سینما ، زندگی چند هنرمند با درآمد کلان نیست!
به گزارش سرویس اخبار تاریخ ما، پنجم اسفندماه نمایندگان مجلس در یک جلسه علنی و در جریان بررسی جزئیات لایحه بودجه ١۴٠٠ در بخش درآمدی بند الحاقی ۳ تبصره ۶ ماده واحده‌ای را به تصویب رساندند که براساس آن معافیت مالیاتی فعالیت‌های هنری از قبیل بازیگری موضوع بند(ل) ماد(۱۳۹) قانون مالیات‌های مستقیم، صرفاً تا سقف دو میلیارد ریال در سال قابل اعمال است و بعد از آن حسب مورد به نرخ ماده (۱۰۵) یا ماده (۱۳۱) قانون مالیات‌های مستقیم مشمول مالیات می‌شود.
از آنجا که در خبرهای منتشر شده در این باره صرفا بازیگری به عنوان یک نمونه از فعالیت‌های هنری اشاره شده بود، این تصور به وجود آمد که مالیات فقط برای سلبریتی‌هاست، اما منوچهر محمدی – تهیه‌کننده سینما – تاکید کرد: آنچه در مجلس تصویب شد شامل کلیه فعالیت‌های سینمایی از جمله سینماداری، پخش، تهیه‌کنندگی، تولید، فیلمبرداری، صدابرداری، بازیگری، مونتاژ، چهره‌پردازی و غیره است؛ یعنی تمام صنف‌های تعریف‌شده در صنعت سینما را شامل خواهد شد. این در حالی است که برخی از همکاران ما در سینما تصور می‌کنند این قانون مالیاتی فقط برای بازیگران و بعد هم فقط برای عده‌ای از آن‌ها تصویب شده در صورتی که اصلا این‌طور نیست.
او همچنین اضافه کرد: این مصوبه به دلیل متناسب نبودن با شرایط اقتصادی موجی از نارضایتی‌ها را به وجود خواهد آورد و قطعا عواقب ناخوشایندی خواهد داشت.
حال پس از گذشت مدتی، کانون کارگردانان و انجمن تهیه کننده – کارگردانان سینما نیز به این موضوع واکنش نشان داده و در بیانیه‌ای که در اختیار سرویس اخبار تاریخ ما قرار داده‌اند ، آمده است:
«نمایندگان محترم مجلس، آنچه در روز پنجم اسفندماه در صحن علنی مجلس و در قالب اصلاح موضوع معافیت مالیاتی هنرمندان اتفاق افتاد ، در شکل اجرایی‌اش و در تقابل با تمامی جامعه سینمایی متأسفانه می تواند مصداق «لااله بدون الاالله» باشد!
بند «ل» ماده ۱۳۹ قانون مالیات های مستقیم حاصل سالیان دراز مشاوره و همراهی و همکاری مسئولان امور مالیاتی و نمایندگان مطلع صنوف مختلف و متفاوت هنرمندان است. بیش از دو دهه است که کارگروه های خبره صنفی در امور مالیاتی و هیات های حل اختلاف دو جانبه ، به اصلاح و پالوده کردن اجزاء این رابطه و وظیفه ملی همت گمارده اند.
قانون مصوب نمایندگان محترم مجلس بر خلاف آنچه که در هیاهوی خبری گفته شد، متاسفانه تصمیمی نیست که تنها یک گروه خاص با تعریفی مبهم و بدون هویت مشخص تحت عنوان «سلبریتی» را در برگیرد ؛ بلکه شامل همه خانواده بزرگ هنرمندان سینما، تئاتر، موسیقی ، نویسندگان و مترجمان و دیگر هنرها می شود که اکثریت شان تلاش‌گران گمنامی هستند که تحت فشار اقتصادی ناشی از نبود عرصه شغلی مناسب و یا بیکاری درازمدت که گاه به چند سال می رسد، در مجموع و به طور میانگین به درآمدی ناچیز جهت اداره زندگی خود و خانواده شان بسنده می کنند.
طبعا اگر کارگردان ، تهیه کننده ، فیلمنامه نویس، بازیگر و یا هر کدام از عوامل مشغول در این عرصه بعداز چندسال بیکاری و درآمد صفر، بخت این را داشته باشد که به پیشنهاد کاری جدیدی فراخوانده شود، با تغییراتی که دراین قانون صورت پذیرفته، بدون توجه به سرشکن شدن مبلغی که دریافت می کند به سال های بیکاری قبلی، مودی را به ناگاه مشمول مالیاتی غیر عادلانه خواهد کرد. مضاف بر آنکه بر خلاف شایعه کذبی که گروهی فراگیر کرده اند ، تاکنون نیز تمامی دست اندرکاران هنر و فرهنگ فراتراز یک رقم مشخص سالانه الزام به پرداخت مالیات داشته و دارند.
نادیده انگاری یکباره این مناسبات قوام یافته بین تمامی اهل هنر و طبعا اجرای آن می تواند این باقیمانده الفت اهل هنر و فرهنگ را در همراهی با دولت، و نیز نظام قانون گذاری کشور، در خطر جدی قرار دهد ؛ آن هم دراین شرایط ناگوار که فشارهای همه جانبه اقتصادی روزگار تلخی را برای مردمان ما رقم زده است و علاوه برآن ما اهالی هنر همچنان با عوارض تعطیلی و بیکاری دوران کرونا دست و پنجه نرم می کنیم.
نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به حتم اذعان خواهند فرمود که افزایش امید، شادی و تزریق شوق به زندگی در آحاد مردم وظیفه بزرگی است که بر دوش همه جامعه هنری است و این گونه اقدامات شتابزده بی شک می تواند این مسئولیت و حس همراهی بزرگ را دچار خدشه و آسیب جدی گرداند.
ما خواستار بازنگری، بررسی مجدد و واکاوی دقیق و درست مسئله مالیات اهالی هنر هستیم.»
پایان خبر / تاریخ ما