صنایع‌دستی و گردشگری دو ابزار کارآمد و پایدار برای توسعه هستند
به‌گزارش «تاریخ ما» به نقل از میراث‌آریاپویا محمودیان معاون صنایع‌دستی روز گذشته 20
آذر 97 در اولین همایش توسعه کارآفرینی و کسب‌وکار هنرهای سنتی
و صنایع‌دستی در بومگردی، گفت: «ایران سومین کشور تولید
کننده صنایع دستی از لحاظ تنوع در دنیاست و خوشبختانه به دلیل ثبت
دو شهر و یک روستای دیگر در لیست شهرهای جهانی، اولین
کشور در کل دنیا از نظر ثبت شهرها و روستاهای جهانی هستیم.»
او ادامه داد: «31 استان با سی و یک ظرفیت منحصر به فرد در حوزه
تولید صنایع دستی در بیش از 295 رشته فعالیت دارند که همگی این
آثار باعث می‌شود ایران در این حوزه شاخص و ممتاز باشد، صنایع
دستی و هنرهای سنتی ما جزء مزیت های کشورمان است و همه ما باید به
آن افتخار کنیم.»
محمودیان وی در ادامه اضافه کرد: «در حوزه گردشگری نیز 31 استان ما جاذبه های
منحصربفرد خود را دارند، جاذبه‌های گردشگری کشور ما باعث شده است
که فارغ از مسائل سیاسی و حاشیه هایی که در رابطه با مسائل سیاسی
وجود دارد، ایران به عنوان یکی از مقاصد امن و خوب گردشگران در
دنیا مطرح شود.»
معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: « ما باور داریم صنایع
دستی و گردشگری دو ابزار کارآمد و پایدار برای توسعه هستند،
با هم افزایی این دو حوزه می‌توان به راهکارهایی برای زندگی
بهتر و پیشرو بودن دست پیدا کرد.»
او ادامه داد: «طی سالهای گذشته با مفهوم جدیدی به نام بوم گردی
روبرو شدیم که با استناد بر شواهد جهانی جزو تجربه های موفق در
حوزه های گردشگری دنیا بوده است، اقامتهای بوم گردی در محیط های
طبیعی و بومی با رعایت بالاترین سطح ضوابط زیست محیطی و به شکل
سازگار با معماری بومی بافت تاریخی و همچنین سیمای طبیعی منطقه
تاسیس ایجاد می‌شود و با حداکثر تعامل را با جامعه محلی دارند،
همچنین این اقامتگاه‌ها با توجه به تنوع اقلیم زمینه حضور
گردشگران را با کیفیتی قابل قبول مهیا میکنند.»
محمودیان وی در ادامه اضافه کرد: «اگر بپذیریم که اقامت های بومی فصل مشترک
میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هستند میتوانیم به این باور
برسیم که اقامتگاهای بوم گردی می‌توانند فرصت ارزشمندی برای توسعه
پایدار به‌ویژه در روستاها و بافت بومی باشند.»
معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی افزود: «با توجه به اینکه
اقامتگاهای بوم گردی مهمترین مکان و محل برای حمایت از تولیدات
محلی است، این اقامتگاه‌ها می‌توانند تاثیر گذاری مشخصی در
اقتصاد محلی و اقتصاد جوامع محلی ایفا کنند، بنابر این ساکنان از
این اقتصاد محلی منتفع میشوند و سود و سهم خودشان را از اکوسیستم
خواهند داشت.»
او یادآور شد: «صنایع دستی ما به عنوان تولیدات محلی اگر بخواهد
در طراحی اقامتگاها استفاده شود و یا در فروشگاه‌ها و مکان‌هایی
که برای عرضه و فروش صنایع دستی در نظر گرفته شده عرضه شود،
می‌تواند به اهداف اقتصادی خود دست پیدا کند، گردشگرانی که
به اقامتگاهای بومگردی سفر میکنند به فصل مشترک سنت و مدرنیته در
کشور ما ورود پیدا میکنند و یک ساده زیستی فارغ از تمام دغدغه ها
و مشکلات زندگی روزمره را تجربه میکنند، همچنین این اقامتگاه‌ها
می‌تواند مکانی برای ترویج و تبلیغ تاریخ، فرهنگ و مظاهر زندگی
سنتی ایرانیان باشد.»
معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی گفت: «با توجه به شاخصه‌های
اقامتگاههای بومگردی، تمام بازیگران اصلی جامعه محلی، بخش خصوصی
به‌عنوان سرمایه گذار، گردشگر و همچنین دولت می‌توانند با
یک سیستم و برنامه مشخص از این اقامتگاه‌ها منتفع شوند.»
او اظهار کرد: «آنچه ضرورت برگزاری این همایش را برای ما دوصد
چندان می‌کند داشتن نگاه علمی ساختارمند و سیستمی به این حوزه است
و امیدواریم در پایان این همایش، نتایج بر مبنای یک نگاه علمی،
راه درستی را در اختیار ما بگذارد تا از سطحی نگری به صنایع دستی
و هنرهای سنتی در اقامتگاههای بوم گردی بپرهیزیم و بتوانیم با یک
روش درست محصولات را عرضه کنیم و اجزا را به درستی در کنار یکدیگر
قرار دهیم.»