هوشنگ میرزایی به بهار نرسید

به گزارش خبرگزاری تاریخ ما به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، در این پیام نوشته شده است: «بازگشت همه به سوی خداوند مهربان است
در روزهای آخر اسفندماه سالی دشوار که مفاخر بسیاری را در حوزه فرهنگ و هنر از ما گرفت، به سوگ یکی از چهره‌های شریف سینمای مستند نشسته‌ایم. دریغ که ویروس بی‌رحم کرونا، فرصت خلق آثار به یادماندنی بیشتر را از  هوشنگ میرزایی گرامی ربود. مستندساز خلاقی که دل به مهر وطن داشت و در آثارش، به این سرزمین و فرهنگ و مردمانش ادای دین کرد. مدیر عامل، معاونان، مدیران و همکاران مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، این ضایعه تاسف‌بار را به خانواده محترم این هنرمند، خانواده بزرگ سینمای مستند و دوستداران هنر و فرهنگ تسلیت می‌گوید. یادش گرامی و روحش شاد.»
هوشنگ میرزایی، متولد سال ۱۳۵۰ در کوهدشت و دارای مدرک کارشناسی کارگردانی از دانشکده صدا و سیما، سازنده مستندهای «با خدا می‌رقصم»، «تفتان»، «ژین»، «چیزی شبیه چشم‌هایم» و… عضو هیات داوران جشنواره‌های بخش ملی و بین الملل پنجاهمین جشنواره بین المللی فیلم رشد، پنجاه و ششمین جشنواره منطقه‌ای خلیج فارس انجمن سینمای جوانان ایران، عضو هیات انتخاب مستند سی و ششمین جشنواره بین فیلم کوتاه تهران، داور بخش جنبی سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران ، داور هیجدهمین جشن خانه سینما بود.
میرزایی در سال‌های فعالیتش جوایز مختلفی از جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی به دست آورد. جایزه بهترین فیلم افرا طلایی در جشنواره یاهورینا بوسنی و هرزگوین، جایزه تماشاگران جشنواره فیلم مستند میراداس داک اسپانیا، جایزه بهترین فیلم مستند جشنواره کلگری کانادا، جایزه بزرگ جشنواره فیلم‌های مستند جشنواره تصاویر احساس آتن به ریاست آنجلوپولوس بخشی از این جوایز هستند.
هوشنگ میرزایی که یک ماه گذشته به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری شده بود، امروز پنجشنبه 21 اسفندماه به دلیل ایست قلبی در گذشت.

پایان خبر / تاریخ ما