگری نسل سوم

علی ماهفروزی در گفت‌وگو با «تاریخ‌ما» با بیان این که آمارهایی که در سه حوزه صنعت، گردشگری و کشاورزی در مازندران وجود دارد، نسبتا دقیق نیست، اظهار کرد: مازندران با توجه به شرایط اقلیمی و ظرفیت هایی که در حوزه های مختلف دارد، می تواند در بخش کشاورزی، صنعت به ویژه در صنایع تبدیلی و کوچک و هم گردشگری دارای اهمیت خاص باشد و با سند توسعه مشخص به اهداف خود در این حوزه ها برسد، این اهداف می تواند بر اساس ماهیتی که سند آمایش استان آن را تبیین کرده، صورت گیرد؛ هر بخش در واقع خروجی از سند آمایش استان بوده و با توجه به تمامی جهات می تواند به یک توسعه پایدار برسد.

یک کارشناس گردشگری خاطرنشان کرد: وقتی در حوزه‌ای صحبت از توسعه پایدار می کنیم در واقع جمعیت ساکن و محیط زیست باید کاملا مورد توجه قرار گرفته باشد.

ماهفروزی با اشاره به اینکه مازندران در دو دهه اخیر با توجه به گردشگری خاص و عنوان خانه دوم نسبت به دو حوزه دیگر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، یادآور شد: بسیاری از املاک و زمین ها مورد تفکیک قرار گرفته و به زمین های کوچک تری تقسیم و باعث شده به صورت ارزان در اختیار مردمی قرارگیرد که شاید مدت کوتاهی را می خواهند در مازندران باشند. اگر همین روند ادامه داشته و جمعیت مازندران با تقسیم اراضی افزایش پیدا کند، شرایط کشاورزی و آب مناسب و اوضاع اجتماعی تغییر می‌کند اما می توان با مدل های مشخصی که در دیگر نقاط مختلف کشورها وجود دارد مانند منطقه باباریا در آلمان، هم در حوزه کشاورزی و صنایع تبدیلی کوچک توسعه داشته و هم گردشگری رونق داشته باشد.

ماهفروزی خاطرنشان کرد: این مدل را در ایتالیا، ترکیه، آمریکا و مالزی در سال های اخیر شاهد بودیم که به سمت گردشگری زراعت رفت، در این بخش هم صنعت و هم صنایع تبدیلی وجود دارد و هم کشاورزی توسعه یافته و تغذیه سالم و گردشگری رشد پیدا کرد؛ در واقع یک مدل موفق که هر سه بخش را مستقیما تحت تاثیر قرار می دهد.

کارشناس میراث فرهنگی و گردشگری مازندران با تاکید بر این که اگر کارخانجات پساب‌ها را وارد رودخانه‌ها کنند و رودخانه ها عاری از ماهی و گونه های مختلف آبزیان در رودخانه ها باشند، آن زمان نباید صحبت از صنعت پایدار کنیم، گفت: صنعت پایدار ،صنعتی بوده که در یک چشم انداز 100 ساله شرایط زندگی مردم را بهبود بخشیده و این بهبودی درحوزه های مختلف زندگی مردم دیده شود؛ وقتی در کنار رودخانه ها قرار می گیریم باید حس خوبی داشته باشیم.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: به جای 10 میلیون مسافر که وارد مازندران می شود؛ اگر 50 میلیون مسافر هم داشته باشد در آینده پاسخ خوبی نمی‌توان گرفت؛ برای این منظور باید به توسعه پایدار توجه خاصی کرده در واقع صنعت، کشاورزی، محیط زیست، حوزه های اجتماعی، اقتصادی و گردشگری باید با هم رشد کند، نه این که فقط یک بخش مثل کشاورزی توسعه پیدا کرده و در کنار آن مشکل کم آبی داشته باشیم.

وی تصریح کرد: باید در عمل به این نتیجه برسیم که طی 100 سال آینده منابع و ظرفیت، زیبایی عمومی و محیط زیستی ما و جامعه ای با رفاه اجتماعی بالا شاهد باشیم و اگر با برنامه ریزی پیش برویم شاهد جامعه ای شاداب خواهیم بود. ما در حال حاضر به هر سه بخش صنعت، کشاورزی و گردشگری در کنار هم نیاز داریم اما باید یک مدل مشخص، علمی و آکادمیک بوده و قابلیت اجرایی داشته باشد.

ماهفروزی تصریح کرد: مازندران در هر سه بخش صنعت، کشاورزی و گردشگری با مشکل رو به رو است و هر کدام مسیر خاص خود را طی می کند و جایگاه آن ها دبیرخانه توسعه استان بوده و در آنجا باید سهم هر کدام در توسعه مازندران مشخص باشد و به عبارتی مشخص شود امروز در چه جایگاهی قرار داشته و در آینده باید در کجا قرار گیرد. 
انتهای پیام