در پیست دیزین چه می‌گذرد؟
به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، پیست اسکی دیزین همزمان با پیست توچال و دربندسر از دی‌ماه ۹۹ باز شده است. دیزین بزرگ‌ترین پیست اسکی و یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری ایران است که در فاصله یک‌ساعتی تهران قرار دارد. دسترسی آسان آن از طریق جاده چالوس و آزادراه تهران ـ شمال باعث شده پیست دیزین این روزها، حتی وسط هفته هم شلوغ باشد.
برخی از مربیان و اسکی‌بازها که در روزهای گذشته به پیست دیزین رفته‌اند، شاهد ازدحام جمعیت بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی در صف‌های طولانی بالابرها و رستوران‌ها بوده‌اند. ایرج، یکی از مربیان اسکی به خبرگزاری تاریخ ما می‌گوید: به نظر می‌رسد نظارت و کنترلی برای رعایت شیوه‌نامه‌های کرونا وجود ندارد. کابین‌های کوچک که گنجایش چهار نفر را دارند گاهی با ظرفیت کامل بالا می‌روند. انگار که بهداشتی در کار نیست.
او ادامه می‌دهد: پیست‌های اسکی از جمله مناطقی هستند که ویروس به راحتی در آن‌جا شایع می‌شود. اسکی‌بازها در بیشتر مواقع از دستکش خود برای پاک کردن صورت و بینی استفاده می‌کنند؛ با همان در تماس با دستگیره تله‌کابین و تله‌سی‌یژ هستند و همان دستکش آلوده را روی میز رستوران می‌گذارند. اگر احیانا شخصی ناقل کرونا باشد به راحتی و به این شکل ویروس را به بسیاری دیگر انتقال می‌دهد. برای همین در اروپا تقریبا تمام پیست‌های اسکی را تعطیل کرده‌اند.
یکی دیگر از راهنمایان گردشگری و مربیان اسکی از گرانی‌ها در پیست دیزین با خبرگزاری تاریخ ما حرف می‌زند. بابک می‌گوید: قیمت ورودی پیست دیزین در زمستان امسال به ۲۵۰ هزار تومان رسیده است. درحالی که سال گذشته مبلغ آن ۱۸۰ هزار تومان بود، یعنی بیش از ۳۵ درصد افزایش قیمت! مساله دیگر این است که بهترین بخش پیست، معروف به «قله» تعطیل شده است اما هزینه ورودی پیست را کامل حساب می‌کنند. ظاهرا علت این تعطیلی، سست شدن یکی از پایه‌های خط تله‌کابین «قله» است. زمان زیادی برای تعمیر داشتند، اما چرا اقدام نکردند؟!
او ادامه می‌دهد: علاوه‌بر افزایش قیمت ورودی پیست، هزینه‌های دیگر هم بیشتر شده، از جمله اجاره لوازم اسکی که از ۳۰۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان (بسته به کیفیت و کارکرد) است. هزینه پارکینگ خودرو ۲۵ هزار تومان و کرایه ارزان‌ترین خانه محلی و اتاق در هتل شبی ۵۰۰ هزار تومان شده است. هزینه رستوران، غذا و نوشیدنی هم که بماند. هزینه یک روز اسکی، بدون اقامت برای یک نفر، میانگین یک و نیم میلیون تومان آب می‌خورد. این مبالغ حتی در شرایطی که گردشگر خارجی نداریم، برای گردشگر داخلی جذاب نیست و اسکی را به قشر مرفه محدود می‌کند.
این راهنمای اسکی با اشاره به ازدحام جمعیت و رعایت نشدن پروتکل‌های کرونا در صف بالابرها می‌گوید: معطلی در صف بالابرها حتی در روزهای وسط هفته به یک ساعت می‌رسد. در گذشته وقتی اسکی‌بازها یا گردشگران همراه مربی بودند، ضرورتی نداشت در صف عمومی بایستند، چون مربی ساعتی پول می‌گیرد و این منصفانه نیست که فراگیرِ اسکی با وجود پرداخت هزینه مربی، برای هر نوبت بالا رفتن یک ساعت هم در صف معطل شود.
او بیان می‌کند: پیست دیزین یکی از جاذبه‌های گردشگری نزدیک به تهران است که موقعیت جغرافیایی و استراتژیک بسیار خوبی دارد و محل آن کاملا اصولی انتخاب شده است. نباید آن را به حال خود رها کرد. حالا که هدف درآمدزایی است، دست‌کم خدمات بهتری بدهند. چرا هزینه ورودی را کامل می‌گیرند اما بهترین بخش پیست را با بی‌تفاوتی تعطیل کرده‌اند و پاسخگو هم نیستند و چرا حالا که انتخاب محدود است، قیمت‌ها را لجام‌گسیخته و بدون نظارت افزایش داده‌اند؟
پایان خبر / تاریخ ما